Mateusza 18
1 W tym czasie podeszli do Jezusa uczniowie, pytając: Kto jest największy w królestwie niebieskim?
Ho alu lo lvbwlaksu vdwv Jisu gvlo aala, tvvkato, “Nyidomooku gv Karv tolo yvvla kaiyachok jinv ngv?”
2 A Jezus, zawoławszy dziecko, postawił je pośród nich;
Vkvlvgabv Jisu vmi go gokla bunugv kaagialo dakmuto,
3 I powiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
okv minto, “Ngo nonua milv jidunv vdwlo nonu mvngdinla so vmi so aingbv rima redw, nonu vdwloka Nyidomooku Karv tolo aala mare.
4 Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.
Yvvdw so vmi aingbv rila nyanyak dunv hv Nyidomooku gv Karv tolo kaiyachok nvgobv rireku.
5 A kto przyjmie jedno takie dziecko w moje imię, mnie przyjmuje.
Okv yvvdw svkvnv vmia ngoogv amin bv alvbv naarwk sidunv, hv ngamka naarwk sidunv.”
6 Kto zaś zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i utopiono go w morskiej głębinie.
“Yvv akonv so miangnv vdw sokv akonyi nga mvngjing nvnga mva riadunv, ho nyi angv vbvribolo alvyare ninyigv lvngpo lo vlwng pwktv nvgo paklwk sutola svmasa bolo poklwk sunam mv.
7 Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą bowiem przyjść zgorszenia, ale biada temu człowiekowi, przez którego przychodzi zgorszenie!
Achialvbv mvngru runam gubv rire nyiamooku gv nyi vdwa ogulvgavbolo bunugv mvngjwng nga ngoomu jinv ngv achialvdu! Vkv nvngv lokia ribwngre-vbvritola yvvdw um bunua rimudunv hv achialvbv mvngru runam gubv rire!
8 Dlatego jeśli twoja ręka albo noga jest ci powodem upadku, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie wejść do życia chromym albo ułomnym, niż mając dwie ręce albo dwie nogi, być wrzuconym do ognia wiecznego. (aiōnios g166)
“Noogv laak gunv vmalo lvpa gunv noogv mvngjwng nga mvlamva riadu bolo, hum palin gvrila ora tvka! noogv lvgabv hv alvyare turnamlo laak vmalo lvpa gunv kaamabv vngnam mv, vbvmayabv laak laknyia okv lvpa lvnyia gvtola vmv doobwngnv gula dookulo orlwk komam svnga. (aiōnios g166)
9 A jeśli twoje oko jest ci powodem upadku, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do życia, niż mając dwoje oczu, być wrzuconym do ognia piekielnego. (Geenna g1067)
Okv noogv nyik gunv noogv mvngjwng nga nyemu bolo, hum koolin gvrila ora tvka! Noogv lvgabv si alvyare no nyik nyikin tvvla singkulo vngnam mv, vmabvya nyik nyiknyia gvtola uyumooku bolo orlwk komam svnga. (Geenna g1067)
10 Uważajcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych. Mówię wam bowiem, że ich aniołowie w niebie zawsze patrzą na oblicze mojego Ojca, który jest w niebie.
“Kaatoka nonuno miangnv vdw so gv akonyika mvngnyekalo mabvka. Ngo nonua mindu, bunugv nyidogindung ngv lokia nyidomooku lo doonv ngo Abu gvlo dooming gvnya dunv.
11 Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawić to, co zginęło.
Nyia Kuunyilo ngv nyekunv vdwa ringlin tvkubv aapv kunv.
12 Jak wam się wydaje? Gdyby jakiś człowiek miał sto owiec, a jedna z nich zabłąkałaby się, czyż nie zostawi tych dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie w góry szukać zabłąkanej?
“Nonuno ogugo mvngdu nyi ako svlar lvnggo dooto okv akonv nyetoku? Nw kvvbi chamkia gula kia nga moodw lo nvmwng dvla rimu pila, nw vngla nyenv anga makardu.
13 A jeśli uda mu się ją znaleźć, zaprawdę powiadam wam, że cieszy się z niej bardziej niż z tych dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały.
Vdwlo nw hum kaapa rekudw, ngo nonua mindu, nw nyenv akin ho lvgabv nyemanv chamkia gula akkia ngam svnga achialv kaiyago mvngpu yareku.
14 Tak też nie jest wolą waszego Ojca, który jest w niebie, aby zginął jeden z tych małych.
So gv apiabv noogv Abu nyidomooku tolo doonv so gv miangnv vdw so akonyika ngoomu dubv mvngma dunv.
15 Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata.
“Noogv achiboru ngv nam rinyingla rimur dubolo, vngla ninyigv rimur a kaatam laka. Vbvritola um nonyi anyi gv pingkolo risila rila ka. Nw noogv minam a tvvdu boloka, no noogv achiboru a ria yaala paakor pvku.
16 Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo.
Vbvritola nw noogv minam a tvvma dubolo, no nyi lo ako vmalo anyigo noogv lvkobv vnggv laka, ogulvgavbolo Darwknv Kitaplo minam aingbv ‘Rimur mvnwngnga tvyakaayanv anyi aom lokv tvbwkkalo dukubv.’
17 Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.
Okv nw bunua tvvmabolo, ogumvnwng nga Gvrja lo minpa laka. Ataranyabv nw Gvrja gv minam haka tvvma kubolo, ninyia mvngjwng manv gubv vmalo rimurnv nyi gubv toa lakuka.
18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
“Okv vkvlvgabv ngo nonua mindunv: nonu sichingmooku so ogugo maakv vrikudw hum nyido mooku toloka maakv vrikunv, okv nonu sichingmooku so ogu gonyi vkv vrikudw hum nyido mooku toloka vkv vriku.
19 Mówię wam też: Jeśli dwaj z was na ziemi będą zgodnie prosić o cokolwiek, otrzymają to od mego Ojca, który jest w niebie.
“Okv ngo nonua minta jidunv: Vdwlo nonu sichingmooku so anyi gunv tolwk minsula ogugonyi kumridw, hum nonugv lvgabv ngoogv nyidomooku gv Abu ngv rijireku.
20 Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.
Ogo lo anyi gunv vmalo aom gunv ngoogv amin bv dookum redw, ngo hoka bunua lvkobv dooming gvdunv.
21 Wtedy Piotr podszedł do niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?
Vbvrikunamv Pitar Jisu gvlo aatoku okv tvvkato, “Ahtu nga ngoogv boruv rinyingla rimur morbwng bolo, ngo ninyia vdwgo mvngnga jidubv? Kanw guri?”
22 I odpowiedział mu Jezus: Nie mówię ci, że aż siedem razy, ale aż siedemdziesiąt siedem razy.
Jisu mirwkto, “Ma, kanw mwngma, kanw hv chaamkanw lo gubv,
23 Dlatego królestwo niebieskie podobne jest do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami.
ogulvgavbolo Nyidomooku gv Karv ngv svbv ridunv. Kvlokvcho dvbv ako dooto, nw ninyigv pakbu vdwgv narnamha kaaka dukubv mintoku.
24 A gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, [który] był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
Nw vbv rirap kunam gula bunugv lokv pakbu ako, nw gvlo morko kororgo narnv anga aagv toku.
25 A ponieważ nie miał [z czego] oddać, jego pan kazał go sprzedać wraz z żoną, dziećmi i wszystkim, co miał, i spłacić [dług].
Pakbu angv morko dvdu nga dorla kuma toku, vkvlvgabv dvbv ngv morko dvdua dordu kubv nw nyila ninyigv nywng umvuu vdwa nyirabv okv ninyigv yikungyira dvdv nga piokdu kubv orto jitoku.
26 Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
Pakbu angv lvbwng kumpvla dvbv gv habolo gipvto. Nw kodwkkrwkla koola minto, ‘Nga achukgo dooria jilabvkv, okv ngo nam ogumvnwng nga dorku nvpv!’
27 Pan tego sługi, ulitowawszy się [nad nim], uwolnił go i darował mu dług.
Dvbv ngv ninyia aya mvngpa toku, vkvlvgabv dvbv ninyia morko dvdu nga mvngnga jitoku okv ninyia vngmu toku.
28 Lecz gdy ten sługa wyszedł, spotkał jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto groszy. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien!
Vbvrikunamv nyi angv vnglintoku okv ninyigv pakbu ajin gonyi vngrwk suto hv kvvlo nw gvlo morko achukgo narnv go. Nw hum gakbwng gvrila dvngrapto okv minto, “Ngoogvlo narnam a baapubv jikur lakubv.”
29 Wtedy jego współsługa upadł mu do nóg i prosił go: Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
Ninyigv pakbu ajin angv ninyigv lvpa lvkwnglo gipv la ninyia koodwkkrwkla koola minto, ‘Nga ayala achukgo dooya jilabv, ngo nam dvdua dorku nvpv!’
30 On jednak nie chciał, ale poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
Vbvritola nw um tvvmato; vmabvya nw nyi anga dvdua dorma dvdvlo doomure vla patwk tumlwk yatoku.
31 A jego współsłudzy, widząc, co się stało, zasmucili się bardzo i poszedłszy, oznajmili swemu panu wszystko, co zaszło.
Vdwlo dvbv pakbu gunv vbvrinam a kaapa tokudw, dvbvnyi ogumvnwng nga minpa toku.
32 Wtedy jego pan wezwał go i powiedział: Zły sługo, darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.
Vkvlvgabv nw pakbu anga goklwk toku. Nw minto, ‘Arin kaamanv nyira noo! Noogv ngoogvlo morko narnam mvnwngnga ngo nam mvngnga jitoku, noogv nga vbv koonam lvkwngbv.
33 Czyż i ty nie powinieneś był zmiłować się nad swoim współsługą, jak ja zmiłowałem się nad tobą?
Ngoogv nam aya mvngpanam aingbv, no pakbu ajin a aya mvngpa rungse gui.’
34 I jego pan, rozgniewany, wydał go katom, dopóki nie odda wszystkiego, co był mu winien.
Dvbv ngv achialvbv haachi toku, vkvlvgabv nw pakbu anga dvdu nga gvma dvdvlo mvrit modubv vla patwklo vngmu toku.”
35 Tak i wam uczyni mój Ojciec niebieski, jeśli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu jego przewinień.
Okv Jisu minyabv mintoku, “Vkv aingbv ngoogv Abu nyidomooku tolo doonv, mvnwngnga mvre, vdwlo nonuno haapok raying lokv achiboru gv rimur a mvngnga maridw.”
