Przysłów 1
1 Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
Prièe Solomuna sina Davidova, cara Izrailjeva,
2 Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
Da se poznaje mudrost i nastava, da se razumiju rijeèi razumne,
3 Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Da se prima nastava u razumu, u pravdi, u sudu i u svemu što je pravo,
4 Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
Da se daje ludima razboritost, mladiæima znanje i pomnjivost.
5 Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
Mudar æe slušati i više æe znati, i razuman æe steæi mudrost,
6 Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
Da razumije prièe i znaèenje, rijeèi mudrijeh ljudi i zagonetke njihove.
7 Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
Poèetak je mudrosti strah Gospodnji; ludi preziru mudrost i nastavu.
8 Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
Slušaj, sine, nastavu oca svojega, i ne ostavljaj nauke matere svoje.
9 Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
Jer æe biti vijenac od milina oko glave tvoje, i grivna na grlu tvom.
10 Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
Sine moj, ako bi te mamili grješnici, ne pristaj;
11 Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
Ako bi rekli: hodi s nama da vrebamo krv, da zasjedamo pravome ni za što;
Proždrijeæemo ih kao grob žive, i svekolike kao one koji slaze u jamu; (Sheol h7585)
13 Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
Svakojakoga blaga dobiæemo, napuniæemo kuæe svoje plijena;
14 Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
Bacaæeš ždrijeb svoj s nama; jedan æe nam tobolac biti svjema;
15 Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
Sine moj, ne idi na put s njima, èuvaj nogu svoju od staze njihove.
16 Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
Jer nogama svojim trèe na zlo i hite da proljevaju krv.
17 Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
Jer se uzalud razapinje mreža na oèi svakoj ptici;
18 Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
A oni vrebaju svoju krv i zasjedaju svojoj duši.
19 Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
Taki su putovi svijeh lakomijeh na dobitak, koji uzima dušu svojim gospodarima.
20 Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
Premudrost vièe na polju, na ulicama pušta glas svoj;
21 Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
U najveæoj vrevi vièe, na vratima, u gradu govori svoje besjede:
22 Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
Ludi, dokle æete ljubiti ludost? i potsmjevaèima dokle æe biti mio potsmijeh? i bezumni dokle æe mrziti na znanje?
23 Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
Obratite se na karanje moje; evo, izasuæu vam duh svoj, kazaæu vam rijeèi svoje.
24 Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
Što zvah, ali ne htjeste, pružah ruku svoju, ali niko ne mari,
25 Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
Nego odbaciste svaki savjet moj, i karanja mojega ne htjeste primiti;
26 Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
Zato æu se i ja smijati vašoj nevolji, rugaæu se kad doðe èega se bojite;
27 Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
Kad kao pustoš doðe èega se bojite, i pogibao vaša kao oluja kad doðe, kad navali na vas nevolja i muka.
28 Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
Tada æe me zvati, ali se neæu odazvati; rano æe tražiti, ali me neæe naæi.
29 Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
Jer mrziše na znanje, i straha Gospodnjega ne izabraše;
30 Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
Ne pristaše na moj svjet, i preziraše sva karanja moja.
31 Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
Zato æe jesti plod od putova svojih, i nasitiæe se savjeta svojih.
32 Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
Jer æe lude ubiti mir njihov, i bezumne æe pogubiti sreæa njihova.
33 [Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
Ali ko me sluša, boraviæe bezbrižno, i biæe na miru ne bojeæi se zla.
