Marka 9
1 I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że niektórzy z tych, co tu stoją, nie zakosztują śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy.
| اَتھَ سَ تانَوادِیتْ یُشْمَبھْیَمَہَں یَتھارْتھَں کَتھَیامِ، اِیشْوَرَراجْیَں پَراکْرَمینوپَسْتھِتَں نَ درِشْٹْوا مرِتْیُں ناسْوادِشْیَنْتے، اَتْرَ دَنْڈایَماناناں مَدھْییپِ تادرِشا لوکاح سَنْتِ۔ |
2 A po sześciu dniach Jezus wziął [ze sobą] Piotra, Jakuba i Jana i wprowadził ich samych na wysoką górę, [żeby byli] na osobności. I przemienił się przed nimi.
| اَتھَ شَڈْدِنیبھْیَح پَرَں یِیشُح پِتَرَں یاکُوبَں یوہَنَنْچَ گرِہِیتْوا گِریرُچَّسْیَ نِرْجَنَسْتھانَں گَتْوا تیشاں پْرَتْیَکْشے مُورْتْیَنْتَرَں دَدھارَ۔ |
3 A jego szaty stały się lśniące [i] bardzo białe, jak śnieg, jak żaden folusznik na ziemi nie potrafi wybielić.
| تَتَسْتَسْیَ پَرِدھییَمْ اِیدرِشَمْ اُجّوَلَہِمَپانَڈَرَں جاتَں یَدْ جَگَتِ کوپِ رَجَکو نَ تادرِکْ پانَڈَرَں کَرْتّاں شَکْنوتِ۔ |
4 I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
| اَپَرَنْچَ ایلِیو مُوساشْچَ تیبھْیو دَرْشَنَں دَتّوا یِیشُنا سَہَ کَتھَنَں کَرْتُّماریبھاتے۔ |
5 Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu, dobrze nam tu być. Postawmy więc trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.
| تَدا پِتَرو یِیشُمَوادِیتْ ہے گُروسْماکَمَتْرَ سْتھِتِرُتَّما، تَتَایوَ وَیَں تْوَتْکرِتے ایکاں مُوساکرِتے ایکامْ ایلِیَکرِتے چَیکاں، ایتاسْتِسْرَح کُٹِی رْنِرْمّامَ۔ |
6 Nie wiedział bowiem, co ma powiedzieć, gdyż byli przestraszeni.
| کِنْتُ سَ یَدُکْتَوانْ تَتْ سْوَیَں نَ بُبُدھے تَتَح سَرْوّے بِبھَیانْچَکْرُح۔ |
7 I pojawił się obłok, który ich zacienił, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, jego słuchajcie.
| ایتَرْہِ پَیودَسْتانْ چھادَیاماسَ، مَمَیاں پْرِیَح پُتْرَح کَتھاسُ تَسْیَ مَناںسِ نِویشَیَتیتِ نَبھووانِی تَنْمیدْیانِّرْیَیَو۔ |
8 A nagle, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli obok siebie, tylko samego Jezusa.
| اَتھَ ہَٹھاتّے چَتُرْدِشو درِشْٹْوا یِیشُں وِنا سْوَیح سَہِتَں کَمَپِ نَ دَدرِشُح۔ |
9 A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie mówili o tym, co widzieli, aż Syn Człowieczy powstanie z martwych.
| تَتَح پَرَں گِریرَوَروہَنَکالے سَ تانْ گاڈھَمْ دُوتْیادِدیشَ یاوَنَّرَسُونوح شْمَشانادُتّھانَں نَ بھَوَتِ، تاوَتْ دَرْشَنَسْیاسْیَ وارْتّا یُشْمابھِح کَسْمَیچِدَپِ نَ وَکْتَوْیا۔ |
10 I zachowali te słowa dla siebie, rozprawiając między sobą, co znaczy powstać z martwych.
| تَدا شْمَشانادُتّھانَسْیَ کوبھِپْرایَ اِتِ وِچارْیَّ تے تَدْواکْیَں سْویشُ گوپایانْچَکْرِرے۔ |
11 I pytali go: Dlaczego uczeni w Piśmie mówią, że najpierw ma przyjść Eliasz?
| اَتھَ تے یِیشُں پَپْرَچّھُح پْرَتھَمَتَ ایلِییناگَنْتَوْیَمْ اِتِ واکْیَں کُتَ اُپادھْیایا آہُح؟ |
12 A on im odpowiedział: Istotnie, najpierw przyjdzie Eliasz i wszystko odnowi, a jak jest napisane o Synu Człowieczym, [że musi] wiele cierpieć i za nic być poczytany.
| تَدا سَ پْرَتْیُواچَ ، ایلِیَح پْرَتھَمَمیتْیَ سَرْوَّکارْیّانِ سادھَیِشْیَتِ؛ نَرَپُتْرے چَ لِپِ رْیَتھاسْتے تَتھَیوَ سوپِ بَہُدُحکھَں پْراپْیاوَجْناسْیَتے۔ |
13 Ale mówię wam, że Eliasz już przyszedł i zrobili z nim, co chcieli, jak jest o nim napisane.
| کِنْتْوَہَں یُشْمانْ وَدامِ ، ایلِیارْتھے لِپِ رْیَتھاسْتے تَتھَیوَ سَ ایتْیَ یَیَو، لوکا: سْویچّھانُرُوپَں تَمَبھِوْیَوَہَرَنْتِ سْمَ۔ |
14 A przyszedłszy do uczniów, zobaczył wielki tłum wokół nich oraz uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi.
| اَنَنْتَرَں سَ شِشْیَسَمِیپَمیتْیَ تیشاں چَتُحپارْشْوے تَیح سَہَ بَہُجَنانْ وِوَدَمانانْ اَدھْیاپَکاںشْچَ درِشْٹَوانْ؛ |
15 Wszyscy ludzie, gdy tylko go zobaczyli, zdumieli się i przybiegłszy, witali go.
| کِنْتُ سَرْوَّلوکاسْتَں درِشْٹْوَیوَ چَمَتْکرِتْیَ تَداسَنَّں دھاوَنْتَسْتَں پْرَنیمُح۔ |
16 I zapytał uczonych w Piśmie: O czym rozprawiacie z nimi?
| تَدا یِیشُرَدھْیاپَکانَپْراکْشِیدْ ایتَیح سَہَ یُویَں کِں وِوَدَدھْوے؟ |
17 A jeden z tłumu odpowiedział: Nauczycielu, przyprowadziłem do ciebie mego syna, który ma ducha niemego.
| تَتو لوکاناں کَشْچِدیکَح پْرَتْیَوادِیتْ ہے گُرو مَمَ سُونُں مُوکَں بھُوتَدھرِتَنْچَ بھَوَداسَنَّمْ آنَیَں۔ |
18 Ten, gdziekolwiek go chwyci, szarpie nim, a on się pieni, zgrzyta zębami i schnie. I mówiłem twoim uczniom, aby go wypędzili, ale nie mogli.
| یَداسَو بھُوتَسْتَماکْرَمَتے تَدَیوَ پاتَسَتِ تَتھا سَ پھینایَتے، دَنْتَیرْدَنْتانْ گھَرْشَتِ کْشِینو بھَوَتِ چَ؛ تَتو ہیتوسْتَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں بھَوَچّھِشْیانْ نِویدِتَوانْ کِنْتُ تے نَ شیکُح۔ |
19 A on mu odpowiedział: O pokolenie bez wiary! Jak długo będę z wami? Jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie go do mnie.
| تَدا سَ تَمَوادِیتْ، رے اَوِشْواسِنَح سَنْتانا یُشْمابھِح سَہَ کَتِ کالانَہَں سْتھاسْیامِ؟ اَپَرانْ کَتِ کالانْ وا وَ آچارانْ سَہِشْیے؟ تَں مَداسَنَّمانَیَتَ۔ |
20 I przyprowadzili go do niego. A gdy tylko go zobaczył, zaraz duch nim szarpnął, a on upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach.
| تَتَسْتَتْسَنِّدھِں سَ آنِییَتَ کِنْتُ تَں درِشْٹْوَیوَ بھُوتو بالَکَں دھرِتَوانْ؛ سَ چَ بھُومَو پَتِتْوا پھینایَمانو لُلوٹھَ۔ |
21 Jezus zapytał jego ojca: Od jak dawna mu się to zdarza? A on odpowiedział: Od dzieciństwa.
| تَدا سَ تَتْپِتَرَں پَپْرَچّھَ، اَسْییدرِشِی دَشا کَتِ دِنانِ بھُوتا؟ تَتَح سووادِیتْ بالْیَکالاتْ۔ |
22 I często wrzucał go w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Ale jeśli możesz coś [zrobić], zlituj się nad nami i pomóż nam.
| بھُوتویَں تَں ناشَیِتُں بَہُوارانْ وَہْنَو جَلے چَ نْیَکْشِپَتْ کِنْتُ یَدِ بھَوانَ کِمَپِ کَرْتّاں شَکْنوتِ تَرْہِ دَیاں کرِتْواسْمانْ اُپَکَروتُ۔ |
23 Jezus mu powiedział: Jeśli możesz wierzyć. Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy.
| تَدا یِیشُسْتَمَوَدَتْ یَدِ پْرَتْییتُں شَکْنوشِ تَرْہِ پْرَتْیَیِنے جَنایَ سَرْوَّں سادھْیَمْ۔ |
24 I natychmiast ojciec tego chłopca zawołał ze łzami: Wierzę, Panie! Pomóż mojej niewierze!
| تَتَسْتَتْکْشَنَں تَدْبالَکَسْیَ پِتا پْروچَّے رُووَنْ ساشْرُنیتْرَح پْروواچَ، پْرَبھو پْرَتْییمِ مَماپْرَتْیَیَں پْرَتِکُرُ۔ |
25 A Jezus, widząc, że ludzie się zbiegają, zgromił ducha nieczystego, mówiąc: Duchu niemy i głuchy! Rozkazuję ci, wyjdź z niego i więcej w niego nie wchodź.
| اَتھَ یِیشُ رْلوکَسَنْگھَں دھاوِتْوایانْتَں درِشْٹْوا تَمَپُوتَبھُوتَں تَرْجَیِتْوا جَگادَ، رے بَدھِرَ مُوکَ بھُوتَ تْوَمیتَسْمادْ بَہِرْبھَوَ پُنَح کَداپِ ماشْرَیَینَں تْوامَہَمْ اِتْیادِشامِ۔ |
26 Wtedy [duch] krzyknął i szarpiąc nim gwałtownie, wyszedł. A chłopiec wyglądał jak martwy, tak że wielu mówiło, iż umarł.
| تَدا سَ بھُوتَشْچِیتْشَبْدَں کرِتْوا تَماپِیڈْیَ بَہِرْجَجامَ، تَتو بالَکو مرِتَکَلْپو بَبھُووَ تَسْمادَیَں مرِتَاِتْیَنیکے کَتھَیاماسُح۔ |
27 Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał.
| کِنْتُ کَرَں دھرِتْوا یِیشُنوتّھاپِتَح سَ اُتَّسْتھَو۔ |
28 A gdy wszedł do domu, jego uczniowie pytali go na osobności: Czemu my nie mogliśmy go wypędzić?
| اَتھَ یِیشَو گرِہَں پْرَوِشْٹے شِشْیا گُپْتَں تَں پَپْرَچّھُح، وَیَمینَں بھُوتَں تْیاجَیِتُں کُتو نَ شَکْتاح؟ |
29 I odpowiedział im: Ten rodzaj [demonów] nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post.
| سَ اُواچَ، پْرارْتھَنوپَواسَو وِنا کیناپْیَنْیینَ کَرْمَّنا بھُوتَمِیدرِشَں تْیاجَیِتُں نَ شَکْیَں۔ |
30 A wyszedłszy stamtąd, przechodzili przez Galileę. On jednak nie chciał, aby ktoś o tym wiedział.
| اَنَنْتَرَں سَ تَتْسْتھانادِتْوا گالِیلْمَدھْیینَ یَیَو، کِنْتُ تَتْ کوپِ جانِییادِتِ سَ نَیچّھَتْ۔ |
31 Nauczał bowiem swoich uczniów i mówił im: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi i zabiją go, ale gdy będzie zabity, trzeciego dnia zmartwychwstanie.
| اَپَرَنْچَ سَ شِشْیانُپَدِشَنْ بَبھاشے، نَرَپُتْرو نَرَہَسْتیشُ سَمَرْپَیِشْیَتے تے چَ تَں ہَنِشْیَنْتِ تَیسْتَسْمِنْ ہَتے ترِتِییَدِنے سَ اُتّھاسْیَتِیتِ۔ |
32 Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się go zapytać.
| کِنْتُ تَتْکَتھاں تے نابُدھْیَنْتَ پْرَشْٹُنْچَ بِبھْیَح۔ |
33 I przyszedł do Kafarnaum. A gdy był w domu, zapytał ich: O czym rozmawialiście między sobą w drodze?
| اَتھَ یِیشُح کَپھَرْناہُومْپُرَماگَتْیَ مَدھْییگرِہَنْچیتْیَ تانَپرِچّھَدْ وَرْتْمَمَدھْیے یُویَمَنْیونْیَں کِں وِوَدَدھْوے سْمَ؟ |
34 Lecz oni milczeli. W drodze bowiem rozmawiali między sobą o tym, kto z nich jest największy.
| کِنْتُ تے نِرُتَّراسْتَسْتھُ رْیَسْماتّیشاں کو مُکھْیَ اِتِ وَرْتْمانِ تےنْیونْیَں وْیَوَدَنْتَ۔ |
35 A usiadłszy, zawołał dwunastu i powiedział im: Jeśli ktoś chce być pierwszy, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich.
| تَتَح سَ اُپَوِشْیَ دْوادَشَشِشْیانْ آہُویَ بَبھاشے یَح کَشْچِتْ مُکھْیو بھَوِتُمِچّھَتِ سَ سَرْوّیبھْیو گَونَح سَرْوّیشاں سیوَکَشْچَ بھَوَتُ۔ |
36 I wziął dziecko, postawił je pośrodku nich, a wziąwszy je na ręce, powiedział do nich:
| تَدا سَ بالَکَمیکَں گرِہِیتْوا مَدھْیے سَمُپاویشَیَتْ تَتَسْتَں کْروڈے کرِتْوا تانَواداتْ |
37 Kto przyjmie jedno z takich dzieci w moje imię, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmie, nie mnie przyjmuje, ale tego, który mnie posłał.
| یَح کَشْچِدِیدرِشَسْیَ کَسْیاپِ بالَسْیاتِتھْیَں کَروتِ سَ مَماتِتھْیَں کَروتِ؛ یَح کَشْچِنْمَماتِتھْیَں کَروتِ سَ کیوَلَمْ مَماتِتھْیَں کَروتِ تَنَّ مَتْپْریرَکَسْیاپْیاتِتھْیَں کَروتِ۔ |
38 Wtedy Jan powiedział do niego: Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto w twoim imieniu wypędzał demony, a nie chodzi z nami. Zabranialiśmy mu więc, bo nie chodzi z nami.
| اَتھَ یوہَنْ تَمَبْرَوِیتْ ہے گُرو، اَسْماکَمَنَنُگامِنَمْ ایکَں تْوانّامْنا بھُوتانْ تْیاجَیَنْتَں وَیَں درِشْٹَوَنْتَح، اَسْماکَمَپَشْچادْگامِتْواچَّ تَں نْیَشیدھامَ۔ |
39 Ale Jezus powiedział: Nie zabraniajcie mu. Nie ma bowiem nikogo, kto czyniłby cuda w moim imieniu i mógł tak łatwo źle o mnie mówić.
| کِنْتُ یِیشُرَوَدَتْ تَں ما نِشیدھَتْ، یَتو یَح کَشْچِنْ مَنّامْنا چِتْرَں کَرْمَّ کَروتِ سَ سَہَسا ماں نِنْدِتُں نَ شَکْنوتِ۔ |
40 Bo kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.
| تَتھا یَح کَشْچِدْ یُشْماکَں وِپَکْشَتاں نَ کَروتِ سَ یُشْماکَمیوَ سَپَکْشَح۔ |
41 Kto bowiem poda wam kubek wody w moje imię, [dlatego] że należycie do Chrystusa, zaprawdę powiadam wam, nie straci swojej nagrody.
| یَح کَشْچِدْ یُشْمانْ کھْرِیشْٹَشِشْیانْ جْناتْوا مَنّامْنا کَںسَیکینَ پانِییَں پاتُں دَداتِ، یُشْمانَہَں یَتھارْتھَں وَچْمِ، سَ پھَلینَ وَنْچِتو نَ بھَوِشْیَتِ۔ |
42 A kto zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, o wiele lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono go do morza.
| کِنْتُ یَدِ کَشْچِنْ مَیِ وِشْواسِنامیشاں کْشُدْرَپْرانِنامْ ایکَسْیاپِ وِگھْنَں جَنَیَتِ، تَرْہِ تَسْیَیتَتْکَرْمَّ کَرَناتْ کَنْٹھَبَدّھَپیشَنِیکَسْیَ تَسْیَ ساگَراگادھَجَلَ مَجَّنَں بھَدْرَں۔ |
43 Jeśli twoja ręka jest ci powodem upadku, odetnij ją. Lepiej bowiem jest dla ciebie ułomnym wejść do życia, niż mając dwie ręce, pójść do piekła, w ogień nieugaszony; (Geenna g1067)
| اَتَح سْوَکَرو یَدِ تْواں بادھَتے تَرْہِ تَں چھِنْدھِ؛ |
44 Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.
| یَسْماتْ یَتْرَ کِیٹا نَ مْرِیَنْتے وَہْنِشْچَ نَ نِرْوّاتِ، تَسْمِنْ اَنِرْوّانانَلَنَرَکے کَرَدْوَیَوَسْتَوَ گَمَناتْ کَرَہِینَسْیَ سْوَرْگَپْرَویشَسْتَوَ کْشیمَں۔ (Geenna g1067) |
45 A jeśli twoja noga jest ci powodem upadku, odetnij ją. Lepiej bowiem [jest] dla ciebie chromym wejść do życia, niż mając dwie nogi, zostać wrzuconym do piekła, w ogień nieugaszony; (Geenna g1067)
| یَدِ تَوَ پادو وِگھْنَں جَنَیَتِ تَرْہِ تَں چھِنْدھِ، |
46 Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.
| یَتو یَتْرَ کِیٹا نَ مْرِیَنْتے وَہْنِشْچَ نَ نِرْوّاتِ، تَسْمِنْ نِرْوّانَوَہْنَو نَرَکے دْوِپادَوَتَسْتَوَ نِکْشیپاتْ پادَہِینَسْیَ سْوَرْگَپْرَویشَسْتَوَ کْشیمَں۔ (Geenna g1067) |
47 Jeśli zaś twoje oko jest ci powodem upadku, wyłup je. Lepiej bowiem [jest] dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż mając dwoje oczu, zostać wrzuconym do ognia piekielnego; (Geenna g1067)
| سْوَنیتْرَں یَدِ تْواں بادھَتے تَرْہِ تَدَپْیُتْپاٹَیَ، یَتو یَتْرَ کِیٹا نَ مْرِیَنْتے وَہْنِشْچَ نَ نِرْوّاتِ، |
48 Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.
| تَسْمِنَ نِرْوّانَوَہْنَو نَرَکے دْوِنیتْرَسْیَ تَوَ نِکْشیپادْ ایکَنیتْرَوَتَ اِیشْوَرَراجْیے پْرَویشَسْتَوَ کْشیمَں۔ (Geenna g1067) |
49 Każdy bowiem ogniem będzie posolony i każda ofiara solą będzie posolona.
| یَتھا سَرْوّو بَلِ رْلَوَناکْتَح کْرِیَتے تَتھا سَرْوّو جَنو وَہْنِرُوپینَ لَوَناکْتَح کارِشْیَتے۔ |
50 Dobra jest sól. Lecz jeśli sól przestanie być słona, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w samych sobie i zachowujcie pokój między sobą.
| لَوَنَں بھَدْرَں کِنْتُ یَدِ لَوَنے سْوادُتا نَ تِشْٹھَتِ، تَرْہِ کَتھَمْ آسْوادْیُکْتَں کَرِشْیَتھَ؟ یُویَں لَوَنَیُکْتا بھَوَتَ پَرَسْپَرَں پْریمَ کُرُتَ۔ |
