< Mateusza 15 >
1 Wtedy z Jerozolimy przyszli do Jezusa uczeni w Piśmie i faryzeusze i zapytali:
Linu Vafalisi ni bañoli bamwi babezi kwa Jesu kuzwa Jerusalema. Nivati,
2 Czemu twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Nie myją bowiem rąk przed jedzeniem chleba.
“Chinzi varutwana bako havaluta chisiyakulu chabatanzi? Mukuti kabashanji mayanza avo habalya.”
3 A on odpowiedział im: Czemu i wy postępujecie wbrew przykazaniu Bożemu dla waszej tradycji?
Jesu abetavi mi navawambila kuti, linu inwe - hamurwisa idaezo ze Reeza ivaka lyachisiyakulu chenu chinzi?
4 Bóg bowiem nakazał: Czcij swego ojca i matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu albo matce, niech poniesie śmierć.
Mukuti Ireeza avati, 'Uhe ikute kweso ni nyoko,' mi 'Iye yowamba bubilala kwesi ni nyina, ikumbya kafwe.'
5 Ale wy mówicie: Kto by powiedział ojcu albo matce: To, co powinieneś otrzymać ode mnie jako pomoc, jest darem [ofiarnym];
Kono mute kuti, 'Yense yeti nati kubesi ni banyina, “Ituso yonse yimubali kuyelele kuwana kwangu linu chili impo iya kweReeza,”
6 I nie uczciłby swego ojca ani matki, [będzie bez winy]. I tak unieważniliście przykazanie Boże przez waszą tradycję.
uzo muntu kayelele kukuteka besi. Chenzila yina bulyo wazimbuluka inzwi lye Reeza chevaka lachisayakulu chenu.
7 Obłudnicy, dobrze prorokował o was Izajasz:
Inwe balihele, Isaya avapolofiti chakusima kazenu havati,
8 Lud ten przybliża się do mnie swymi ustami i czci mnie wargami, ale ich serce daleko jest ode mnie.
Aba bantu banikuteka chatuholo twavo, kono inkulo zabo zina kule name.
9 Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, [które] są przykazaniami ludzkimi.
Banilapela ni basawani chimwi, kakuli itumelo ivaruta izimene hetaelo zamuntu.”
10 Potem przywołał do siebie tłum i powiedział: Słuchajcie i zrozumiejcie.
Linu chalisupila ikunga ni kuliwambila kuti, “Mutekeleze ni kuzuwisisa -
11 Nie to, co wchodzi do ust, kala człowieka, ale co z ust wychodzi, to kala człowieka.
Kakwina chinjila mukaholo chiizuza muntu ikwe. Muchibaka chobulyo, chizwa mukaholo, njecho chiizuza muntu ikwe.”
12 Wtedy podeszli jego uczniowie i powiedzieli do niego: Wiesz, że faryzeusze zgorszyli się, gdy usłyszeli te słowa?
Linu barutwana babezi ni kuwambila Jesu, “Kana wizi kuti bafalisi babanyelwa habazuwa ichi chiwambo?”
13 A on odpowiedział: Każda roślina, której nie zasadził mój Ojciec niebieski, będzie wykorzeniona.
Jesu avetavi mi nati, “Chimenantu chonse chasanaavabyali Tayo wakwiwulu kachinyukulwe ni kusohelwa kunze. Mubasiye bobona, bahitili bazihofu.
14 Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych, a jeśli ślepy prowadzi ślepego, obaj w dół wpadną.
Mi heva muhofu nahitila muhofu kunine, vonse kabawile mwilindi.”
15 Wtedy Piotr powiedział do niego: Wyjaśnij nam tę przypowieść.
Pitorosi avetabi mi nati kwa Jesu, “Tutolokele iyi nguli.”
16 Jezus odpowiedział: Wy też jeszcze jesteście niepojętni?
Jesu nati, “nanwe muchiikele nimusena inkutwisiso?
17 Jeszcze nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, idzie do żołądka i zostaje wydalone do ustępu?
Inwe kamuboni kuti chonse chiinjila mukaholo chihita kuya mwibumu mi linu chikazwa kuya muchimbuzi?”
18 Ale to, co z ust wychodzi, pochodzi z serca i to kala człowieka.
Kono zintu zizwa mukaholo zizwa kunkulo. Nji zintu ziizuza muntu ikwe.
19 Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, nierząd, kradzieże, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.
Kakuli munkulo kuzwa mihupulo mibilala, vwihai, bubuki, zakusomana, busa, kupaka zamapa, ni kutukana.
20 To właśnie kala człowieka. Lecz jedzenie nieumytymi rękami nie kala człowieka.
Ezi nji zintu ziizuza muntu ikwe. Kono kulya ni mayanza asasambite kakwiizuzi muntu ikwe.”
21 Potem Jezus odszedł stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu.
Linu Jesu chayenda kuzwa mwecho chibaka kulikungula ni kuya muzikiliti zamileñi iba Tire ni Sidoni.
22 A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała do niego: Zmiłuj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez demona.
Mi hamulole, mwanakazi wa Mukanana abezi kuzwa mwechina chikiliti. Mi chahuweleza mi nichati, “Nifwile inse, Simwine, mwana a Daafita, mwanangu wamukazana ukatezwe madimona.”
23 On jednak nie odpowiedział jej ani słowa. Wówczas jego uczniowie podeszli i prosili go: Odpraw ją, bo woła za nami.
Kono Jesu kana abamwitabi nanga inzwi. Barutwana bakwe babezi ni kumukumbila, ni bati, “Muhindikile kuna, kakuli utuchitala ilata.”
24 A on odpowiedział: Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela.
Kono Jesu abetabi mi nati, “Kana nibatumwa kozuhi nozuhi kunze yembelele izobete munzuvo ya Isilaele.”
25 Lecz ona podeszła i oddała mu pokłon, mówiąc: Panie, pomóż mi!
Kono iye neza nikwiza kufukama habusu bwakwe, nati, “Simwine, unituse.”
26 On jednak odpowiedział: Niedobrze jest brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.
Netaba nati, “Kakuyelele kuhinda chinkwa chabahwile ni kuchiha tumbwazana.”
27 A ona powiedziała: Tak, Panie, ale i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów.
Mwanakazi nati, “Eni Simwine, kono nanga tumbwazana tulyanga ziwanga kumilomo hetafule ibafumwa to.”
28 Wtedy Jezus jej odpowiedział: O kobieto, wielka jest twoja wiara! Niech ci się stanie, jak chcesz. I od tej chwili jej córka była zdrowa.
Linu Jesu abetavi mi abati kwali, “Mwanakazi, itumelo yako inkando. Usiye kutendahale kwako sina mosakila.” Mi mwanakwe abaholi chehola iswana.
29 A Jezus odszedł stamtąd i przyszedł nad Morze Galilejskie. Wszedł na górę i tam usiadł.
Jesu abasiyi icho chibaka mi nayenda kumbali ni Iwate la Galileya. Kuzwaho abatanti kuya helunduzana ni kukekala hateni.
30 I przyszły do niego wielkie tłumy, mając ze sobą chromych, ślepych, niemych, ułomnych oraz wielu innych. Położyli ich u nóg Jezusa, a on ich uzdrowił;
Ikunga ikando nilyeza kwali. Nibaleta bachukuta, bahofu, basatambi, ni basayendi, ni bamwi babali kulwala. Ni babaleta hamatende a Jesu, mi nabahoza bonse.
31 Tak że tłumy dziwiły się, widząc, że niemi mówią, ułomni są uzdrowieni, chromi chodzą, a ślepi widzą. I wielbili Boga Izraela.
Chobulyo ikunga nilyamakala chabukando hababona basatambi kuti chibawamba, bachukuta chibaba nenza, basayendi chibayenda, ni bahofu chibabona. Niba lumba Ereeza wa Isilaele.
32 Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i powiedział: Żal mi tych ludzi, bo już trzy dni przy mnie trwają i nie mają co jeść. Nie chcę ich odprawić głodnych, aby przypadkiem nie zasłabli w drodze.
Jesu abasupi barutwana bakwe mi nati, “Nifwila ikunga inse, mukuti chibabekali name mazuba otatwe mi kakwina chibabali. Kanisuni kubalukulula ni basalile, kokuma sanzi bazuminini munzila.”
33 Wtedy jego uczniowie powiedzieli mu: Skąd na tej pustyni weźmiemy tyle chleba, aby nakarmić takie mnóstwo ludzi?
Barutwana nibawamba kwali ni bati, “Katuwane kuhi mañende azinkwa mwihalaupa likena buti kuti tufepe ikunga ikando buti?”
34 Zapytał ich Jezus: Ile macie chlebów? A oni odpowiedzieli: Siedem i kilka rybek.
Jesu nabawambila kuti, “Mwina mañende ongahi?” Babetabi kuti, “Amana iyanza ni obele, ni tunswi tulikene.”
35 I nakazał ludziom usiąść na ziemi.
Linu Jesu nalaela ikunga kwikala hansi.
36 Potem wziął te siedem chlebów i ryby, a podziękowawszy, łamał i dawał swoim uczniom, a uczniowie ludziom.
Nichahinda mañende amana iyanza ni obele ni nswi, mi hamana kulitumela, ni changamona mañende ni kwaha kubarutwana bakwe. Barutwana nibaha mañende kwikunga.
37 I jedli wszyscy do syta, a z pozostałych kawałków zebrali siedem pełnych koszy.
Bantu bonse nibalya ni kuikuta. Mi nibakunganya zilyo zibashali zibangamoki tukoto, zitanda zimana iyanza ni zobele ni zezula.
38 Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
Babali ibali balule bone, kuzwisa kwateñi banakazi ni bahwile.
39 A gdy odprawił ludzi, wsiadł do łodzi i przybył w okolice Magdali.
Linu Jesu chalukulula ikunga mi nenjila muchikepe ni kuya muchikiliti cha Magadani.