Marka 7
1 Wtedy zgromadzili się wokół niego faryzeusze i pewni uczeni w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy.
| اَنَنْتَرَں یِرُوشالَمَ آگَتاح پھِرُوشِنودھْیاپَکاشْچَ یِیشوح سَمِیپَمْ آگَتاح۔ |
2 A gdy zobaczyli, że niektórzy z jego uczniów jedzą chleb nieczystymi, to znaczy nieumytymi rękami, ganili to.
| تے تَسْیَ کِیَتَح شِشْیانْ اَشُچِکَرَیرَرْتھادَ اَپْرَکْشالِتَہَسْتَے رْبھُنْجَتو درِشْٹْوا تانَدُوشَیَنْ۔ |
3 Faryzeusze bowiem i wszyscy Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli dokładnie nie umyją rąk.
| یَتَح پھِرُوشِنَح سَرْوَّیِہُودِییاشْچَ پْراچاں پَرَمْپَراگَتَواکْیَں سَمَّنْیَ پْرَتَلینَ ہَسْتانْ اَپْرَکْشالْیَ نَ بھُنْجَتے۔ |
4 I [po powrocie] z rynku nie jedzą, jeśli się nie umyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przyjęli po to, by je zachowywać, [jak] obmywanie kubków, dzbanów, naczyń miedzianych i stołów.
| آپَناداگَتْیَ مَجَّنَں وِنا نَ کھادَنْتِ؛ تَتھا پانَپاتْراناں جَلَپاتْراناں پِتَّلَپاتْرانامْ آسَنانانْچَ جَلے مَجَّنَمْ اِتْیادَیونْییپِ بَہَوَسْتیشاماچاراح سَنْتِ۔ |
5 Zapytali go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą chleb nieumytymi rękami?
| تے پھِرُوشِنودھْیاپَکاشْچَ یِیشُں پَپْرَچّھُح، تَوَ شِشْیاح پْراچاں پَرَمْپَراگَتَواکْیانُسارینَ ناچَرَنْتوپْرَکْشالِتَکَرَیح کُتو بھُجَںتے؟ |
6 Wtedy on im odpowiedział: Dobrze Izajasz prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci mnie wargami, ale ich serce daleko jest ode mnie.
| تَتَح سَ پْرَتْیُواچَ کَپَٹِنو یُشْمانْ اُدِّشْیَ یِشَیِیَبھَوِشْیَدْوادِی یُکْتَمَوادِیتْ۔ یَتھا سْوَکِییَیرَدھَرَیریتے سَمَّنْیَنَتے سَدَیوَ ماں۔ کِنْتُ مَتّو وِپْرَکَرْشے سَنْتِ تیشاں مَناںسِ چَ۔ |
7 Lecz na próżno mnie czczą, ucząc nauk, które są nakazami ludzkimi.
| شِکْشَیَنْتو بِدھِینْ نّاجْنا بھَجَنْتے ماں مُدھَیوَ تے۔ |
8 [Wy] bowiem, opuściwszy przykazania Boże, trzymacie się tradycji ludzkiej, obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych tym podobnych rzeczy czynicie.
| یُویَں جَلَپاتْرَپانَپاتْرادِینِ مَجَّیَنْتو مَنُجَپَرَمْپَراگَتَواکْیَں رَکْشَتھَ کِنْتُ اِیشْوَراجْناں لَںگھَدھْوے؛ اَپَرا اِیدرِشْیونیکاح کْرِیا اَپِ کُرُدھْوے۔ |
9 Mówił im też: Całkowicie znosicie przykazanie Boże, aby zachować swoją tradycję.
| اَنْیَنْچاکَتھَیَتْ یُویَں سْوَپَرَمْپَراگَتَواکْیَسْیَ رَکْشارْتھَں سْپَشْٹَرُوپینَ اِیشْوَراجْناں لوپَیَتھَ۔ |
10 Mojżesz bowiem powiedział: Czcij swego ojca i swoją matkę, oraz: Kto złorzeczy ojcu albo matce, niech poniesie śmierć.
| یَتو مُوسادْوارا پْروکْتَمَسْتِ سْوَپِتَرَو سَمَّنْیَدھْوَں یَسْتُ ماتَرَں پِتَرَں وا دُرْوّاکْیَں وَکْتِ سَ نِتانْتَں ہَنْیَتاں۔ |
11 Ale wy mówicie: Jeśli człowiek powie ojcu albo matce: To, co powinieneś otrzymać ode mnie jako pomoc, to Korban, to znaczy dar [przeznaczony na ofiarę] – [będzie bez winy].
| کِنْتُ مَدِییینَ یینَ دْرَوْیینَ تَووپَکاروبھَوَتْ تَتْ کَرْبّانَمَرْتھادْ اِیشْوَرایَ نِویدِتَمْ اِدَں واکْیَں یَدِ کوپِ پِتَرَں ماتَرَں وا وَکْتِ |
12 I nie pozwalacie mu nic więcej uczynić dla swego ojca albo matki;
| تَرْہِ یُویَں ماتُح پِتُ رْووپَکارَں کَرْتّاں تَں وارَیَتھَ۔ |
13 Wniwecz obracając słowo Boże przez waszą tradycję, którą przekazaliście. I wiele innych tym podobnych rzeczy czynicie.
| اِتّھَں سْوَپْرَچارِتَپَرَمْپَراگَتَواکْیینَ یُویَمْ اِیشْوَراجْناں مُدھا وِدھَدْوّے، اِیدرِشانْیَنْیانْیَنیکانِ کَرْمّانِ کُرُدھْوے۔ |
14 A zwoławszy wszystkich ludzi, mówił do nich: Słuchajcie mnie wszyscy i zrozumiejcie.
| اَتھَ سَ لوکاناہُویَ بَبھاشے یُویَں سَرْوّے مَدْواکْیَں شرِنُتَ بُدھْیَدھْوَنْچَ۔ |
15 Nie ma nic z zewnątrz, co wchodząc w człowieka, mogłoby go skalać, ale to, co z niego wychodzi, to kala człowieka.
| باہْیادَنْتَرَں پْرَوِشْیَ نَرَمَمیدھْیَں کَرْتّاں شَکْنوتِ اِیدرِشَں کِمَپِ وَسْتُ ناسْتِ، وَرَمْ اَنْتَرادْ بَہِرْگَتَں یَدْوَسْتُ تَنْمَنُجَمْ اَمیدھْیَں کَروتِ۔ |
16 Jeśli ktoś ma uszy do słuchania, niech słucha.
| یَسْیَ شْروتُں شْروتْرے سْتَح سَ شرِنوتُ۔ |
17 A gdy [oddalił się] od ludzi i wszedł do domu, jego uczniowie pytali go [o tę] przypowieść.
| تَتَح سَ لوکانْ ہِتْوا گرِہَمَدھْیَں پْرَوِشْٹَسْتَدا شِشْیاسْتَدرِشْٹانْتَواکْیارْتھَں پَپْرَچّھُح۔ |
18 Wtedy powiedział im: Czy i wy jesteście tak bezrozumni? Czyż nie rozumiecie, że wszystko, co z zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go skalać?
| تَسْماتْ سَ تانْ جَگادَ یُویَمَپِ کِمیتادرِگَبودھاح؟ کِمَپِ دْرَوْیَں باہْیادَنْتَرَں پْرَوِشْیَ نَرَمَمیدھْیَں کَرْتّاں نَ شَکْنوتِ کَتھامِماں کِں نَ بُدھْیَدھْوے؟ |
19 Nie wchodzi bowiem do jego serca, ale do żołądka i zostaje wydalone do ustępu, oczyszczając wszystkie pokarmy.
| تَتْ تَدَنْتَرْنَ پْرَوِشَتِ کِنْتُ کُکْشِمَدھْیَں پْرَوِشَتِ شیشے سَرْوَّبھُکْتَوَسْتُگْراہِنِ بَہِرْدیشے نِرْیاتِ۔ |
20 I powiedział: Co wychodzi z człowieka, to kala człowieka.
| اَپَرَمَپْیَوادِیدْ یَنَّرانِّریتِ تَدیوَ نَرَمَمیدھْیَں کَروتِ۔ |
21 Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, nierząd, zabójstwa;
| یَتونْتَرادْ اَرْتھانْ مانَواناں مَنوبھْیَح کُچِنْتا پَرَسْتْرِیویشْیاگَمَنَں |
22 Kradzieże, chciwość, niegodziwość, podstęp, wyuzdanie, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupota.
| نَرَوَدھَشْچَورْیَّں لوبھو دُشْٹَتا پْرَوَنْچَنا کامُکَتا کُدرِشْٹِرِیشْوَرَنِنْدا گَرْوَّسْتَمَ اِتْیادِینِ نِرْگَچّھَنْتِ۔ |
23 Całe to zło pochodzi z wnętrza i kala człowieka.
| ایتانِ سَرْوّانِ دُرِتانْیَنْتَرادیتْیَ نَرَمَمیدھْیَں کُرْوَّنْتِ۔ |
24 Odszedł stamtąd i udał się w okolice Tyru i Sydonu. A wszedłszy do [pewnego] domu, nie chciał, aby ktoś [o tym] wiedział. Nie mógł się jednak ukryć.
| اَتھَ سَ اُتّھایَ تَتْسْتھاناتْ سورَسِیدونْپُرَپْرَدیشَں جَگامَ تَتْرَ کِمَپِ نِویشَنَں پْرَوِشْیَ سَرْوَّیرَجْناتَح سْتھاتُں مَتِنْچَکْرے کِنْتُ گُپْتَح سْتھاتُں نَ شَشاکَ۔ |
25 Usłyszała bowiem o nim kobieta, której córeczka miała ducha nieczystego, i przyszła, i upadła mu do nóg.
| یَتَح سُرَپھَینِکِیدیشِییَیُونانِیوَںشودْبھَوَسْتْرِیاح کَنْیا بھُوتَگْرَسْتاسِیتْ۔ سا سْتْرِی تَدْوارْتّاں پْراپْیَ تَتْسَمِیپَماگَتْیَ تَچَّرَنَیوح پَتِتْوا |
26 A kobieta ta była Greczynką, rodem z Syrofenicji, i prosiła go, aby wypędził demona z jej córki.
| سْوَکَنْیاتو بھُوتَں نِراکَرْتّاں تَسْمِنْ وِنَیَں کرِتَوَتِی۔ |
27 Ale Jezus jej powiedział: Niech najpierw nasycą się dzieci, bo niedobrze jest brać chleb dzieci i rzucać szczeniętom.
| کِنْتُ یِیشُسْتامَوَدَتْ پْرَتھَمَں بالَکاسْترِپْیَنْتُ یَتو بالَکاناں کھادْیَں گرِہِیتْوا کُکُّریبھْیو نِکْشیپونُچِتَح۔ |
28 A ona odpowiedziała mu: Tak, Panie, lecz i szczenięta jadają pod stołem z okruszyn dzieci.
| تَدا سا سْتْرِی تَمَوادِیتْ بھوح پْرَبھو تَتْ سَتْیَں تَتھاپِ مَنْچادھَحسْتھاح کُکُّرا بالاناں کَرَپَتِتانِ کھادْیَکھَنْڈانِ کھادَنْتِ۔ |
29 I powiedział do niej: Ze względu na te słowa idź, demon wyszedł z twojej córki.
| تَتَح سوکَتھَیَدْ ایتَتْکَتھاہیتوح سَکُشَلا یاہِ تَوَ کَنْیاں تْیَکْتْوا بھُوتو گَتَح۔ |
30 A gdy wróciła do swego domu, spostrzegła, że demon wyszedł, a córka leżała na łóżku.
| اَتھَ سا سْتْرِی گرِہَں گَتْوا کَنْیاں بھُوتَتْیَکْتاں شَیّاسْتھِتاں دَدَرْشَ۔ |
31 Kiedy znowu opuścił okolice Tyru i Sydonu, przyszedł nad Morze Galilejskie przez środek krainy Dekapolu.
| پُنَشْچَ سَ سورَسِیدونْپُرَپْرَدیشاتْ پْرَسْتھایَ دِکاپَلِدیشَسْیَ پْرانْتَرَبھاگینَ گالِیلْجَلَدھیح سَمِیپَں گَتَوانْ۔ |
32 I przyprowadzili do niego głuchego, który miał trudności z mówieniem, i prosili go, aby położył na niego rękę.
| تَدا لوکَیریکَں بَدھِرَں کَدْوَدَنْچَ نَرَں تَنِّکَٹَمانِییَ تَسْیَ گاتْرے ہَسْتَمَرْپَیِتُں وِنَیَح کرِتَح۔ |
33 Pan, wziąwszy go z tłumu na bok, włożył palce w jego uszy i splunąwszy, dotknął jego języka;
| تَتو یِیشُ رْلوکارَنْیاتْ تَں نِرْجَنَمانِییَ تَسْیَ کَرْنَیونْگُلِی رْدَدَو نِشْٹھِیوَں دَتّوا چَ تَجِّہْواں پَسْپَرْشَ۔ |
34 A spojrzawszy w niebo, westchnął i powiedział do niego: Effatha, to znaczy: Otwórz się.
| اَنَنْتَرَں سْوَرْگَں نِرِیکْشْیَ دِیرْگھَں نِشْوَسْیَ تَمَوَدَتْ اِتَپھَتَح اَرْتھانْ مُکْتو بھُویاتْ۔ |
35 Zaraz też otworzyły się jego uszy i rozwiązały się więzy jego języka, i mówił poprawnie.
| تَتَسْتَتْکْشَنَں تَسْیَ کَرْنَو مُکْتَو جِہْوایاشْچَ جاڈْیاپَگَماتْ سَ سُسْپَشْٹَواکْیَمَکَتھَیَتْ۔ |
36 Wtedy im nakazał, aby [tego] nikomu nie mówili. Ale im bardziej im nakazywał, tym bardziej to rozgłaszali.
| اَتھَ سَ تانْ واڈھَمِتْیادِدیشَ یُویَمِماں کَتھاں کَسْمَیچِدَپِ ما کَتھَیَتَ، کِنْتُ سَ یَتِ نْیَشیدھَتْ تے تَتِ باہُلْیینَ پْراچارَیَنْ؛ |
37 I niezmiernie się zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił. Sprawia, że głusi słyszą i niemi mówią.
| تےتِچَمَتْکرِتْیَ پَرَسْپَرَں کَتھَیاماسُح سَ بَدھِرایَ شْرَوَنَشَکْتِں مُوکایَ چَ کَتھَنَشَکْتِں دَتّوا سَرْوَّں کَرْمّوتَّمَرُوپینَ چَکارَ۔ |
