Mateusza 8
1 A gdy zszedł z góry, poszło za nim mnóstwo ludzi.
Cwale Jesu hasuka helundu, vantu vangi civamwi cilila.
2 A oto trędowaty podszedł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.
Micwale we imbingwa ca keza kwali, cheza kumufukamina, niku wamba, “Simwine, haiva usaka, uwola kuni cenisa.”
3 Jezus wyciągnął rękę i dotknął go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I natychmiast został oczyszczony z trądu.
Jesu chaotolola iyanza ni kumukwata, nikuwamba, “Ni saka. Ucene.” Hahofera ca cenisiwa kwi imbwingwa yakwe.
4 Wtedy Jezus powiedział do niego: Uważaj, abyś nikomu nie mówił, ale idź, pokaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który nakazał Mojżesz, na świadectwo [dla] nich.
Jesu camuwambila, “Uvone kuti kowambi cimwi u zumwi muntu. Yende mwi nzila yako, mi ukalivonahaze ku mupurisita ni kukaha impo ina Mushe yavalaeli, kuti ikabe vupaki kuvali.”
5 A gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, przyszedł do niego setnik i prosił go:
Jesu hace njile mwa kapenaumu, mulauli avakezi kwali ni kumuvuza,
6 Panie, mój sługa leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi.
cawamba, “Simwine, muhikana wangu ulele mwinzuvo uzuminine luñañali mi usasa mwinwe lilu.”
7 I powiedział mu Jezus: Przyjdę i uzdrowię go.
Jesu chawamba kwali, “Munize ni muhoze.”
8 Lecz setnik odpowiedział: Panie, nie jestem godny, abyś wszedł pod mój dach, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony.
Mulauli chetava ni kuwamba, “Simwine, kaniswaneli kuti winjile mwi nzuvo yangu, uwambe vulyo inzi, mi muhikana wangu kahole.
9 Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy. Mówię jednemu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chodź tu, a przychodzi; a memu słudze: Zrób to, a robi.
Kakuti ime ni muntu ubikitwe mwikonde lya muvuso, mi nina masole vena mwikonde lyangu. Niwambila uzu, 'Yende,' mi uyenda, ni kuzumwi, 'Wize' mi ukeza, ni kumuhikana wangu, 'Pange ici,' mi ucipanga.”
10 A gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i powiedział do tych, którzy szli za nim: Zaprawdę powiadam wam: Nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.
Cwale Jesu hazuwa izi, avakomokwa mi avawambili avovava kumwichilile, “Ceniti nimiwambila, kanini kuwana kale we ina intumelo mwa Isilaele.
11 A mówię wam: Wielu przyjdzie ze wschodu i z zachodu i zasiądą za stołem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.
Nimi wambila, vungi kavazwile kwa upa ni kwa wiko, mi muvekale he tanfule ni Abrahama, ni Isaka, ni Jacobo, mumuvuso wa kwiulu.
12 Lecz synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
Kono vana vamu muvuso kava sohelwe kwi fifi lyahanze, kwina kulila ni kukwecameno.”
13 I powiedział Jezus setnikowi: Idź, a jak uwierzyłeś, tak niech ci się stanie. I o tej godzinie jego sługa został uzdrowiony.
Jesu cawambila mulauli we nkondo, “Yende! vulyo moco vazumininni, ili kuti kucitahale vulyo kwako.” Mi muhikana cahola yeyo inako.
14 A gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową, która leżała w gorączce.
Jesu habakwina mwi nzuvo ya Petorosi, cavona mukwenyani wa Petorosi nalele a valwalite ifiva.
15 Dotknął więc jej ręki i opuściła ją gorączka. Ona zaś wstała i usługiwała im.
Jesu a vamukwati he yanza, mi ifiva ci lyamusiya. cavuka ni kutanga kumuseveleza.
16 Kiedy nastał wieczór, przyprowadzono do niego wielu opętanych. A on wypędził duchy słowem i uzdrowił wszystkich chorych;
Cwale hakuva Citengu, vantu civaletela Jesu vantu vangi vavakuyendiswa madimona. Avahindiki inhuho ce inzwi nikuhoza vavakulwala vonse vava kulwala.
17 Aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza: On nasze słabości wziął [na siebie] i nosił nasze choroby.
Mwei inzila kuvezuzilizwa civawambwa ku mupolofita Isaya, nawamba, “iye mwine Avalihindili matuku etu ni mifokolo yetu.
18 A Jezus, widząc wokół siebie mnóstwo ludzi, kazał przeprawić się na drugi brzeg.
Jesu havona inyangela ci imuzumbulukite, caha itaelo kuti vayende kuimwi imbali ye wate lya Galileya.
19 Wtedy podszedł pewien uczony w Piśmie i powiedział do niego: Mistrzu, pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz.
Cwale Muñoli ca keza kwali ni wamba, “Muluti, munikwi cilile konse kwete uyende.”
20 I powiedział mu Jezus: Lisy mają nory, a ptaki niebieskie – gniazda, ale Syn Człowieczy nie ma gdzie położyć głowy.
Jesu cawamba kwali, “Valuwawa vena malindi, ni zizuni zamwi ulu zina zizumbo, kono Mwana Muntu kena hete a shamike mutwi wakwe.”
21 A inny spośród jego uczniów powiedział do niego: Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mego ojca.
Zumwi kuvalutiwa vakwe cawamba kwali, “Ireeza, ni zuminine pili nikaunge vandanda.”
22 Ale Jezus mu odpowiedział: Pójdź za mną, a umarli niech grzebią swoich umarłych.
Kono Jesu ca muwambila, “Niicilele, mi usiye vafwile vaunge vafwile kuninavo.”
23 Gdy wsiadł do łodzi, weszli za nim i jego uczniowie.
Jesu hecila mucisepe, valutiwa vakwe ci va mwicilila mucili.
24 A oto zerwała się na morzu wielka burza, tak że fale zalewały łódź. On zaś spał.
Micwale, cikweza inwungwa ikando mwiwate, micisepe ciceza kuumbwa mandinda. Kono Jesu abalele.
25 A jego uczniowie, podszedłszy, obudzili go, mówiąc: Panie, ratuj nas! Giniemy!
Valutiwa bakwe civeza kumuvusa, ni vawamba, “Tutuse, Simwine, citwina hafuhi ni kufwa!”
26 I powiedział do nich: Czemu się boicie, ludzie małej wiary? Potem wstał, zgromił wichry i morze i nastała wielka cisza.
Jesu cawamba kubali, “Cinzi hamutiyite, inwe be intumelo inini?” Cazima ni kukalimela luhuho ni liwate. Haho cikwa tontola ahulu.
27 A ludzie dziwili się i mówili: Cóż to za człowiek, że nawet wichry i morze są mu posłuszne?
Vantu civakomokwa ni kuwamba, “Muntu wina bule uzu, yo kutekiwa niheva luhuho ni wate?”
28 Kiedy przeprawił się na drugą stronę do krainy Gerazeńczyków, zabiegli mu [drogę] dwaj opętani, którzy wyszli z grobowców, tak bardzo groźni, że nikt nie mógł przechodzić tą drogą.
Jesu hakeza kwimbali imwi ni kwi nkanda ya Magadarena, bakwame VoVele vava kuyendiswa madimona civamukatana. Vavakuzwa mumavita mi vavali kutiza hahulu, mi mane kakwina muyenzi yava kuwola kukosaza ce inzila iyo.
29 I zaczęli krzyczeć: Cóż my mamy z tobą, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?
Micwale, civalila ca kuwongoza ni vawamba, “Cinzi citulukela kupanga nawe, Mwana Ireeza? Weza kunu kwiza kutu kataza inako niseni kusika?”
30 Z dala od nich pasło się wielkie stado świń.
Mukunyi wa ziguluve zingi uva kwete kufulila kule kanini navo.
31 Demony więc prosiły go: Jeśli nas wypędzasz, pozwól nam wejść w to stado świń.
Madimona azwili havusu ni kukatazaJesu ni awamba, “Haiba motuhindike, tutumine kuna kawuna mukunyi waziguluve.”
32 I powiedział im: Idźcie. A one, wyszedłszy, weszły w to stado świń. Naraz całe stado ruszyło pędem po urwisku do morza i zginęło w wodach.
Jesu cawamba kubali, “Muyende!” Madimona ciazwa ni kuyenda muzigulube. Micwale, mukunyi wonse chiwa tilila hekomwe nikuli wisikiza mwiwate micizafwila mumenzi.
33 A pasterze uciekli i poszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko, także to, [co się stało] z opętanymi.
Vakwame vavaku lisa zigulube civatiya. Mi ha vayenda mwitolopo civakaviha zintu zonse, sihulu civapangahali kuva kwame vava kuyendiswa madimona.
34 Wówczas całe miasto wyszło Jezusowi na spotkanie, a ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich granic.
Micwale, itolopo yonse civazwa kukakatana ni Jesu. Ha vamuvona, civamukumbila kuti azwe mwinkanda yavo.
