Liczb 22
1 Potem synowie Izraela wyruszyli i rozbili obóz na równinach Moabu, z tej strony Jordanu [naprzeciw] Jerycha.
To pacoengah Israel kaminawk loe Moab azawn ah caeh o moe, Moab prae azawn, Jordan vapui taeng, Jeriko vangpui maeto bangah atai o.
2 A Balak, syn Sippora, widział wszystko, co Izrael uczynił Amorytom.
Israel kaminawk mah Amor kami nuiah sak o ih hmuen to, Zippor capa Balak mah hnuk boih.
3 Wtedy Moab bardzo się zląkł tego ludu, bo był liczny; i zatrwożył się Moab z powodu synów Izraela.
Israel kaminawk loe pop o parai pongah, Moab kaminawk mah nihcae to paroeai zit o.
4 Powiedział więc Moab do starszych Midianu: Teraz [to] mnóstwo pożre wszystko wokół nas, jak wół pożera trawę na polu. A w tym czasie królem Moabu był Balak, syn Sippora.
Moab kaminawk mah Midian kacoehtanawk khaeah, Maitaw tae mah palai hoiah taw ih qam takoih boih baktih toengah, haeah amkhueng kaminawk mah aicae taengah kaom hmuennawk to caa o boih tih boeh, tiah a naa o. To nathuem ah Zippor capa Balak to Moab siangpahrang ah oh.
5 I wysłał posłańców do Balaama, syna Beora, do Petor, które leży nad rzeką ziemi synów jego ludu, aby go wezwać tymi słowy: Oto z Egiptu wyszedł lud, który okrył powierzchnię ziemi i stanął naprzeciwko mnie.
Ammon prae thungah kalong vapui taengah kaom, Pethor vangpui ih kami, Beor capa Baalam to kawk hanah laicaehnawk to patoeh. Balak mah, Izip prae hoi angzo acaeng maeto loe, prae koimongah ka taengah atai o boeh.
6 Dlatego teraz przyjdź, proszę, i przeklnij mi ten lud, bo jest silniejszy ode mnie. Może zdołam go pobić i wypędzić z ziemi, bo wiem, [że] komu błogosławisz, [będzie] błogosławiony, a kogo przeklinasz, będzie przeklęty.
To pongah vaihi angzo ah, hae kaminawk loe kai pongah thacak o, to pongah kai hanah nihcae to tangoeng paeh; to tiah na sak nahaeloe nihcae ka tuk naah, prae thung hoiah ka haek thai khoe doeh om tih; nang mah tahamhoihaih na paek ih kaminawk loe tahamhoihaih a hnuk o moe, na tangoeng ih kaminawk loe tangoeng ah oh o, tiah ka panoek, tiah a naa.
7 Wtedy starsi Moabu i starsi Midianu wybrali się w drogę, mając w swych rękach zapłatę za wróżbę. Przyszli do Balaama i przekazali mu słowa Balaka.
Moab hoi Midian kacoehtanawk loe tahmaa mah thuih ih lok to atho paek hanah, tangqum to sin o moe, a caeh o; Balaam khaeah a phak o naah, Balak mah thuih ih lok to anih khaeah thuih pae o.
8 On zaś powiedział do nich: Pozostańcie tu na noc, a dam wam odpowiedź, jaką mi oznajmi PAN. I zostali książęta Moabu u Balaama.
Balaam mah nihcae khaeah, Vaiduem loe haeah cam o raeh; Angraeng mah paek ih lok to kang thuih o han hmang, tiah a naa. To pongah Moab ukkung angraengnawk loe to ah Balaam hoi nawnto oh o.
9 I przyszedł Bóg do Balaama, i powiedział: Cóż to za ludzie [są] u ciebie?
Balaam khaeah Sithaw angzoh moe, Nang khaeah kaom kaminawk loe kawbaktih kaminawk maw? tiah a dueng.
10 Balaam odpowiedział Bogu: Balak, syn Sippora, król Moabu, wysłał [ich] do mnie, [mówiąc]:
Balaam mah Sithaw khaeah, Zippor capa, Moab siangpahrang Balak mah hae kaminawk hae kai khaeah ang patoeh,
11 Oto z Egiptu wyszedł lud, który okrył powierzchnię ziemi. Przyjdź więc teraz, przeklnij mi go; może zdołam go pokonać i wypędzić.
khenah, Izip prae hoi angzo kaminawk loe, prae koimongah oh o boeh; to pongah vaihi angzo ah loe, hae kaminawk hae kai hanah tangoeng pae ah; to tih nahaeloe hae kaminawk hae ka tuh pazawk ueloe, ka haek thai khoe doeh om tih, tiah ang thuih o, tiah a naa.
12 Bóg powiedział do Balaama: Nie idź z nimi i nie przeklnij tego ludu, bo jest on błogosławiony.
Toe Sithaw mah Balaam khaeah, Nihcae hnukah caeh hmah; to kaminawk loe tahamhoih kami ah oh o pongah, tangoeng hmah, tiah a naa.
13 Gdy Balaam wstał rano, powiedział do książąt Balaka: Wracajcie do waszej ziemi, bo PAN nie pozwala mi iść z wami.
Balaam loe khawnbang khawnthaw ah angthawk moe, Balak ih toksah angraengnawk khaeah, Nangmacae prae ah amlaem o lai ah, Angraeng mah nangcae hnukah na bangsak ai, tiah a naa.
14 Wstali więc książęta Moabu, przyszli do Balaka i powiedzieli: Balaam nie chciał iść z nami.
To pongah Moab ukkung angraengnawk loe Balak khaeah amlaem o let moe, anih khaeah, Balaam loe kaicae hnukah bang hanah angmak khruek, tiah a naa o.
15 Wtedy Balak ponownie wysłał książąt – liczniejszych i dostojniejszych od pierwszych.
To naah Balak mah hmaloe ah patoeh ih ukkungnawk pongah kapop, ahmin kamthang kue kalah ukkung angraengnawk to laicaeh ah patoeh let.
16 Przybyli oni do Balaama i powiedzieli mu: Tak mówi Balak, syn Sippora: Nie zwlekaj z przyjściem do mnie;
Nihcae Balaam khaeah angzoh o moe, anih khaeah, Zippor capa Balak mah, Kai khae angzoh han ai ah, tih mah doeh pakaa hmah nasoe;
17 Ja bowiem wielce cię uczczę i uczynię wszystko, co mi powiesz, tylko przyjdź, proszę, i przeklnij mi ten lud.
nang to kasang ah kang pakoeh moe, na thuih ih hmuen to kang sak pae boih han; to pongah angzo ah loe, hae kaminawk hae kai hanah na tangoeng paeh, tiah a thuih, tiah a naa o.
18 Balaam odpowiedział sługom Balaka: Choćby Balak dał mi swój dom pełen srebra i złota, nie mógłbym przekroczyć słowa PANA, mego Boga, i uczynić [przeciwko niemu] czegoś małego czy wielkiego.
Toe Balaam mah, Balak ih tamnanawk khaeah, Balak mah sui, sum kanglung hoi koimongah kaom angmah ih siangpahrang im to na paek langlacadoeh, zetta ah maw, to tih ai boeh loe pop parai ah maw, ka Angraeng mah paek ih lok pong kamtlai ah tidoeh ka sah mak ai.
19 Lecz zostańcie tu i wy, proszę, na noc, a dowiem się, co PAN jeszcze będzie do mnie mówił.
To pongah nangcae doeh, Vaiduem loe haeah cam o raeh; Angraeng mah timaw na thui vop tih, tito tahngai rae si, tiah a naa.
20 I przyszedł Bóg do Balaama w nocy, i powiedział do niego: Jeśli ci mężczyźni przyjdą, aby cię wezwać, wstań i idź z nimi; uczynisz jednak, co ci rozkażę.
To naduem ah Sithaw Balaam khaeah caeh moe, anih khaeah, Kai nang kawk hanah kaminawk angzo o nahaeloe, angthawk ah loe, nihcae hoi nawnto caeh ah; toe kang thuih ih lok khue ni na sak han oh, tiah a naa.
21 Wstał więc Balaam rano, osiodłał swoją oślicę i pojechał z książętami Moabu.
Balaam loe khawnbang khawnthaw ah angthawk, laa hrang nuiah anghnut moe, Moab ukkung angraengnawk hoi nawnto a caeh.
22 I zapłonął gniew Boga, że on poszedł; i stanął Anioł PANA na drodze jako przeciwnik. On zaś jechał na swojej oślicy i z nim dwaj jego słudzy.
Nihcae hoi nawnto a caeh pongah, Sithaw palungphui; nihcae to pakaa hanah Angraeng ih van kami to loklam ah angdoet khoep. Balaam loe angmah ih laa hrang nuiah angthueng moe, a tamna hnetto hoi nawnto a caeh.
23 A [gdy] oślica zobaczyła Anioła PANA stojącego na drodze z obnażonym mieczem w ręku, zboczyła z drogi i poszła w pole. Balaam zaś bił oślicę, aby ją zawrócić na drogę.
Angraeng ih van kami loe a ban ah sumsen to sin moe, loklam ah angdoet khoep, tiah laa hrang mah hnuk naah, hrang loe loklam amkhraeng moe, lawk bangah caeh ving; to loklam ah a caeh let thai hanah, Balaam mah laa hrang to boh.
24 Wtedy Anioł PANA stanął na ścieżce między winnicami, a płot był z jednej i z drugiej strony.
Misur takha salak ih loklam ah a caeh naah, Angraeng ih van kami to angdoet moe, hae bangah doeh ho bangah doeh sipae thungh pae khoep.
25 A gdy oślica zobaczyła Anioła PANA, przyparła do muru i przygniotła do niego nogę Balaama; a on znowu ją bił.
Laa hrang mah Angraeng ih van kami to hnuk let naah, sipae to a daeng hmop moe, Balaam ih khok daeng pae ngawng; to naah Balaam mah hrang to boh let bae.
26 Potem Anioł PANA poszedł dalej i stanął w ciasnym miejscu, gdzie nie można go było wyminąć ani z prawej, ani z lewej [strony];
To pacoengah Angraeng ih van kami loe hmabang ah caeh moe, banqoi bantang angqoi han kaom ai tamcaek loklam ah angdoet pae khoep.
27 A gdy oślica zobaczyła Anioła PANA, padła pod Balaamem. Wtedy Balaam bardzo się rozgniewał i bił oślicę kijem.
Laa hrang mah Angraeng ih van kami to hnuk let naah, Balaam tlim ah tabok pae; to naah Balaam palungphui moe, cunghet hoiah laa hrang to boh let.
28 Wtedy PAN otworzył usta tej oślicy, a ona powiedziała do Balaama: Cóż ci uczyniłam, że już trzy razy mnie zbiłeś?
To naah Angraeng mah laa hrang ih pakha to paongh pae, hrang mah Balaam khaeah, Kawbang maw kang naa moe, kai vai thumto nang boh? tiah a naa.
29 Balaam odpowiedział oślicy: Ponieważ drwisz ze mnie. Gdybym miał miecz w ręku, teraz bym cię zabił.
Balaam mah laa hrang khaeah, Kai hae tiah doeh nang sah ai; ka ban ah sumsen om nahaeloe, vaihi roe kang hum han boeh, tiah a naa.
30 Oślica powiedziała do Balaama: Czy nie jestem twoją oślicą, na której jeździsz, odkąd mnie dostałeś aż do dziś? Czy miałam zwyczaj tak tobie czynić? A on odpowiedział: Nie.
To naah laa hrang mah Balaam khaeah, Kai loe nang mah vaihni ni khoek to nang thueng ih, nangmah ih laa hrang ah na ai maw ka oh? Nang khaeah hae tiah ka oh vai maw? tiah Balaam hanah a naa. To naah anih mah, Hae tiah na om vai ai, tiah a naa.
31 Wówczas PAN otworzył oczy Balaama i zobaczył Anioła PANA stojącego na drodze z obnażonym mieczem w ręku; i pochylił się, i upadł na twarz.
Angraeng mah Balaam ih mik to amtuengsak naah, a ban ah sumsen kasin, loklam tamcaek ah kangdoe khoep, Angraeng ih van kami to anih mah hnuk; to pongah anih loe akuep tathuk moe, long ah tabok.
32 A Anioł PANA powiedział do niego: Dlaczego zbiłeś swoją oślicę trzy razy? Oto wyszedłem, by się tobie sprzeciwić, bo twoja droga jest przewrotna przede mną;
Angraeng ih van kami mah, Tipongah nangmah ih laa hrang to vai thumto na boh loe? Khenah, na caehhaih loklam loe kai hoi buenglueng tamlet ah oh, to pongah nangpakaa hanah kang zoh;
33 A oślica widziała mnie i ustępowała przede mną trzy razy; gdyby nie ustąpiła przede mną, już bym cię teraz zabił, a ją pozostawił przy życiu.
laa hrang mah kai ang hnuk pongah, kai khae hoi loklam vai thumto amkhraeng ving; kai khae hoi amkhraeng ai nahaeloe, vaihi roe nang to kang hum moe, nang ih laa hrang to ka hingsak lat han, tiah a naa.
34 Balaam powiedział więc do Anioła PANA: Zgrzeszyłem, bo nie wiedziałem, że stanąłeś naprzeciwko mnie na drodze; dlatego teraz, jeśli to ci się nie podoba, zawrócę.
Balaam mah Angraeng ih van kami khaeah, Ka zae moeng boeh; kai pakaa hanah loklam ah nang doet, tito ka panoek ai; to pongah vaihi na koeh ai nahaeloe, kam laem let han, tiah a naa.
35 Lecz Anioł PANA powiedział do Balaama: Jedź z [tymi] ludźmi, ale będziesz mówił tylko to, co tobie powiem. I poszedł Balaam z książętami Balaka.
Angraeng ih van kami mah Balaam khaeah, Kaminawk hoi nawnto caeh ah, toe kang thuih ih lok khue to ni na thuih han, tiah a naa. To pongah Balaam loe Balak ih toksah angraengnawk hoi nawnto caeh.
36 A [gdy] Balak usłyszał, że Balaam nadchodzi, wyszedł mu naprzeciw, do pewnego miasta Moabu, które leżało na granicy Arnonu, na końcu granicy.
Balaam angzoh boeh, tiah Balak mah thaih naah, anih dawt hanah, Moab prae ramri Arnon vapui taengah kaom vangpui maeto ah a caeh.
37 I Balak powiedział do Balaama: Czyż nie posłałem do ciebie pilnie, aby cię wezwać? Dlaczego nie przyszedłeś do mnie? Czyż nie potrafię cię uczcić?
Balak mah Balaam khaeah, Nang kawk hanah vaihi hoi vaihi kami kang patoeh na ai maw, tikhoe hae tih khoek to na kra loe? Nang hae kasang ah kang paloep mak ai, tiah na poek maw? tiah a naa.
38 Balaam odpowiedział Balakowi: Oto przybyłem do ciebie. Czy mogę cokolwiek powiedzieć? Będę mówił słowo, które Bóg włoży w moje usta.
Balaam mah Balak khaeah, Khenah, vaihi nang khaeah kang zoh boeh, lok ka thui thai tih maw? Sithaw mah ka pakha thungah suek ih lok khue ni ka thuih han, tiah a naa.
39 Poszedł więc Balaam z Balakiem i przyszli do Kiriat-Chusot.
To pacoengah Balaam loe Balak hoi nawnto Kirjath-Huzoth ah caeh.
40 Balak złożył w ofierze woły i owce i posłał do Balaama oraz do książąt, którzy z nim [byli].
Balak mah maitaw hoi tuunawk hoiah angbawnhaih to sak, to pacoengah Balaam hoi anih khaeah kaom ukkung angraengnawk hanah doeh a pat pae thoem.
41 A nazajutrz Balak zabrał Balaama i zaprowadził go na wyżyny Baala, skąd mógł widzieć kraniec [obozu] ludu.
Khawnbang ah loe Balak mah Balaam to kawk moe, Israel kaminawk patuek hanah, Baal sithaw ohhaih hmuensang ah a caeh haih.
