Marka 15
1 Wczesnym rankiem naczelni kapłani, naradziwszy się razem ze starszymi, uczonymi w Piśmie i całą Radą, związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi.
A hned ráno, uradivše se přední kněží s staršími a s zákonníky i se vším shromážděním, svázavše Ježíše, vedli jej a dali Pilátovi.
2 A Piłat zapytał go: Czy ty jesteś królem Żydów? On mu odpowiedział: Ty [sam to] mówisz.
I otázal se ho Pilát: Ty-li jsi ten král Židovský? A on odpověděv, řekl jemu: Ty pravíš.
3 I oskarżali go naczelni kapłani o wiele rzeczy, ale on nic nie odpowiedział.
I žalovali na něj přední kněží mnoho. On pak nic neodpovídal.
4 Wtedy Piłat znowu go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak wiele zeznają przeciwko tobie.
Tedy Pilát otázal se ho opět, řka: Nic neodpovídáš? Hle, jak mnoho proti tobě svědčí.
5 Jezus jednak nic nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
Ale Ježíš předce nic neodpověděl, tak že se podivil Pilát.
6 Na święto miał on zwyczaj wypuszczać im jednego więźnia, o którego prosili.
V svátek pak propouštíval jim jednoho z vězňů, za kteréhož by koli prosili.
7 A był [jeden], zwany Barabaszem, więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo.
I byl jeden, kterýž sloul Barabáš, s svárlivými v vězení, kteříž v svadě vraždu byli spáchali.
8 I tłum zaczął wołać i prosić, [żeby zrobił] to, co zawsze dla nich robił.
A zvolav zástup, počal prositi, aby učinil, jakož jim vždycky činíval.
9 Lecz Piłat im odpowiedział: Chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów?
Pilát pak odpověděl jim, řka: Chcete-li, propustím vám krále Židovského?
10 Wiedział bowiem, że naczelni kapłani wydali go z zawiści.
(Nebo věděl, že jej z závisti vydali přední kněží.)
11 Ale naczelni kapłani podburzyli tłum, żeby raczej wypuścił im Barabasza.
Ale přední kněží ponukli zástupu, aby jim raději propustil Barabáše.
12 A Piłat znowu im odpowiedział: Cóż więc chcecie, abym uczynił [z tym], którego nazywacie królem Żydów?
A Pilát odpověděv, řekl jim zase: Což pak chcete, ať učiním tomu, kteréhož králem Židovským nazýváte?
13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
A oni opět zvolali: Ukřižuj ho.
14 Wtedy Piłat zapytał: Cóż on złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Ukrzyżuj go!
A Pilát pravil jim: I co zlého učinil? Oni pak více volali: Ukřižuj ho.
15 Piłat więc, chcąc zadowolić tłum, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał im na ukrzyżowanie.
Tedy Pilát, chtě lidu dosti učiniti, pustil jim Barabáše, a dal jim Ježíše ubičovaného, aby byl ukřižován.
16 Żołnierze wprowadzili go do sali, czyli do ratusza, i zwołali cały oddział.
Žoldnéři pak uvedli jej vnitř do síně, do rathouzu, a svolali všecku zběř.
17 Potem ubrali go w purpurę, a uplótłszy koronę z cierni, włożyli mu na [głowę].
I oblékli jej v šarlat, a korunu zpletše z trní, vložili naň.
18 I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów!
I počali ho pozdravovati: Zdráv buď, králi Židovský.
19 Bili go trzciną po głowie i pluli na niego, a upadając na kolana, oddawali mu pokłon.
A bili hlavu jeho třtinou, a plili na něj, a sklánějíce kolena, klaněli se jemu.
20 A gdy go wyszydzili, zdjęli z niego purpurę, ubrali go w [jego] własne szaty i wyprowadzili na ukrzyżowanie.
A když se jemu naposmívali, svlékli s něho šarlat, a oblékli jej v roucho jeho vlastní. I vedli jej, aby ho ukřižovali.
21 I przymusili przechodzącego obok niejakiego Szymona z Cyreny, który szedł z pola, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł jego krzyż.
I přinutili nějakého Šimona Cyrenenského, pomíjejícího, (kterýž šel z pole, otce Alexandrova a Rufova, ) aby nesl kříž jeho.
22 I przyprowadzili go na miejsce [zwane] Golgotą, co się tłumaczy: Miejsce Czaszki.
I vedli jej až na místo Golgota, to jest, (vyložil-li by, ) popravné místo.
23 Dawali mu do picia wino z mirrą, ale go nie przyjął.
I dávali mu píti víno s mirrou, ale on nepřijal.
24 A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty, rzucając o nie losy, [by rozstrzygnąć], co kto ma wziąć.
A ukřižovavše jej, rozdělili roucha jeho, mecíce o ně los, kdo by co vzíti měl.
25 A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.
A byla hodina třetí, když ho ukřižovali.
26 Był też napis z podaniem jego winy: Król Żydów.
A byl nápis viny jeho napsán: Král Židovský.
27 I ukrzyżowali z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po jego lewej stronie.
Ukřižovali také s ním dva lotry, jednoho na pravici, a druhého na levici jeho.
28 Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców.
I naplněno jest písmo, řkoucí: A s nepravými počten jest.
29 A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami i mówiąc: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni [ją] odbudowujesz;
A kteříž chodili mimo něj, rouhali se jemu, potřásajíce hlavami svými, a říkajíce: Hahá, kterýž rušíš chrám, a ve třech dnech vzděláváš,
30 Ratuj samego siebie i zejdź z krzyża!
Spomoz sobě samému, a sstup s kříže.
31 Podobnie naczelni kapłani wraz z uczonymi w Piśmie, naśmiewając się, mówili między sobą: Innych ratował, a samego siebie uratować nie może.
Též i přední kněží posmívajíce se, jeden k druhému s zákonníky pravili: Jinýmť pomáhal, sám sobě pomoci nemůže.
32 Niech Chrystus, król Izraela, zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy ujrzeli i uwierzyli. Urągali mu także ci, którzy byli z nim ukrzyżowani.
Kristus, ten král Izraelský, nechažť nyní sstoupí s kříže, ať uzříme, a uvěříme. A i ti, kteříž s ním ukřižování byli, útržku mu činili.
33 A gdy była szósta godzina, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.
A když byla hodina šestá, stala se tma po vší zemi až do hodiny deváté.
34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? – co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
A v hodinu devátou zvolal Ježíš hlasem velikým, řka: Elói, Elói, lama zabachtani? Což se vykládá: Bože můj, Bože můj, pročs mne opustil?
35 A niektórzy ze stojących tam [ludzi], usłyszawszy to, mówili: Woła Eliasza.
A někteří z okolo stojících, slyševše to, pravili: Hle, Eliáše volá.
36 Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Przestańcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.
A běžev jeden, naplnil hubu octem, a vloživ na tresť, dával jemu píti, řka: Ponechte, uzříme, přijde-li Eliáš, aby jej složil.
37 A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
Ježíš pak zvolav hlasem velikým, pustil duši.
38 I rozerwała się na pół zasłona świątyni, od góry aż do dołu.
A opona v chrámě roztrhla se na dvé, od vrchu až dolů.
39 A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, oddał ducha, powiedział: Ten człowiek prawdziwie był Synem Bożym.
Viděv pak centurio, kterýž tu naproti stál, že tak volaje, vypustil duši, řekl: Jistě člověk tento Syn Boží byl.
40 Były [tam] też kobiety, które przypatrywały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome.
Byly pak tu i ženy, zdaleka se dívajíce, mezi nimiž byla Maria Magdaléna, a Maria Jakuba menšího, a Jozesova mátě, a Salome,
41 One to, gdy jeszcze był w Galilei, chodziły za nim i usługiwały mu. [Było] też wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.
Kteréž, když ještě byl v Galilei, chodily za ním a posluhovaly jemu, i jiné mnohé, kteréž byly s ním vstoupily do Jeruzaléma.
42 A ponieważ był [dzień] przygotowania, który jest przed szabatem, i nastał już wieczór;
A když již byl večer, (že byl den připravování, to jest před sobotou, )
43 Przyszedł Józef z Arymatei, ważny członek Rady, który sam też oczekiwał królestwa Bożego, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
Přišed Jozef z Arimatie, počestná osoba úřadná, kterýž také očekával království Božího, směle všel ku Pilátovi, a prosil za tělo Ježíšovo.
44 A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł.
Pilát pak podivil se, již-li by umřel. A povolav centuriona, otázal se ho, dávno-li je umřel.
45 I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi.
A zvěděv od centuriona, dal tělo Jozefovi.
46 Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień.
I koupiv plátna, a sňav ho, obvinul v plátno, a položil do hrobu, kterýž byl vytesán z skály, a přivalil kámen ke dveřům hrobovým.
47 A Maria Magdalena i Maria, [matka] Józefa, patrzyły, gdzie go złożono.
Ale Maria Magdaléna a Maria Jozesova dívaly se, kde by byl položen.
