Przysłów 11
1 Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.
2 Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
[Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.
3 Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.
4 Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.
5 Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.
6 Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.
7 Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.
8 Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.
9 Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.
10 Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.
11 Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.
12 Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.
13 Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.
14 Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.
16 Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.
17 Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.
18 Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.
19 Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.
20 Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.
21 Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.
22 [Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.
23 Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.
24 Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.
25 Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.
27 Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.
28 Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.
29 Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.
30 Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.
31 [Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.
Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!
