< Przysłów 12 >
1 Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
Ko ljubi nastavu, ljubi znanje; a ko mrzi na ukor, ostaje lud.
2 Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
Dobar èovjek dobija ljubav od Gospoda, a èovjeka zlikovca osuðuje.
3 Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
Neæe se èovjek utvrditi bezbožnošæu, a korijen pravednijeh neæe se pomaæi.
4 Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
Vrijedna je žena vijenac mužu svojemu; a koja ga sramoti, ona mu je kao trulež u kostima.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
Misli su pravednijeh prave, a savjeti bezbožnijeh prijevara.
6 Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
Rijeèi bezbožnijeh vrebaju krv, a pravedne izbavljaju usta njihova.
7 Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
Obaraju se bezbožni da ih nema, a dom pravednijeh ostaje.
8 Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
Prema razumu svom hvali se èovjek; a ko je opaka srca, prezreæe se.
9 Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
Ko se snebiva, a ima slugu, bolji je od onoga koji se velièa a hljeba nema.
10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
Pravednik se brine za život svojega živinèeta, a u bezbožnika je srce nemilostivo.
11 Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
Ko radi svoju zemlju, biæe sit hljeba; a ko ide za besposlicama, bezuman je.
12 Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
Bezbožnik želi obranu oda zla, ali korijen pravednijeh daje je.
13 Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
Zlome je zamka u grijehu usana njegovijeh, a pravednik izlazi iz tjeskobe.
14 Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
Od ploda usta svojih siti se èovjek dobra, i platu za djela svoja prima èovjek.
15 Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
Bezumniku se èini prav put njegov; ali ko sluša savjet, mudar je.
16 Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
Gnjev bezumnikov odmah se pozna, ali pametni pokriva sramotu.
17 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
Ko govori istinu, javlja što je pravo, a lažni svjedok prijevaru.
18 Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
Ima ko govori kao da maè probada, a jezik je mudrijeh lijek.
19 Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
Istinita usta stoje tvrdo dovijeka, a jezik lažljivi za èas.
20 Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
Koji zlo misle, prijevara im je u srcu, a radost je onima koji svjetuju na mir.
21 Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
Nikaka nesreæa neæe zadesiti pravednika, a bezbožnici æe se napuniti zla.
22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
Mrske su Gospodu lažljive usne; a koji rade vjerno, mili su mu.
23 Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
Pametan èovjek pokriva znanje, a srce bezumnijeh razglašuje bezumlje.
24 Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
Ruka radljiva gospodariæe, a lijena æe davati danak.
25 Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
Briga u srcu èovjeèijem obara; a dobra rijeè razveseljava.
26 Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
Pravedniku je bolje nego bližnjemu njegovu; a bezbožnike zavodi put njihov.
27 Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
Ljenivac neæe peæi lova svoga, a u vrijedna je èovjeka dobro dragocjeno.
28 Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
Na putu pravde život je, i kuda ide staza njezina nema smrti.