Przysłów 11
1 Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
[Statera dolosa abominatio est apud Dominum, et pondus æquum voluntas ejus.
2 Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
Ubi fuerit superbia, ibi erit et contumelia; ubi autem est humilitas, ibi et sapientia.
3 Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
Simplicitas justorum diriget eos, et supplantatio perversorum vastabit illos.
4 Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.
5 Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
Justitia simplicis diriget viam ejus, et in impietate sua corruet impius.
6 Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
Justitia rectorum liberabit eos, et in insidiis suis capientur iniqui.
7 Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
Mortuo homine impio, nulla erit ultra spes, et exspectatio sollicitorum peribit.
8 Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
Justus de angustia liberatus est, et tradetur impius pro eo.]
9 Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
[Simulator ore decipit amicum suum; justi autem liberabuntur scientia.
10 Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
In bonis justorum exsultabit civitas, et in perditione impiorum erit laudatio.
11 Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
Benedictione justorum exaltabitur civitas, et ore impiorum subvertetur.
12 Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
Qui despicit amicum suum indigens corde est; vir autem prudens tacebit.
13 Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
Qui ambulat fraudulenter, revelat arcana; qui autem fidelis est animi, celat amici commissum.
14 Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
Ubi non est gubernator, populus corruet; salus autem, ubi multa consilia.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
Affligetur malo qui fidem facit pro extraneo; qui autem cavet laqueos securus erit.
16 Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
Mulier gratiosa inveniet gloriam, et robusti habebunt divitias.]
17 Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
[Benefacit animæ suæ vir misericors; qui autem crudelis est, etiam propinquos abjicit.
18 Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
Impius facit opus instabile, seminanti autem justitiam merces fidelis.
19 Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
Clementia præparat vitam, et sectatio malorum mortem.
20 Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
Abominabile Domino cor pravum, et voluntas ejus in iis qui simpliciter ambulant.
21 Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
Manus in manu non erit innocens malus; semen autem justorum salvabitur.
22 [Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
Circulus aureus in naribus suis, mulier pulchra et fatua.
23 Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
Desiderium justorum omne bonum est; præstolatio impiorum furor.
24 Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
Alii dividunt propria, et ditiores fiunt; alii rapiunt non sua, et semper in egestate sunt.
25 Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
Anima quæ benedicit impinguabitur, et qui inebriat, ipse quoque inebriabitur.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
Qui abscondit frumenta maledicetur in populis; benedictio autem super caput vendentium.
27 Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
Bene consurgit diluculo qui quærit bona; qui autem investigator malorum est, opprimetur ab eis.
28 Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.
29 Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
Qui conturbat domum suam possidebit ventos, et qui stultus est serviet sapienti.
30 Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
Fructus justi lignum vitæ, et qui suscipit animas sapiens est.
31 [Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.
Si justus in terra recipit, quanto magis impius et peccator!]
