Przysłów 12
1 Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
Den som elskar age, elskar kunnskap, men den som hatar refsing, han er fåvis.
2 Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
Den gode vinn seg hugnad hjå Herren, men den meinsløge fordømer han.
3 Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
Ingen mann vert stød av gudløysa, men roti åt rettferdige kann ingen rikka.
4 Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
Ei fagna kona er ein krans for mannen sin, eit skjemda ting er fæl som ròt i beini hans.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
Tankar hjå rettferdige tenkjer er det som rett er, dei råder som ugudlege legg upp, er svik.
6 Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
Ordi hjå ugudlege gjeng ut på luring etter blod, men ærlege vert berga ved sin munn.
7 Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
Ugudlege vert kasta i koll, og so er det ute med deim, men rettferdige folks hus stend fast.
8 Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
Ein mann fær ros alt etter som vitet hans er, men den ranglyndte kjem i vanvyrdnad.
9 Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
Betre småmann med ein tenar enn låst vera storkar og ikkje ha mat.
10 Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
Den rettferdige veit korleis buskapen har det, men hardt er hjarta hjå ugudlege folk.
11 Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
Den som dyrkar si jord, fær mette av brød, den som fer etter fåfengde ting, er fåvis.
12 Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
Ein gudlaus hev hug til vonde folks garn, men roti åt rettferdige gjev frukt.
13 Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
Lippe-synd er snara vond, men den rettferdige slepp ut or trengsla.
14 Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
Av sin munns frukt fær ein mann sin gode mette, og eit menneskje fær att det han hev gjort med sine hender.
15 Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
Uvitingen held sin eigen veg for den rette, men den vise høyrer på råd.
16 Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
Når uvitingen er vreid, vert det kjent same dagen, men den kloke løyner skjemsla.
17 Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
Den som andar ærlegskap, segjer det som rett er, men det falske vitnet talar svik.
18 Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
Mang ein fer med svall som sverdstyng; men tunga åt dei vise, ho er lækjedom.
19 Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
Sanningslippa held seg æveleg, men falske tunga berre i ein augneblink.
20 Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
Svik er i deira hjarta som smider vondt i hop, men dei som rå’r til fred, hev gleda.
21 Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
Inkje vondt den rettferdige råkar, men gudlause fær ulukka i fullaste mål.
22 Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
Ei stygja for Herren er ljugarlippor, men han likar deim som fer fram med truskap.
23 Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
Ein klok mann løynar kunnskap, men dåre-hjarta ropar ut vitløysa.
24 Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
Strævsam hand kjem upp til herrevelde, men leta fører til trældom.
25 Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
Sorg i mannens hjarta bøygjer det ned, men eit godt ord gjev det gleda.
26 Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
Den rettferdige rettleider næsten sin, men vegen åt gudlause fører deim vilt.
27 Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
Letingen steikjer ikkje si veidn, men annsemd er rikdom so dyr for menneskja.
28 Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
På rettferds stig er liv, og gonga på vegen gjeng ikkje til dauden.
