Mateusza 9
1 Wtedy wsiadł do łodzi, przeprawił się [na drugi brzeg] i przybył do swego miasta.
అనన్తరం యీశు ర్నౌకామారుహ్య పునః పారమాగత్య నిజగ్రామమ్ ఆయయౌ|
2 A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na posłaniu. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Twoje grzechy są ci przebaczone.
తతః కతిపయా జనా ఏకం పక్షాఘాతినం స్వట్టోపరి శాయయిత్వా తత్సమీపమ్ ఆనయన్; తతో యీశుస్తేషాం ప్రతీతిం విజ్ఞాయ తం పక్షాఘాతినం జగాద, హే పుత్ర, సుస్థిరో భవ, తవ కలుషస్య మర్షణం జాతమ్|
3 A niektórzy z uczonych w Piśmie pomyśleli sobie: On bluźni.
తాం కథాం నిశమ్య కియన్త ఉపాధ్యాయా మనఃసు చిన్తితవన్త ఏష మనుజ ఈశ్వరం నిన్దతి|
4 Lecz Jezus, znając ich myśli, powiedział: Dlaczego myślicie złe rzeczy w swoich sercach?
తతః స తేషామ్ ఏతాదృశీం చిన్తాం విజ్ఞాయ కథితవాన్, యూయం మనఃసు కృత ఏతాదృశీం కుచిన్తాం కురుథ?
5 Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Przebaczone są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź?
తవ పాపమర్షణం జాతం, యద్వా త్వముత్థాయ గచ్ఛ, ద్వయోరనయో ర్వాక్యయోః కిం వాక్యం వక్తుం సుగమం?
6 Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – wtedy powiedział do sparaliżowanego: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu.
కిన్తు మేదిన్యాం కలుషం క్షమితుం మనుజసుతస్య సామర్థ్యమస్తీతి యూయం యథా జానీథ, తదర్థం స తం పక్షాఘాతినం గదితవాన్, ఉత్తిష్ఠ, నిజశయనీయం ఆదాయ గేహం గచ్ఛ|
7 A on wstał i poszedł do swego domu.
తతః స తత్క్షణాద్ ఉత్థాయ నిజగేహం ప్రస్థితవాన్|
8 Kiedy tłumy to ujrzały, dziwiły się i chwaliły Boga, który dał ludziom taką moc.
మానవా ఇత్థం విలోక్య విస్మయం మేనిరే, ఈశ్వరేణ మానవాయ సామర్థ్యమ్ ఈదృశం దత్తం ఇతి కారణాత్ తం ధన్యం బభాషిరే చ|
9 A odchodząc stamtąd, Jezus zobaczył człowieka zwanego Mateuszem, siedzącego w punkcie celnym. I powiedział do niego: Pójdź za mną. A on wstał i poszedł za nim.
అనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాద్ గచ్ఛన్ గచ్ఛన్ కరసంగ్రహస్థానే సముపవిష్టం మథినామానమ్ ఏకం మనుజం విలోక్య తం బభాషే, మమ పశ్చాద్ ఆగచ్ఛ, తతః స ఉత్థాయ తస్య పశ్చాద్ వవ్రాజ|
10 Gdy Jezus siedział za stołem w [jego] domu, przyszło wielu celników i grzeszników i usiedli z Jezusem oraz jego uczniami.
తతః పరం యీశౌ గృహే భోక్తుమ్ ఉపవిష్టే బహవః కరసంగ్రాహిణః కలుషిణశ్చ మానవా ఆగత్య తేన సాకం తస్య శిష్యైశ్చ సాకమ్ ఉపవివిశుః|
11 Widząc to, faryzeusze zapytali jego uczniów: Dlaczego wasz nauczyciel je z celnikami i grzesznikami?
ఫిరూశినస్తద్ దృష్ట్వా తస్య శిష్యాన్ బభాషిరే, యుష్మాకం గురుః కిం నిమిత్తం కరసంగ్రాహిభిః కలుషిభిశ్చ సాకం భుంక్తే?
12 A gdy Jezus [to] usłyszał, powiedział im: Nie zdrowi, lecz chorzy potrzebują lekarza.
యీశుస్తత్ శ్రుత్వా తాన్ ప్రత్యవదత్, నిరామయలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి, కిన్తు సామయలోకానాం ప్రయోజనమాస్తే|
13 Idźcie więc i nauczcie się, co [to] znaczy: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary. Bo nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników.
అతో యూయం యాత్వా వచనస్యాస్యార్థం శిక్షధ్వమ్, దయాయాం మే యథా ప్రీతి ర్న తథా యజ్ఞకర్మ్మణి| యతోఽహం ధార్మ్మికాన్ ఆహ్వాతుం నాగతోఽస్మి కిన్తు మనః పరివర్త్తయితుం పాపిన ఆహ్వాతుమ్ ఆగతోఽస్మి|
14 Wtedy przyszli do niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze często pościmy, a twoi uczniowie nie poszczą?
అనన్తరం యోహనః శిష్యాస్తస్య సమీపమ్ ఆగత్య కథయామాసుః, ఫిరూశినో వయఞ్చ పునః పునరుపవసామః, కిన్తు తవ శిష్యా నోపవసన్తి, కుతః?
15 I powiedział im Jezus: Czy przyjaciele oblubieńca mogą się smucić, dopóki jest z nimi oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy oblubieniec zostanie od nich zabrany, i wtedy będą pościć.
తదా యీశుస్తాన్ అవోచత్ యావత్ సఖీనాం సంఙ్గే కన్యాయా వరస్తిష్ఠతి, తావత్ కిం తే విలాపం కర్త్తుం శక్లువన్తి? కిన్తు యదా తేషాం సంఙ్గాద్ వరం నయన్తి, తాదృశః సమయ ఆగమిష్యతి, తదా తే ఉపవత్స్యన్తి|
16 Nikt nie przyszywa łaty z nowego sukna do starej szaty, bo taka łata ściąga nieco szatę i rozdarcie staje się gorsze.
పురాతనవసనే కోపి నవీనవస్త్రం న యోజయతి, యస్మాత్ తేన యోజితేన పురాతనవసనం ఛినత్తి తచ్ఛిద్రఞ్చ బహుకుత్సితం దృశ్యతే|
17 Ani nie wlewa się młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej bukłaki pękają, a wino wycieka i bukłaki się psują. Ale młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a wtedy zachowuje się jedno i drugie.
అన్యఞ్చ పురాతనకుత్వాం కోపి నవానగోస్తనీరసం న నిదధాతి, యస్మాత్ తథా కృతే కుతూ ర్విదీర్య్యతే తేన గోస్తనీరసః పతతి కుతూశ్చ నశ్యతి; తస్మాత్ నవీనాయాం కుత్వాం నవీనో గోస్తనీరసః స్థాప్యతే, తేన ద్వయోరవనం భవతి|
18 Gdy to do nich mówił, pewien przełożony synagogi przyszedł, oddał mu pokłon i powiedział: Moja córka dopiero co umarła, ale przyjdź i połóż na nią rękę, a ożyje.
అపరం తేనైతత్కథాకథనకాలే ఏకోఽధిపతిస్తం ప్రణమ్య బభాషే, మమ దుహితా ప్రాయేణైతావత్కాలే మృతా, తస్మాద్ భవానాగత్య తస్యా గాత్రే హస్తమర్పయతు, తేన సా జీవిష్యతి|
19 Wtedy Jezus wstał i wraz ze swoimi uczniami poszedł za nim.
తదానీం యీశుః శిష్యైః సాకమ్ ఉత్థాయ తస్య పశ్చాద్ వవ్రాజ|
20 I oto kobieta, która od dwunastu lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła brzegu jego szaty.
ఇత్యనన్తరే ద్వాదశవత్సరాన్ యావత్ ప్రదరామయేన శీర్ణైకా నారీ తస్య పశ్చాద్ ఆగత్య తస్య వసనస్య గ్రన్థిం పస్పర్శ;
21 Mówiła bowiem sobie: Jeśli tylko dotknę jego szaty, będę uzdrowiona.
యస్మాత్ మయా కేవలం తస్య వసనం స్పృష్ట్వా స్వాస్థ్యం ప్రాప్స్యతే, సా నారీతి మనసి నిశ్చితవతీ|
22 Ale Jezus odwrócił się i ujrzawszy ją, powiedział: Ufaj, córko! Twoja wiara cię uzdrowiła. I od tej chwili kobieta była zdrowa.
తతో యీశుర్వదనం పరావర్త్త్య తాం జగాద, హే కన్యే, త్వం సుస్థిరా భవ, తవ విశ్వాసస్త్వాం స్వస్థామకార్షీత్| ఏతద్వాక్యే గదితఏవ సా యోషిత్ స్వస్థాభూత్|
23 A gdy Jezus przyszedł do domu przełożonego i zobaczył flecistów i ludzi czyniących zgiełk;
అపరం యీశుస్తస్యాధ్యక్షస్య గేహం గత్వా వాదకప్రభృతీన్ బహూన్ లోకాన్ శబ్దాయమానాన్ విలోక్య తాన్ అవదత్,
24 Powiedział im: Odejdźcie, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi. I naśmiewali się z niego.
పన్థానం త్యజ, కన్యేయం నామ్రియత నిద్రితాస్తే; కథామేతాం శ్రుత్వా తే తముపజహసుః|
25 Ale gdy wygnano tych ludzi, wszedł, ujął ją za rękę i dziewczynka wstała.
కిన్తు సర్వ్వేషు బహిష్కృతేషు సోఽభ్యన్తరం గత్వా కన్యాయాః కరం ధృతవాన్, తేన సోదతిష్ఠత్;
26 I wieść o tym rozeszła się po całej [tamtejszej] ziemi.
తతస్తత్కర్మ్మణో యశః కృత్స్నం తం దేశం వ్యాప్తవత్|
27 A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi i wołali: Synu Dawida, zmiłuj się nad nami!
తతః పరం యీశుస్తస్మాత్ స్థానాద్ యాత్రాం చకార; తదా హే దాయూదః సన్తాన, అస్మాన్ దయస్వ, ఇతి వదన్తౌ ద్వౌ జనావన్ధౌ ప్రోచైరాహూయన్తౌ తత్పశ్చాద్ వవ్రజతుః|
28 Gdy zaś wszedł do domu, przyszli do niego ślepi. I zapytał ich Jezus: Wierzycie, że mogę to uczynić? Odpowiedzieli mu: Tak, Panie.
తతో యీశౌ గేహమధ్యం ప్రవిష్టం తావపి తస్య సమీపమ్ ఉపస్థితవన్తౌ, తదానీం స తౌ పృష్టవాన్ కర్మ్మైతత్ కర్త్తుం మమ సామర్థ్యమ్ ఆస్తే, యువాం కిమితి ప్రతీథః? తదా తౌ ప్రత్యూచతుః, సత్యం ప్రభో|
29 Wtedy dotknął ich oczu i powiedział: Według waszej wiary niech się wam stanie.
తదానీం స తయో ర్లోచనాని స్పృశన్ బభాషే, యువయోః ప్రతీత్యనుసారాద్ యువయో ర్మఙ్గలం భూయాత్| తేన తత్క్షణాత్ తయో ర్నేత్రాణి ప్రసన్నాన్యభవన్,
30 I otworzyły się ich oczy, a Jezus przykazał im surowo: Uważajcie, aby nikt się [o tym] nie dowiedział.
పశ్చాద్ యీశుస్తౌ దృఢమాజ్ఞాప్య జగాద, అవధత్తమ్ ఏతాం కథాం కోపి మనుజో మ జానీయాత్|
31 Lecz oni, wyszedłszy, rozsławili go po całej tamtejszej ziemi.
కిన్తు తౌ ప్రస్థాయ తస్మిన్ కృత్స్నే దేశే తస్య కీర్త్తిం ప్రకాశయామాసతుః|
32 A gdy wychodzili, przyprowadzono do niego niemowę opętanego przez demona.
అపరం తౌ బహిర్యాత ఏతస్మిన్నన్తరే మనుజా ఏకం భూతగ్రస్తమూకం తస్య సమీపమ్ ఆనీతవన్తః|
33 Kiedy demon został wypędzony, niemy przemówił. A tłumy dziwiły się i mówiły: Nigdy czegoś takiego nie widziano w Izraelu.
తేన భూతే త్యాజితే స మూకః కథాం కథయితుం ప్రారభత, తేన జనా విస్మయం విజ్ఞాయ కథయామాసుః, ఇస్రాయేలో వంశే కదాపి నేదృగదృశ్యత;
34 Lecz faryzeusze mówili: Przez władcę demonów wypędza demony.
కిన్తు ఫిరూశినః కథయాఞ్చక్రుః భూతాధిపతినా స భూతాన్ త్యాజయతి|
35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i wioski, nauczając w ich synagogach i głosząc ewangelię królestwa, uzdrawiając wszystkie choroby i wszelkie słabości wśród ludzi.
తతః పరం యీశుస్తేషాం భజనభవన ఉపదిశన్ రాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ లోకానాం యస్య య ఆమయో యా చ పీడాసీత్, తాన్ శమయన్ శమయంశ్చ సర్వ్వాణి నగరాణి గ్రామాంశ్చ బభ్రామ|
36 A widząc [tłumy] ludzi, użalił się nad nimi, bo byli utrudzeni i rozproszeni jak owce niemające pasterza.
అన్యఞ్చ మనుజాన్ వ్యాకులాన్ అరక్షకమేషానివ చ త్యక్తాన్ నిరీక్ష్య తేషు కారుణికః సన్ శిష్యాన్ అవదత్,
37 Wtedy powiedział do swoich uczniów: Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
శస్యాని ప్రచురాణి సన్తి, కిన్తు ఛేత్తారః స్తోకాః|
38 Proście więc Pana żniwa, aby wysłał robotników na swoje żniwo.
క్షేత్రం ప్రత్యపరాన్ ఛేదకాన్ ప్రహేతుం శస్యస్వామినం ప్రార్థయధ్వమ్|
