< Przysłów 12 >
1 Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
El que ama el castigo, ama la sabiduría: mas el que aborrece la reprensión, es ignorante.
2 Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
El bueno alcanzará favor de Jehová: mas él condenará al hombre de malos pensamientos.
3 Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
El hombre malo no permanecerá: mas la raíz de los justos no será movida,
4 Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
La mujer virtuosa corona es de su marido: mas la mala, como carcoma en sus huesos.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
Los pensamientos de los justos son juicio: mas las astucias de los impíos engaño.
6 Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
Las palabras de los impíos son asechar a la sangre: mas la boca de los rectos les librará.
7 Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
Dios trastornará a los impíos, y no serán más: mas la casa de los justos permanecerá.
8 Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
Según su sabiduría es alabado el hombre: mas el perverso de corazón será en menosprecio.
9 Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
Mejor es el que se menosprecia, y tiene siervos, que el que se precia, y carece de pan.
10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
El justo conoce el alma de su bestia: mas la piedad de los impíos es cruel.
11 Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
El que labra su tierra, se hartará de pan: mas el que sigue a los vagabundos es falto de entendimiento.
12 Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
Desea el impío la red de los malos: mas la raíz de los justos dará fruto.
13 Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
El impío es enredado en la prevaricación de sus labios: mas el justo saldrá de la tribulación.
14 Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
Del fruto de la boca el hombre será harto de bien; y la paga de las manos del hombre le será dada.
15 Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
El camino del insensato es derecho en su opinión: mas el que obedece al consejo es sabio.
16 Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
El insensato a la hora se conocerá su ira: mas el que disimula la injuria es cuerdo.
17 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
El que habla verdad, declara justicia: mas el testigo mentiroso, engaño.
18 Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
Hay algunos que hablan como estocadas de espada: mas la lengua de los sabios es medicina.
19 Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
El labio de verdad permanecerá para siempre: mas la lengua de mentira, por un momento.
20 Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
Engaño hay en el corazón de los que piensan mal: mas alegría en el de los que piensan bien.
21 Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
Ninguna adversidad acontecerá al justo; mas los impíos serán llenos de mal.
22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
Los labios mentirosos son abominación a Jehová: mas los obradores de verdad, su contentamiento.
23 Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
El hombre cuerdo encubre la sabiduría: mas el corazón de los insensatos predica la fatuidad.
24 Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
La mano de los diligentes se enseñoreará: mas la negligente será tributaria.
25 Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
El cuidado congojoso en el corazón del hombre le abate: mas la buena palabra le alegra.
26 Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
El justo hace ventaja a su prójimo: mas el camino de los impíos les hace errar.
27 Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
El engaño no chamuscará su caza: mas el haber precioso del hombre es la diligencia.
28 Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
En la vereda de justicia está la vida; y el camino de su vereda no es muerte.