Marka 15
1 Wczesnym rankiem naczelni kapłani, naradziwszy się razem ze starszymi, uczonymi w Piśmie i całą Radą, związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi.
Hagi nanterame ranra pristi mono kva vahe'mo'zane, ranra kva vahe'mo'zane, kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'zane, maka kanisol vahe'mo'za, ome atru hute'za, Jisasina nofi kinte'za avre'za Paeroti ome ami'naze.
2 A Piłat zapytał go: Czy ty jesteś królem Żydów? On mu odpowiedział: Ty [sam to] mówisz.
Paeroti'a agenoka huno, Kagra Jiu vahe'mokizmi kini mani'nano? huno Jisasina antahige'ne. E'i kagra nehanane huno Jisasi'a hu'ne.
3 I oskarżali go naczelni kapłani o wiele rzeczy, ale on nic nie odpowiedział.
Anante ranra pristi kva vahe'mo'za, Jisasinkura rama'a haviza hu'ne hu'za hunte'naze.
4 Wtedy Piłat znowu go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak wiele zeznają przeciwko tobie.
Paeroti'a mago'ane agenoka huno, Ko, Kagrira rama'a ke hunegantazanki, Kagra ke zamirera kenona hugahampi?
5 Jezus jednak nic nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
Hianagi Jisasi'a ana kemofo nona'a osu mani'negeno, Paeroti'a tusiza huno antri nehuno agogogu hu'ne.
6 Na święto miał on zwyczaj wypuszczać im jednego więźnia, o którego prosili.
Kafune kafune Anumzamo kinafinti zmavre'nea knama egeno'a, Paeroti'a kina vahepintima zmavesimofonku hazageno kazufe netrea kna e'ne.
7 A był [jeden], zwany Barabaszem, więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo.
Hagi ana knafina mago nera Barabasi'e nehia ne'ene, mago'a kamani vahe'mo'zane ha' hu'naza knafi, vahe zamahe fri'naza zanku kina huzmante'naza vahe'ene anampina mani'naze.
8 I tłum zaczął wołać i prosić, [żeby zrobił] to, co zawsze dla nich robił.
Hagi maka veamo'za Paerotinte e'za, ana kna'ma egeno nehiaza huno kina vahe katufe atresnigu antahige'naze.
9 Lecz Piłat im odpowiedział: Chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów?
Anante Paeroti'a kenona huno anage hu'ne, Jiu vahe kini ne' katufe tamisuegu tamave'nesio?
10 Wiedział bowiem, że naczelni kapłani wydali go z zawiści.
Na'ankure agra, ranra pristi kva vahe'mo'za kanive renente'za, avare'za eme ami'zama'a ko antahi'ne.
11 Ale naczelni kapłani podburzyli tłum, żeby raczej wypuścił im Barabasza.
Hianagi ranra pristi kva vahe'mo'za maka vahe zamarimpa rekehu'za, Barabasi kazufe tamio hutma hiho hu'za zmasami'naze.
12 A Piłat znowu im odpowiedział: Cóż więc chcecie, abym uczynił [z tym], którego nazywacie królem Żydów?
Anante Paeroti'a mago'ene kenona huno, Jiu vahe kinie hutma nehaza nera, na'a huntesuegu tmave'nesie?
13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
Hige'za ete mago'ane kezati'za, Aheta kekazafare hantiho hu'naze.
14 Wtedy Piłat zapytał: Cóż on złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Ukrzyżuj go!
Hianagi Paeroti'a anage huno zamasami'ne, na'a kefoza hune, inankna kefoza hu'negeta aheta hantiho nehaze? Hianagi zamagra mago'ene ranke hu'za, ahe friho hu'naze.
15 Piłat więc, chcąc zadowolić tłum, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał im na ukrzyżowanie.
Na'ankure Paeroti'a ana maka veamokizmi zamarimpamo so'e hania kazigati, Barabasi kazufe nezamino, Jisasina sefu amiho hige'za, sefu amitazageno keka zafare ahe'za hantisagu avrezmi'ne.
16 Żołnierze wprowadzili go do sali, czyli do ratusza, i zwołali cały oddział.
Anante sondia vahe'mo'za avare'za marerisa kumapi ufre'naze. (E'i ana kumara Gavana ne'mofo kumapi) maka Romu sondia vahetamina ome ke hutru hu'naze.
17 Potem ubrali go w purpurę, a uplótłszy koronę z cierni, włożyli mu na [głowę].
Zamagra fitunke kukena hunente'za, ave'ave nofite kini vahe'mokizmi fetorikna huza fetori tro hu'za asenire antaninte'naze.
18 I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów!
Kezanke hunte'za, Jiu vahe'mofo kinimokagura ferure hugantone.
19 Bili go trzciną po głowie i pluli na niego, a upadając na kolana, oddawali mu pokłon.
Mago'ane kno eriza asenire nemasagi'za, zmavetu ahenente'za, zmarena renamagiza, pri hu'za havi mono hunte'naze.
20 A gdy go wyszydzili, zdjęli z niego purpurę, ubrali go w [jego] własne szaty i wyprowadzili na ukrzyżowanie.
Zamagrama azanava anteteza fitunke kukena erizafi netre'za, ete Agri kukena eri huntete'za, keka zafare aheza hantinaku megi'a avare'za vu'naze.
21 I przymusili przechodzącego obok niejakiego Szymona z Cyreny, który szedł z pola, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł jego krzyż.
Hagi Sairini kumateti ne' Saimoni, (Aleksendane Rufusikizni neznafa) fegu'ati rankumapi evu frenaku enevige'za, Jisasi keka zafa'a erio hu'za hunente'za kofintageno eri'ne.
22 I przyprowadzili go na miejsce [zwane] Golgotą, co się tłumaczy: Miejsce Czaszki.
Hagi Jisasina avare'za Golgote nehaza agonare uhanati'naze. (Tagri kefima rukrahe'ma hanunana, anu zaferine hu'ne.)
23 Dawali mu do picia wino z mirrą, ale go nie przyjął.
Anante waini tine mere zafa arima'ane magopi taginte'za eri havia hute'za tagiami'zana, one atre'ne.
24 A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty, rzucając o nie losy, [by rozstrzygnąć], co kto ma wziąć.
Hagi Jisasina rugeka zafare ahe'za hantite'za, mago'mo tagatere simo erisie nehu'za taisi zokogo re'za kukena'a refko hu'naze.
25 A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.
Nanterama zage hanatino 9 kiloki hige'za, Jisasina rugeka zafare ahe'za hanti'naze.
26 Był też napis z podaniem jego winy: Król Żydów.
Ahe'naza nanekemofo agafa'ama avoma krente'nazana, JIU VAHE'MOKIZMI KINI NERE, hu'za krente'naze.
27 I ukrzyżowali z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po jego lewej stronie.
Ana nehu'za tare kumzafa netrena magoka zanahete'za, magomofona azantmaga'a nehantiza, magomofona hoga'a hanti'naze.
28 Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców.
[Ana hazageno korapa'ma Anumzamofo avontafepima kre'nea kemofo avufga'a efore' hu'ne. Ana kemo'a, hazenke vahe'kna hugahie hu'ne (Ais 53:12)].
29 A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami i mówiąc: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni [ją] odbudowujesz;
Hagi anante'ma vute ete nehu'za vahe'mo'za azanva ke hu'za, Oho! Kagra ra mono nona tapage hunka tagufa knafi kigahue hu'nana nere, nehu'za zmage'na ru'naze.
30 Ratuj samego siebie i zejdź z krzyża!
Kagra ka'a kaza hunka keka zafaretira eramio, hu'naze!
31 Podobnie naczelni kapłani wraz z uczonymi w Piśmie, naśmiewając się, mówili między sobą: Innych ratował, a samego siebie uratować nie może.
Anahukna hu'za ranra pristi kva vahe'mo'zane kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'za, azanva ke hunte'za, Ru vahe azama nehiaza huno Agra'a aza osugahifi?
32 Niech Chrystus, król Izraela, zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy ujrzeli i uwierzyli. Urągali mu także ci, którzy byli z nim ukrzyżowani.
Atregeno Kraisi'a Israeli vahe'mokizmi kini ne'mo'a, keka zafaretira menina eraminketa negeta, tamentinti hamaneno! Tare ne'trema keka zafare'ma ahe'za hanti'naza ne'tremokea, anazanke huke Jisasina azanava ke hunte'na'e.
33 A gdy była szósta godzina, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.
Hagi ana knazupa zagemo'a feru trage higeno, maka ana mopafina hanimo refitegeno vuno kinaga 3 kiloki higeno rumasa hu'ne.
34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? – co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
Tri kiloki higeno Jisasi'a Arami kefinti ranke huno kezatino, ELOI ELOI LEMA SABATANI? Anankemofo agafa'amo'a anage hu'ne, ANUMZANIMOKE ANUMZANIMOKE, NAHIGENKA KAMAGENA HUNENAMINE? (Sam-Zga 22:1.)
35 A niektórzy ze stojących tam [ludzi], usłyszawszy to, mówili: Woła Eliasza.
Hanki tava'onte mani'naza vahe'mo'za nentahi'za, anage hu'naze, Antahiho, Elaijanku ke nehie hu'za hu'naze.
36 Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Przestańcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.
Hagi mago'mo aga reno vuno mi'mi'tata hu'nea waini timpi kapukua ome reteno, zotare vazigase huno erino Jisasi'ma nesigu eme nemino anage hu'ne, Atrenenketa Elaijama eme avarefenka atresigura kamneno!
37 A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
Hianagi Jisasi'a rankrafa nehuno, vagare asimu anteteno fri'ne.
38 I rozerwała się na pół zasłona świątyni, od góry aż do dołu.
Ana nehigeno ra mono nomofo agu'afi hanti'naza tavaravemo, anagamuti ruhakeke hutare huno henkamu erami'ne.
39 A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, oddał ducha, powiedział: Ten człowiek prawdziwie był Synem Bożym.
Hanki 100'a sondia vahete kva (centurian) ne'mo Jisasina avuga mani'neno Jisasima nefrinoma hiazana keteno anage huno hu'ne. Tamage ama nera Anumzamofo Mofavre mani'ne huno hu'ne!
40 Były [tam] też kobiety, które przypatrywały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome.
Hagi mago'a a'nemo'za ogantu'a mani'ne'za uruha ke'naze. Ana a'nefina, Makdala kumateti Mariaki, Saromeki mago Mariaki (osi Jemisine, Josefekizni neznareraki) hu'za mani'naze.
41 One to, gdy jeszcze był w Galilei, chodziły za nim i usługiwały mu. [Było] też wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.
Ana a'ne zagamo'za Jisasi Galili mopare mani'nege'za amage nente'za aza nehaza ane zagane, mago'a anampina Jerusalemi ne-ege'za avaririza e'naza ane zagane mani'naze.
42 A ponieważ był [dzień] przygotowania, który jest przed szabatem, i nastał już wieczór;
Hagi anazama fore hu'neana Frante zupa kinage. Mani fru hukna esigu (Sabat) retro tra nehaza kna e'ne.
43 Przyszedł Józef z Arymatei, ważny członek Rady, który sam też oczekiwał królestwa Bożego, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
Arimatia kumateti ne' Josefe'a koro osu hanave enerino, Jisasi avufa'ama erisigu Paeroti ome antahige'ne. (Ana nera kanisol vahepina agi me'negeno, Anumzamofo Kuma esigu nentahino aveganentea nere.)
44 A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł.
Hagi Jisasi'ma frine higeno'a, Paeroti'a antri nehuno, 100'a sondia vahete kva (centurian) ne' ke huno frinesigu antahige'ne.
45 I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi.
Ana sondia kva ne'mo hago fri'ne huno Paerotina asmigeno, Knareki avufga'a erinka vuo huno Josefena hunte'ne.
46 Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień.
Higeno Josefe'ma efeke tavrave miza huno avufa'a eri mopafi atreno, ana efeke tavravenu kazrinteno, havefi frage'za tro hunte'naza kerifi ome asenteteno, have rekrehe huno kama ufrete runkanire'ne.
47 A Maria Magdalena i Maria, [matka] Józefa, patrzyły, gdzie go złożono.
Makdala kumateti Mariaki, mago Mariaki Josefe nereraki huke anama asentea kumara ke'na'e.
