< Mateusza 13 >

1 A tego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad [brzegiem] morza.
అపరఞ్చ తస్మిన్ దినే యీశుః సద్మనో గత్వా సరిత్పతే రోధసి సముపవివేశ|
2 I zebrały się wokół niego wielkie tłumy, dlatego wszedł do łodzi i usiadł, a wszyscy ludzie stali na brzegu.
తత్ర తత్సన్నిధౌ బహుజనానాం నివహోపస్థితేః స తరణిమారుహ్య సముపావిశత్, తేన మానవా రోధసి స్థితవన్తః|
3 I mówił do nich wiele w przypowieściach. I powiedział: Oto siewca wyszedł siać.
తదానీం స దృష్టాన్తైస్తాన్ ఇత్థం బహుశ ఉపదిష్టవాన్| పశ్యత, కశ్చిత్ కృషీవలో బీజాని వప్తుం బహిర్జగామ,
4 A gdy siał, niektóre [ziarna] padły przy drodze, przyleciały ptaki i wydziobały je.
తస్య వపనకాలే కతిపయబీజేషు మార్గపార్శ్వే పతితేషు విహగాస్తాని భక్షితవన్తః|
5 Inne padły na [miejsca] skaliste, gdzie nie miały wiele ziemi. Zaraz wzeszły, bo ziemia nie była głęboka.
అపరం కతిపయబీజేషు స్తోకమృద్యుక్తపాషాణే పతితేషు మృదల్పత్వాత్ తత్క్షణాత్ తాన్యఙ్కురితాని,
6 Lecz gdy wzeszło słońce, zostały spalone, a ponieważ nie miały korzenia, uschły.
కిన్తు రవావుదితే దగ్ధాని తేషాం మూలాప్రవిష్టత్వాత్ శుష్కతాం గతాని చ|
7 Inne padły między ciernie, a ciernie wyrosły i zagłuszyły je.
అపరం కతిపయబీజేషు కణ్టకానాం మధ్యే పతితేషు కణ్టకాన్యేధిత్వా తాని జగ్రసుః|
8 Inne zaś padły na dobrą ziemię i wydały plon, jedne stokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne trzydziestokrotny.
అపరఞ్చ కతిపయబీజాని ఉర్వ్వరాయాం పతితాని; తేషాం మధ్యే కానిచిత్ శతగుణాని కానిచిత్ షష్టిగుణాని కానిచిత్ త్రింశగుంణాని ఫలాని ఫలితవన్తి|
9 Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
శ్రోతుం యస్య శ్రుతీ ఆసాతే స శృణుయాత్|
10 Wtedy uczniowie podeszli i zapytali go: Dlaczego mówisz do nich w przypowieściach?
అనన్తరం శిష్యైరాగత్య సోఽపృచ్ఛ్యత, భవతా తేభ్యః కుతో దృష్టాన్తకథా కథ్యతే?
11 A on odpowiedział im: Wam dano poznać tajemnice królestwa niebieskiego, ale im nie jest dane.
తతః స ప్రత్యవదత్, స్వర్గరాజ్యస్య నిగూఢాం కథాం వేదితుం యుష్మభ్యం సామర్థ్యమదాయి, కిన్తు తేభ్యో నాదాయి|
12 Kto bowiem ma, temu będzie dodane i będzie miał w obfitości, ale kto nie ma, zostanie mu zabrane nawet to, co ma.
యస్మాద్ యస్యాన్తికే వర్ద్ధతే, తస్మాయేవ దాయిష్యతే, తస్మాత్ తస్య బాహుల్యం భవిష్యతి, కిన్తు యస్యాన్తికే న వర్ద్ధతే, తస్య యత్ కిఞ్చనాస్తే, తదపి తస్మాద్ ఆదాయిష్యతే|
13 Dlatego mówię do nich w przypowieściach, bo patrzą, a nie widzą, i słuchają, a nie słyszą ani nie rozumieją.
తే పశ్యన్తోపి న పశ్యన్తి, శృణ్వన్తోపి న శృణ్వన్తి, బుధ్యమానా అపి న బుధ్యన్తే చ, తస్మాత్ తేభ్యో దృష్టాన్తకథా కథ్యతే|
14 I spełnia się na nich proroctwo Izajasza, które mówi: Słuchając, będziecie słyszeć, ale nie zrozumiecie i patrząc, będziecie widzieć, ale nie zobaczycie.
యథా కర్ణైః శ్రోష్యథ యూయం వై కిన్తు యూయం న భోత్స్యథ| నేత్రైర్ద్రక్ష్యథ యూయఞ్చ పరిజ్ఞాతుం న శక్ష్యథ| తే మానుషా యథా నైవ పరిపశ్యన్తి లోచనైః| కర్ణై ర్యథా న శృణ్వన్తి న బుధ్యన్తే చ మానసైః| వ్యావర్త్తితేషు చిత్తేషు కాలే కుత్రాపి తైర్జనైః| మత్తస్తే మనుజాః స్వస్థా యథా నైవ భవన్తి చ| తథా తేషాం మనుష్యాణాం క్రియన్తే స్థూలబుద్ధయః| బధిరీభూతకర్ణాశ్చ జాతాశ్చ ముద్రితా దృశః|
15 Utyło bowiem serce tego ludu, stępiały ich uszy i zamknęli swe oczy, żeby przypadkiem oczami nie widzieli ani uszami [nie] słyszeli, a sercem [nie] zrozumieli i [nie] nawrócili się, i żebym ich [nie] uzdrowił.
యదేతాని వచనాని యిశయియభవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తాని తేషు తాని ఫలన్తి|
16 Ale błogosławione wasze oczy, bo widzą, i wasze uszy, bo słyszą.
కిన్తు యుష్మాకం నయనాని ధన్యాని, యస్మాత్ తాని వీక్షన్తే; ధన్యాశ్చ యుష్మాకం శబ్దగ్రహాః, యస్మాత్ తైరాకర్ణ్యతే|
17 Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło widzieć [to], co [wy] widzicie, ale nie zobaczyli, i słyszeć [to], co [wy] słyszycie, ale nie usłyszeli.
మయా యూయం తథ్యం వచామి యుష్మాభి ర్యద్యద్ వీక్ష్యతే, తద్ బహవో భవిష్యద్వాదినో ధార్మ్మికాశ్చ మానవా దిదృక్షన్తోపి ద్రష్టుం నాలభన్త, పునశ్చ యూయం యద్యత్ శృణుథ, తత్ తే శుశ్రూషమాణా అపి శ్రోతుం నాలభన్త|
18 Wysłuchajcie więc przypowieści o siewcy.
కృషీవలీయదృష్టాన్తస్యార్థం శృణుత|
19 Gdy ktoś słucha słowa o królestwie, a nie rozumie, przychodzi zły i porywa to, co zostało zasiane w jego sercu. To jest ten posiany przy drodze.
మార్గపార్శ్వే బీజాన్యుప్తాని తస్యార్థ ఏషః, యదా కశ్చిత్ రాజ్యస్య కథాం నిశమ్య న బుధ్యతే, తదా పాపాత్మాగత్య తదీయమనస ఉప్తాం కథాం హరన్ నయతి|
20 A posiany na [miejscach] skalistych to ten, który słucha słowa i natychmiast z radością je przyjmuje.
అపరం పాషాణస్థలే బీజాన్యుప్తాని తస్యార్థ ఏషః; కశ్చిత్ కథాం శ్రుత్వైవ హర్షచిత్తేన గృహ్లాతి,
21 Nie ma jednak w sobie korzenia, lecz trwa do czasu. Gdy bowiem przychodzi ucisk albo prześladowanie z powodu słowa, zaraz się gorszy.
కిన్తు తస్య మనసి మూలాప్రవిష్టత్వాత్ స కిఞ్చిత్కాలమాత్రం స్థిరస్తిష్ఠతి; పశ్చాత తత్కథాకారణాత్ కోపి క్లేస్తాడనా వా చేత్ జాయతే, తర్హి స తత్క్షణాద్ విఘ్నమేతి|
22 A posiany między ciernie to ten, który słucha słowa, ale troski tego świata i ułuda bogactwa zagłuszają słowo i staje się [on] bezowocny. (aiōn g165)
అపరం కణ్టకానాం మధ్యే బీజాన్యుప్తాని తదర్థ ఏషః; కేనచిత్ కథాయాం శ్రుతాయాం సాంసారికచిన్తాభి ర్భ్రాన్తిభిశ్చ సా గ్రస్యతే, తేన సా మా విఫలా భవతి| (aiōn g165)
23 A posiany na dobrej ziemi to ten, który słucha słowa i rozumie je. On też wydaje plon: jeden stokrotny, inny sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inny trzydziestokrotny.
అపరమ్ ఉర్వ్వరాయాం బీజాన్యుప్తాని తదర్థ ఏషః; యే తాం కథాం శ్రుత్వా వుధ్యన్తే, తే ఫలితాః సన్తః కేచిత్ శతగుణాని కేచిత షష్టిగుణాని కేచిచ్చ త్రింశద్గుణాని ఫలాని జనయన్తి|
24 Podał im [też] inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który zasiał dobre ziarno na swoim polu.
అనన్తరం సోపరామేకాం దృష్టాన్తకథాముపస్థాప్య తేభ్యః కథయామాస; స్వర్గీయరాజ్యం తాదృశేన కేనచిద్ గృహస్థేనోపమీయతే, యేన స్వీయక్షేత్రే ప్రశస్తబీజాన్యౌప్యన్త|
25 Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał kąkolu między pszenicę i odszedł.
కిన్తు క్షణదాయాం సకలలోకేషు సుప్తేషు తస్య రిపురాగత్య తేషాం గోధూమబీజానాం మధ్యే వన్యయవమబీజాన్యుప్త్వా వవ్రాజ|
26 A gdy zboże urosło i wydało plon, wtedy ukazał się też kąkol.
తతో యదా బీజేభ్యోఽఙ్కరా జాయమానాః కణిశాని ఘృతవన్తః; తదా వన్యయవసాన్యపి దృశ్యమానాన్యభవన్|
27 Wówczas słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: Panie, czy nie posiałeś na swoim polu dobrego ziarna? Skąd więc ten kąkol?
తతో గృహస్థస్య దాసేయా ఆగమ్య తస్మై కథయాఞ్చక్రుః, హే మహేచ్ఛ, భవతా కిం క్షేత్రే భద్రబీజాని నౌప్యన్త? తథాత్వే వన్యయవసాని కృత ఆయన్?
28 A on im odpowiedział: Nieprzyjaciel to zrobił. I zapytali go słudzy: Czy chcesz, żebyśmy poszli i zebrali go?
తదానీం తేన తే ప్రతిగదితాః, కేనచిత్ రిపుణా కర్మ్మదమకారి| దాసేయాః కథయామాసుః, వయం గత్వా తాన్యుత్పాయ్య క్షిపామో భవతః కీదృశీచ్ఛా జాయతే?
29 Lecz on odpowiedział: Nie, żebyście przypadkiem, zbierając kąkol, nie wykorzenili razem z nim [i] pszenicy.
తేనావాది, నహి, శఙ్కేఽహం వన్యయవసోత్పాటనకాలే యుష్మాభిస్తైః సాకం గోధూమా అప్యుత్పాటిష్యన్తే|
30 Pozwólcie obydwu razem rosnąć aż do żniwa, a w czasie żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie najpierw kąkol i zwiążcie go w snopki na spalenie, pszenicę zaś zgromadźcie w moim spichlerzu.
అతః శ్స్యకర్త్తనకాలం యావద్ ఉభయాన్యపి సహ వర్ద్ధన్తాం, పశ్చాత్ కర్త్తనకాలే కర్త్తకాన్ వక్ష్యామి, యూయమాదౌ వన్యయవసాని సంగృహ్య దాహయితుం వీటికా బద్వ్వా స్థాపయత; కిన్తు సర్వ్వే గోధూమా యుష్మాభి ర్భాణ్డాగారం నీత్వా స్థాప్యన్తామ్|
31 Podał im [też] inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do ziarna gorczycy, które człowiek, wziąwszy, zasiał na swoim polu.
అనన్తరం సోపరామేకాం దృష్టాన్తకథాముత్థాప్య తేభ్యః కథితవాన్ కశ్చిన్మనుజః సర్షపబీజమేకం నీత్వా స్వక్షేత్ర ఉవాప|
32 Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, ale kiedy wyrośnie, jest największe ze wszystkich jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i gnieżdżą się w jego gałęziach.
సర్షపబీజం సర్వ్వస్మాద్ బీజాత్ క్షుద్రమపి సదఙ్కురితం సర్వ్వస్మాత్ శాకాత్ బృహద్ భవతి; స తాదృశస్తరు ర్భవతి, యస్య శాఖాసు నభసః ఖగా ఆగత్య నివసన్తి; స్వర్గీయరాజ్యం తాదృశస్య సర్షపైకస్య సమమ్|
33 Opowiedział im [jeszcze] inną przypowieść: Królestwo niebieskie podobne jest do zakwasu, który kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż wszystko się zakwasiło.
పునరపి స ఉపమాకథామేకాం తేభ్యః కథయాఞ్చకార; కాచన యోషిత్ యత్ కిణ్వమాదాయ ద్రోణత్రయమితగోధూమచూర్ణానాం మధ్యే సర్వ్వేషాం మిశ్రీభవనపర్య్యన్తం సమాచ్ఛాద్య నిధత్తవతీ, తత్కిణ్వమివ స్వర్గరాజ్యం|
34 To wszystko mówił Jezus do tłumu w przypowieściach, a bez przypowieści nic do nich nie mówił;
ఇత్థం యీశు ర్మనుజనివహానాం సన్నిధావుపమాకథాభిరేతాన్యాఖ్యానాని కథితవాన్ ఉపమాం వినా తేభ్యః కిమపి కథాం నాకథయత్|
35 Aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka: Otworzę moje usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata.
ఏతేన దృష్టాన్తీయేన వాక్యేన వ్యాదాయ వదనం నిజం| అహం ప్రకాశయిష్యామి గుప్తవాక్యం పురాభవం| యదేతద్వచనం భవిష్యద్వాదినా ప్రోక్తమాసీత్, తత్ సిద్ధమభవత్|
36 Wtedy Jezus odprawił tłum i przyszedł do domu. Podeszli do niego jego uczniowie i mówili: Wyjaśnij nam przypowieść o kąkolu na polu.
సర్వ్వాన్ మనుజాన్ విసృజ్య యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే తచ్ఛిష్యా ఆగత్య యీశవే కథితవన్తః, క్షేత్రస్య వన్యయవసీయదృష్టాన్తకథామ్ భవాన అస్మాన్ స్పష్టీకృత్య వదతు|
37 A on odpowiedział im: Tym, który sieje dobre ziarno, jest Syn Człowieczy.
తతః స ప్రత్యువాచ, యేన భద్రబీజాన్యుప్యన్తే స మనుజపుత్రః,
38 Polem jest świat, dobrym ziarnem są synowie królestwa, kąkolem zaś są synowie złego.
క్షేత్రం జగత్, భద్రబీజానీ రాజ్యస్య సన్తానాః,
39 Nieprzyjacielem, który go posiał, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żniwiarzami są aniołowie. (aiōn g165)
వన్యయవసాని పాపాత్మనః సన్తానాః| యేన రిపుణా తాన్యుప్తాని స శయతానః, కర్త్తనసమయశ్చ జగతః శేషః, కర్త్తకాః స్వర్గీయదూతాః| (aiōn g165)
40 Jak więc zbiera się kąkol i spala w ogniu, tak będzie przy końcu tego świata. (aiōn g165)
యథా వన్యయవసాని సంగృహ్య దాహ్యన్తే, తథా జగతః శేషే భవిష్యతి; (aiōn g165)
41 Syn Człowieczy pośle swoich aniołów, a oni zbiorą z jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy popełniają nieprawość;
అర్థాత్ మనుజసుతః స్వాంయదూతాన్ ప్రేషయిష్యతి, తేన తే చ తస్య రాజ్యాత్ సర్వ్వాన్ విఘ్నకారిణోఽధార్మ్మికలోకాంశ్చ సంగృహ్య
42 I wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
యత్ర రోదనం దన్తఘర్షణఞ్చ భవతి, తత్రాగ్నికుణ్డే నిక్షేప్స్యన్తి|
43 Wtedy sprawiedliwi będą jaśnieć jak słońce w królestwie swego Ojca. Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
తదానీం ధార్మ్మికలోకాః స్వేషాం పితూ రాజ్యే భాస్కరఇవ తేజస్వినో భవిష్యన్తి| శ్రోతుం యస్య శ్రుతీ ఆసాతే, మ శృణుయాత్|
44 Ponownie królestwo niebieskie jest podobne do skarbu ukrytego w polu, który człowiek znalazł i ukrył. Uradowany nim poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił to pole.
అపరఞ్చ క్షేత్రమధ్యే నిధిం పశ్యన్ యో గోపయతి, తతః పరం సానన్దో గత్వా స్వీయసర్వ్వస్వం విక్రీయ త్తక్షేత్రం క్రీణాతి, స ఇవ స్వర్గరాజ్యం|
45 Królestwo niebieskie podobne jest też do kupca, który szukał pięknych pereł.
అన్యఞ్చ యో వణిక్ ఉత్తమాం ముక్తాం గవేషయన్
46 A znalazłszy jedną bardzo cenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją.
మహార్ఘాం ముక్తాం విలోక్య నిజసర్వ్వస్వం విక్రీయ తాం క్రీణాతి, స ఇవ స్వర్గరాజ్యం|
47 Królestwo niebieskie podobne jest również do sieci zarzuconej w morze i zagarniającej [ryby] wszelkiego rodzaju.
పునశ్చ సముద్రో నిక్షిప్తః సర్వ్వప్రకారమీనసంగ్రాహ్యానాయఇవ స్వర్గరాజ్యం|
48 Gdy się napełniła, [rybacy] wyciągnęli ją na brzeg, a usiadłszy, dobre [ryby] wybrali do naczyń, a złe wyrzucili.
తస్మిన్ ఆనాయే పూర్ణే జనా యథా రోధస్యుత్తోల్య సముపవిశ్య ప్రశస్తమీనాన్ సంగ్రహ్య భాజనేషు నిదధతే, కుత్సితాన్ నిక్షిపన్తి;
49 Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych; (aiōn g165)
తథైవ జగతః శేషే భవిష్యతి, ఫలతః స్వర్గీయదూతా ఆగత్య పుణ్యవజ్జనానాం మధ్యాత్ పాపినః పృథక్ కృత్వా వహ్నికుణ్డే నిక్షేప్స్యన్తి, (aiōn g165)
50 I wrzucą ich do pieca ognistego. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
తత్ర రోదనం దన్తై ర్దన్తఘర్షణఞ్చ భవిష్యతః|
51 Jezus ich zapytał: Zrozumieliście to wszystko? Odpowiedzieli mu: Tak, Panie.
యీశునా తే పృష్టా యుష్మాభిః కిమేతాన్యాఖ్యానాన్యబుధ్యన్త? తదా తే ప్రత్యవదన్, సత్యం ప్రభో|
52 A on powiedział do nich: Dlatego każdy uczony w Piśmie, [który jest] pouczony o królestwie niebieskim, podobny jest do gospodarza, który wydobywa ze swego skarbca nowe i stare rzeczy.
తదానీం స కథితవాన్, నిజభాణ్డాగారాత్ నవీనపురాతనాని వస్తూని నిర్గమయతి యో గృహస్థః స ఇవ స్వర్గరాజ్యమధి శిక్షితాః స్వర్వ ఉపదేష్టారః|
53 Kiedy Jezus dokończył tych przypowieści, odszedł stamtąd.
అనన్తరం యీశురేతాః సర్వ్వా దృష్టాన్తకథాః సమాప్య తస్మాత్ స్థానాత్ ప్రతస్థే| అపరం స్వదేశమాగత్య జనాన్ భజనభవన ఉపదిష్టవాన్;
54 A przyszedłszy w swoje rodzinne strony, nauczał ludzi w ich synagodze, tak że się bardzo zdumiewali i mówili: Skąd on ma tę mądrość i moc?
తే విస్మయం గత్వా కథితవన్త ఏతస్యైతాదృశం జ్ఞానమ్ ఆశ్చర్య్యం కర్మ్మ చ కస్మాద్ అజాయత?
55 Czyż to nie jest syn cieśli? Czyż jego matce nie jest na imię Maria, a jego bracia [to] Jakub, Józef, Szymon i Juda?
కిమయం సూత్రధారస్య పుత్రో నహి? ఏతస్య మాతు ర్నామ చ కిం మరియమ్ నహి? యాకుబ్-యూషఫ్-శిమోన్-యిహూదాశ్చ కిమేతస్య భ్రాతరో నహి?
56 A jego siostry, czyż wszystkie nie są wśród nas? Skąd więc on ma to wszystko?
ఏతస్య భగిన్యశ్చ కిమస్మాకం మధ్యే న సన్తి? తర్హి కస్మాదయమేతాని లబ్ధవాన్? ఇత్థం స తేషాం విఘ్నరూపో బభూవ;
57 I byli nim zgorszeni. Lecz Jezus powiedział do nich: Nigdzie nie jest prorok bez czci, tylko w swojej ojczyźnie i w swoim domu.
తతో యీశునా నిగదితం స్వదేశీయజనానాం మధ్యం వినా భవిష్యద్వాదీ కుత్రాప్యన్యత్ర నాసమ్మాన్యో భవతీ|
58 I nie uczynił tam wielu cudów z powodu ich niewiary.
తేషామవిశ్వాసహేతోః స తత్ర స్థానే బహ్వాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి న కృతవాన్|

< Mateusza 13 >