Marka 4
1 I znowu zaczął nauczać nad morzem. Zgromadził się wokół niego wielki tłum, tak że wszedłszy do łodzi, siedział [w niej] na morzu, a wszyscy ludzie byli na brzegu.
Avelin dil panga thu ahilpan kit tai. Mipi tamtah akoma ahung kikhom pai jeng un, Ama kong sunga aluttan ahi. Kong sunga chun atouvin, mipite chu vaokama atouvun ahi.
2 A on nauczał ich wielu rzeczy w przypowieściach i mówił do nich w swojej nauce:
Amaho chu thulem'in thu tamtah ahil in,
3 Słuchajcie! Oto siewca wyszedł siać.
“Ngaiyun! Muchi thepa muchi then achen ahi.
4 A gdy siał, jedno padło przy drodze, a ptaki niebieskie przyleciały i wydziobały je.
Athe atheleh abang lamsih-ah achun, hiho chu vachaten ahungloh un anegam tauvin ahi.
5 Inne padło na [miejsca] skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i szybko wzeszło, bo ziemia nie była głęboka.
Chule abang songlheo chunga leipatna lah a achun, alei asalou jeh'in akehdoh jeng in,
6 A gdy słońce wzeszło, wypaliło je, a ponieważ nie miało korzenia, uschło.
Ahivang in nisan ahin kah phat in asang gon, jung aneilou jeh'in agoplha paitan ahi.
7 Inne zaś padło między ciernie, a ciernie wyrosły i zagłuszyły je, i nie wydało owocu.
Chule abang linglah-a achun, ling hochu ahung khang in chang phung dong nalaiho chu adep lihtan, ahinga aum tapoi.
8 A inne padło na dobrą ziemię i wydało bujnie wschodzący i rosnący owoc: jedno trzydziestokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne stokrotny.
Adang ho chu leiphalaiya achun, ahung khang in agatan, hiho chu ajat somthum, ajat somgup, ajat jakhat cheng in apungtan ahi!”
9 I mówił im: Kto ma uszy do słuchania, niech słucha.
Chuin Aman aseiyin, “Koihileh khojahna ding nakhang neiyin ngaihen,” ati.
10 A gdy był sam, pytali go ci, którzy przy nim byli z dwunastoma, o tę przypowieść.
Chomkhat jouvin aseijui somleni ho toh akimvela mi dangho toh aum khom pet in, amahon athulem seiho chu ipi kiseina ham tin adong un.
11 A on im odpowiedział: Wam dano poznać tajemnicę królestwa Bożego. Tym zaś, którzy są na zewnątrz, wszystko podaje się w przypowieściach;
Aman adonbut in, “Pathen gam thuguh chu nangho kipea nahi tauve. Hinlah thulema kaseina jeh chu polam miho jah ding ahi,
12 Aby patrząc, patrzyli, a nie widzieli i słysząc, słyszeli, a nie zrozumieli, by się czasem nie nawrócili i nie były im przebaczone grzechy.
Hichu Lekhabun aseisa agui lhunna ding: ‘Ka thilbol amu tengule, ima jildoh hetdoh aneilou diu. Ka thusei ajah tengule, ima hetdoh aneilou diu. Achutiloule keima lam'ah hung kiheiyuntin, ngaidam chang get unte,’ kiti chu ahi,” ati.
13 I powiedział do nich: Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże więc zrozumiecie wszystkie [inne] przypowieści?
Abanin Yeshuan akomuva, “Nanghon hiche thulem hi nahetlou monguham? Achutile thulem dang jouse iti nahet tadiu vem?
14 Siewca sieje słowo.
Lou bolpan muchi athe chu Pathen thu midang koma kihil lhang tobang ahi.
15 A ci przy drodze są tymi, którym sieje się słowo, ale gdy usłyszą, zaraz przychodzi szatan i wybiera słowo zasiane w ich sercach.
Muchi kithe lamsih-a chuhon avetsah chu ahileh, Pathen thu ja-a ahivanga Satan in ahung kilhoh mang pai toh tekah ahi.
16 Podobnie ci, którzy zostali posiani na miejscach skalistych, są tymi, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast je z radością przyjmują;
Songlheo chung leipatna lah-a chuhon avetsah chu, athu ajah jah-a thanomtah'a joppai jengho ahi.
17 Jednak nie mają w sobie korzenia, lecz trwają do czasu. Potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie z powodu słowa, zaraz się gorszą.
Ahivang in amaho chu jung neilou ahi jeh-un, apangsot jouji pouve. Pathen thutahsan jeh'a boina le suhgimna ato tengule, jung aneilou jeh-uvin alhupaiji tauve.
18 A ci, którzy zostali posiani między cierniami, są tymi, którzy słuchają słowa;
Ling lah a muchi kithehon avetsah chu Pathen thu ja a,
19 Lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i żądze innych rzeczy wchodzą i zagłuszają słowo, i staje się bezowocne. (aiōn g165)
Ahivanga leiset hinkho lungkhamna ten alodimsetna, haona lungthim chule thildang dang ngaichatnan thu chu adeplih jeh-a ga sodoh joulou tobang ahi. (aiōn g165)
20 Ci zaś, którzy zostali posiani na dobrej ziemi, są tymi, którzy słuchają słowa, przyjmują [je] i przynoszą owoc: jedni trzydziestokrotny, inni sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inni stokrotny.
Chule leipha laiya chuhon avetsah chu athu ja-a, hea jopte chu ahiuvin, abang ajat somthum, abang jat somgup chule abang ajat ja-a aga punsah beho ahiuve,” ati.
21 Ponadto mówił im: Czy przynosi się świecę, aby wstawić ją pod naczynie albo pod łóżko? Czy [nie po to], aby ją postawić na świeczniku?
Chuin Yeshuan ajah uva, “Koiyin meivah khu lo sung le jalkhun noiya atun ngaiyem? Koiman bolponte! Meivah chu avah hoiselna ding muna aki tungjin ahi.
22 Nie ma bowiem nic tajemnego, co by nie miało być ujawnione ani nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw.
Ijeh-inem itileh thil kiselguh chengse chu achaina leh kiphongdoh ding, chuleh akiselguh jouse chu vahdoh ding ahi.
23 Jeśli ktoś ma uszy do słuchania, niech słucha.
Koihileh khojahna ding nakhang neiyin ngaihen,” ati.
24 I powiedział do nich: Uważajcie na to, czego słuchacie. Jaką miarą mierzycie, [taką] będzie wam odmierzone, a wam, którzy słuchacie, zostanie [jeszcze] dodane.
Chuin ajah uva, “Najah chengseu chu lungluttah in ngaiyun. Phataha nangai chan uva, hetgilna nakipe diu ahi—chule kipehbe dingbon nahiuve.
25 Kto bowiem ma, będzie mu dodane, a kto nie ma, zostanie mu zabrane nawet to, co ma.
Koihileh kathuhil ngaiho chu hetbena kipehbe ding, ahinlah koihileh kathuhil ngailou chu ahetsa themkhat jong amahoa kon'a kilahmang peh ding ahi,” ati.
26 I mówił: Z królestwem Bożym jest tak, jak gdyby człowiek wrzucił ziarno w ziemię.
Yeshuan ajah uva, “Pathen gam umdol chu loubolmi khat'in leiya muchi athe tobang ahi.
27 Czy śpi, czy wstaje, we dnie i w nocy, ziarno wschodzi i rośnie, a on nie wie [jak].
Asun ajan'a a-imut pet chuleh aha pet hijongleh, amuchi the chu ahung kehdoh-in, akhanglen in, hinlah aman hitia chu thil iti hung umdoh ham ahepoi.
28 Bo ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.
Leiset'in acham in ahin gadohsah jin, amasapen in avui ahung dondoh in, chuteng achaina leh ahung gadoh in aminji tai.
29 A gdy plon dojrzeje, [on] zaraz zapuszcza sierp, bo nadeszło żniwo.
Aga chu amin phatleh, a atphat ahitah jeh'in loubolpa achen, koiten a atpai jitai,” ati.
30 Powiedział jeszcze: Do czego przyrównamy królestwo Boże albo jaką przypowieścią je wyrazimy?
Yeshuan aseiben, “Pathen gam hi ipitoh kitekah ding hitam? Ipi thulema ka hilchet ding hitam?
31 Jest jak ziarno gorczycy, które, gdy zostaje wsiane w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi.
Ankam mu chang leiya kithe tobang ahi, hichu muchi lah-a aneopen ahi.
32 Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od wszystkich jarzyn, i wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki niebieskie mogą się gnieździć w jego cieniu.
Ahivang in ahung kedoh tengleh hampa dang jouse sangin alenjon, abah lentah jong ahin sodoh jin, chutichun chunga leng vachate abah lim noiya ahung geh jiuvin ahi,” ati.
33 I w wielu takich przypowieściach mówił im słowo, stosownie do tego, jak mogli słuchać.
Chuin chutobang thulem tamtah mangchan amahon ahetthei diu kham thu ahil e.
34 A bez przypowieści nie mówił do nich. Na osobności zaś wykładał wszystko swoim uczniom.
Mihonpi jah-a thulem tilouvin imacha aseikhapoi. Ahinla aseijuite chengse vang chu guhthimin ijakai ahilchen jinai.
35 Tego samego dnia, gdy nastał wieczór, powiedział do nich: Przeprawmy się na drugą stronę.
Chuin nilhah in Yeshuan aseijuite koma, “Hung un, dil khu agal langa galkaiyu hite,” ati.
36 A gdy odprawili tłum, wzięli go ze sobą, tak jak był w łodzi. Towarzyszyły mu też inne łódki.
Chuti chun mihonpi chu adalha uvin, Yeshua chu konga akitolpi tauvin, kong dang phabep'in vang ahinjuiyun ahi.
37 Wtedy zerwał się gwałtowny wicher i fale uderzały w łódź, tak że już się napełniała.
Chuin khopi hui ahung nung in ahileh, twi kinong chu kong sunga ahung kinonglut matchet jeng tan, adimpai ding ahitan ahi.
38 A on spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Obudzili go więc i mówili do niego: Nauczycielu, nie obchodzi cię, że giniemy?
Apet chun Yeshua chu kong mei lama lukhap kikhap'in ana ihmun, aseijuiten asukhang'un ajah-a, “Houhil, kalhummang gam dingu hi imalouva nagel ham?” atitauve.
39 Wówczas wstał, zgromił wiatr i powiedział do morza: Milcz i uspokój się! I ustał wiatr, i nastała wielka cisza.
Yeshua akhah phat'in huipi chu aphoh-in, twi-nong jah-a, “Thipmin! Thipchet in!” tia thu apeh leh, apettah'in huipi chu athipchet jeng tan, kho aphaseltan ahi.
40 Wtedy powiedział do nich: Czemu się tak boicie? Jak [to jest, że] nie macie wiary?
Chuin Aman ajah uva, “Ibola nakichat uham? Tahsanna nanei nailou uham?” atitai.
41 I ogarnął ich wielki strach, i mówili jeden do drugiego: Kim on jest, że nawet wiatr i morze są mu posłuszne?
Seijui ho chu akithing jeng tauvin, “Hichepa hi koi mongmong hiya, huipi le twi-nongin jong athu angai ahitadem?” tin aki dongto tauvin ahi.
