< Micheasza 1 >
1 Słowo PANA, które doszło do Micheasza z Moreszet za dni Jotama, Achaza [i] Ezechiasza, królów Judy – to, co widział o Samarii i Jerozolimie.
Ko e folofola ʻa Sihova ʻaia naʻe hoko kia Maika, ko e tangata Molesi, ʻi he ngaahi ʻaho ʻo Sotami, mo ʻAhasi, mo Hesekaia, ko e ngaahi tuʻi ʻo Siuta, ʻaia naʻa ne mamata ai naʻe kau ki Samēlia mo Selūsalema.
2 Słuchajcie, wszystkie narody; słuchaj, ziemio, i wszystko, co na niej jest. A niech Pan BÓG będzie świadkiem przeciwko wam, Pan ze swego świętego przybytku.
Fanongo ʻakimoutolu ʻae kakai kotoa pē; fakafanongo ʻe māmani, mo ia kotoa pē ʻoku ʻi ai: pea tuku ke talatalaakiʻi ʻakimoutolu ʻe he ʻEiki ko e ʻOtua, ko e ʻEiki mei hono fale tapu.
3 Oto bowiem PAN wychodzi ze swojego miejsca, zstąpi i będzie deptać po wysokościach ziemi.
He vakai, ʻoku hāʻele mai ʻa Sihova mei hono potu, pea te ne hāʻele mai mo tuʻu ʻi he potu māʻolunga ʻo māmani.
4 I stopnieją pod nim góry, a doliny rozdzielą się tak, jak wosk przed ogniem [i] jak wody, które spływają po zboczu.
Pea ʻe vela ʻo vai ʻae ngaahi moʻunga ʻi lalo ʻiate ia, pea ʻe mafahi ʻae ngaahi teleʻa, hangē ko e pulu ʻi he ʻao ʻoe afi, pe hangē ko e vai ʻoku lilingi ʻi ha potu tahifohifo.
5 To wszystko [się stanie] z powodu przestępstwa Jakuba i z powodu grzechów domu Izraela. Jakie jest przestępstwo Jakuba? Czy to nie Samaria? Co jest wyżyną Judy? Czy nie Jerozolima?
“ʻOku hoko ʻae ngaahi meʻa ni, koeʻuhi ko e angahala ʻa Sēkope, pea koeʻuhi ko e ngaahi hia ʻae fale ʻo ʻIsileli. Ko e hā ʻae angahala ʻa Sēkope? ʻIkai ko Samēlia? Pea ko e hā ʻae ngaahi potu Māʻolunga ʻo Siuta? ʻIkai ko Selūsalema?
6 Dlatego zamienię Samarię w kupę gruzu na polu, w miejsce pod założenie winnicy. Powrzucam w dolinę jej kamienie i odkryję jej fundamenty.
Ko ia te u ngaohi ʻa Samēlia ke hangē ha puke ʻoe ngoue, pea hangē ko e ngaahi vaʻa ʻakau ʻoku tō ʻi he ngoue vaine: pea te u lilingi ʻae ngaahi maka ʻo ia ki he teleʻa, pea te u fakahā ʻa hono ngaahi tuʻunga.
7 I wszystkie jej wyrzeźbione obrazy będą potłuczone, wszystkie jej dary spalone ogniem i wszystkie jej bożki zamienię w ruinę. [To] bowiem zgromadziła z zapłaty nierządnicy, to więc obróci się w zapłatę nierządnicy.
Pea ko e ngaahi tamapua kuo tongi ʻi ai, ʻe laiki, pea ko e ngaahi totongi kotoa pē ʻo ia, ʻe tutu ʻaki ʻae afi, pea ko e ngaahi tamapua ko ia te u fakalala: he naʻa ne tānaki ia mei he totongi ʻoe muitau, pea ʻe foki ia ki he totongi ʻoe muitau.”
8 Nad tym będę zawodzić i lamentować, chodząc nagi, bez ubrań. Podnoszę zawodzenie jak smoki i lament jak młode strusie;
Ko ia te u tangilāulau mo ʻioho, te u ʻalu veteki pe mo telefua: te u tangi ʻo hangē ha fanga siakali, pea tangi mamahi ʻo hangē ko e fanga lulu.
9 Jej rana bowiem [jest] nieuleczalna, gdyż doszła aż do Judy, [a] dotarła do bramy mego ludu aż do Jerozolimy.
He ko hono lavea ʻoku taʻefaʻafakamoʻui; he kuo hoko ia ʻo aʻu ki Siuta, kuo ne hoko ki he matapā ʻo hoku kakai, ʻio, ki Selūsalema.
10 Nie opowiadajcie [tego] w Gat ani nie płaczcie. Tarzajcie się w prochu, w domu Afra.
ʻOua naʻa fakahā ia ʻi Kati, ʻoua ʻaupito naʻa mou tangi: ʻi he fale ʻo ʻAfala, ke ke tekefili ʻi he efu.
11 Przejdź [ty], która mieszkasz w Szafirze w haniebnej nagości. Ta, która mieszka w Saananie, nie wyszła na żałobę w Bet-Hezel; weźmie od was swoją żywność.
Mole atu ʻa koe ʻoku nofo ʻi Safila, mo e mā ʻa ho telefua: naʻe ʻikai ke hū mai ʻae kakai ʻo Senani ʻi he tangi ʻa Petesili; te ne maʻu meiate kimoutolu ʻa hono tuʻunga.
12 Ta, która mieszka w Marot, oczekiwała dobra, ale zło zstąpiło od PANA aż do bramy Jerozolimy.
He naʻe tatali ʻamanaki pe ki he lelei ʻae kau nofo ʻi Maloti: ka naʻe hoko ʻae kovi meia Sihova, ki he matapā ʻo Selūsalema.
13 Zaprzęgaj konie do rydwanu, mieszkanko Lakisz, która jesteś powodem grzechu córki Syjonu, gdyż w tobie znalezione są przestępstwa Izraela.
ʻE! ʻA koe ʻoku nofo ʻi Lakisi, noʻotaki ʻae saliote ki he manu veʻe vave: ko e kamataʻanga ia ʻoe angahala ki he ʻofefine ʻa Saione: he ko e ngaahi angahala ʻa ʻIsileli, naʻe ʻilo ʻiate koe.
14 Dlatego poślesz dary do Moreszet-Gat. Domy Akzibu [będą] ułudą dla królów Izraela.
Ko ia te ke ange ʻae ngaahi foaki ki Molesiti-Kati: ʻe hoko ʻae ngaahi fale ʻo ʻAkisipi, ko e loi ki he ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli.
15 Jeszcze przyprowadzę ci dziedzica, mieszkanko Mareszy. Przyjdzie [aż] do Adullam, do chwały Izraela.
Ka te u ʻomai ha foha hoko kiate koe, ʻa koe ʻoku nofo ʻi Malesa: te ne haʻu ki ʻAtulami, ko e nāunau ʻo ʻIsileli.
16 Ogol się i ostrzyż z powodu swoich ukochanych synów; rozszerz swą łysinę jak orzeł, bo poszli od ciebie do niewoli.
Fakatekefua mo kosi koe, koeʻuhi ko hoʻo fānau fakapelepeleʻi; fakalahi ho tula hangē ko e ʻikale; he kuo nau ʻalu ki he pōpula meiate koe.