Marka 15
1 Wczesnym rankiem naczelni kapłani, naradziwszy się razem ze starszymi, uczonymi w Piśmie i całą Radą, związali Jezusa, odprowadzili go i wydali Piłatowi.
ⲁ̅ϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϣⲱⲡⲉ ⲁⲩϫⲓϣⲟϫⲛⲉ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲧⲏⲣϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲉⲛϩ ⲓⲏⲥ ⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲁⲩⲧⲁⲁϥ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ
2 A Piłat zapytał go: Czy ty jesteś królem Żydów? On mu odpowiedział: Ty [sam to] mówisz.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ϫⲛⲟⲩϥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡⲣⲣⲟ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉⲧϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ
3 I oskarżali go naczelni kapłani o wiele rzeczy, ale on nic nie odpowiedział.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲁⲩⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲓ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲙⲁⲧⲉ
4 Wtedy Piłat znowu go zapytał: Nic nie odpowiadasz? Zobacz, jak wiele zeznają przeciwko tobie.
ⲇ̅ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲁϥϫⲛⲟⲩϥ ϫⲉ ⲛⲅⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲁⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲁⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲥⲉⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲉⲣⲟⲕ ⲟⲩⲏⲣ
5 Jezus jednak nic nie odpowiedział, tak że Piłat się dziwił.
ⲉ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲙⲡϥϣⲁϫⲉ ⲗⲁⲁⲩ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲛⲧⲉⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲣϣⲡⲏⲣⲉ
6 Na święto miał on zwyczaj wypuszczać im jednego więźnia, o którego prosili.
ⲋ̅ⲕⲁⲧⲁ ϣⲁ ⲇⲉ ϣⲁϥⲕⲱ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲟⲩⲁ ⲉϥϭⲏⲡ ⲡⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲁⲓⲧⲓ ⲙⲙⲟϥ
7 A był [jeden], zwany Barabaszem, więziony wraz z buntownikami, którzy podczas rozruchów popełnili zabójstwo.
ⲍ̅ⲛⲉϥϭⲏⲡ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲉⲧⲉϣⲁⲩⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⲃⲁⲣⲁⲃⲃⲁ ⲙⲛ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲧⲁⲥⲓⲁⲍⲉ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲁⲩⲣⲫⲟⲛⲟⲥ ϩⲛ ⲧⲉⲥⲧⲁⲥⲓⲥ
8 I tłum zaczął wołać i prosić, [żeby zrobił] to, co zawsze dla nich robił.
ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲛⲁⲓⲧⲓ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲛϣⲁϥⲁⲁⲥ ⲛⲁⲩ
9 Lecz Piłat im odpowiedział: Chcecie, abym wam wypuścił króla Żydów?
ⲑ̅ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲣⲁⲕⲱ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲣⲟ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ
10 Wiedział bowiem, że naczelni kapłani wydali go z zawiści.
ⲓ̅ⲛⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩⲫⲑⲟⲛⲟⲥ ⲛⲧⲁⲩⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲛϭⲓ ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ
11 Ale naczelni kapłani podburzyli tłum, żeby raczej wypuścił im Barabasza.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲡⲓⲑⲉ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲁⲓⲧⲓ ⲃⲃⲁⲣⲁⲃⲃⲁⲥ ⲉⲧⲣⲉϥⲕⲁⲁϥ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ
12 A Piłat znowu im odpowiedział: Cóż więc chcecie, abym uczynił [z tym], którego nazywacie królem Żydów?
ⲓ̅ⲃ̅ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϫⲓⲥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲧⲁⲣⲟⲩ ϭⲉ ⲙⲡⲉⲣⲟ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ
13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲟⲛ ⲁⲩϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ
14 Wtedy Piłat zapytał: Cóż on złego uczynił? Lecz oni jeszcze głośniej wołali: Ukrzyżuj go!
ⲓ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲉ ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲡⲡⲉⲑⲟⲟⲯ ⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲁⲩϫⲓ ϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ
15 Piłat więc, chcąc zadowolić tłum, wypuścił im Barabasza, a Jezusa ubiczował i wydał im na ukrzyżowanie.
ⲓ̅ⲉ̅ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲉϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲣⲡⲓⲑⲉ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲕⲁⲃⲁⲣⲁⲃⲃⲁⲥ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲫⲣⲁⲅⲉⲗⲗⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁϥⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ
16 Żołnierze wprowadzili go do sali, czyli do ratusza, i zwołali cały oddział.
ⲓ̅ⲋ̅ⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ⲇⲉ ⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲁⲩⲗⲏ ⲉⲧⲉⲡⲉⲡⲣⲁⲓⲧⲱⲣⲓⲟⲛ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲣⲟϥ ⲛⲧⲉⲥⲡⲓⲣⲁ ⲧⲏⲣⲥ
17 Potem ubrali go w purpurę, a uplótłszy koronę z cierni, włożyli mu na [głowę].
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ϩⲓⲱⲱϥ ⲛⲟⲩⲭⲗⲁⲙⲩⲥ ⲛϫⲏϭⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲛⲧⲟⲩⲕⲗⲟⲙ ⲛϣⲟⲛⲧⲉ ⲁⲩⲕⲁⲁϥ ϩⲓϫⲱϥ
18 I zaczęli go pozdrawiać: Witaj, królu Żydów!
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲁⲣⲭⲓ ⲛⲁⲥⲡⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲭⲁⲓⲣⲉ ⲡⲣⲣⲟ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ
19 Bili go trzciną po głowie i pluli na niego, a upadając na kolana, oddawali mu pokłon.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϩⲓⲟⲩⲉ ⲙⲡⲕⲁϣ ⲉϫⲛ ⲧⲉϥⲁⲡⲉ ⲁⲩⲛⲉϫⲧⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲕⲗϫⲛⲉⲩⲡⲁⲧ ϩⲓϩⲏ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ
20 A gdy go wyszydzili, zdjęli z niego purpurę, ubrali go w [jego] własne szaty i wyprowadzili na ukrzyżowanie.
ⲕ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲱ ⲇⲉ ⲉⲩⲥⲱⲃⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲕⲁⲁϥ ⲕⲁϩⲏⲩ ⲛⲧⲉⲭⲗⲁⲙⲩⲥ ⲛϫⲏϭⲉ ⲁⲩϯⲛⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ ϩⲓⲱⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ
21 I przymusili przechodzącego obok niejakiego Szymona z Cyreny, który szedł z pola, ojca Aleksandra i Rufusa, aby niósł jego krzyż.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲩⲕⲉϥⲉ ⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲥⲓⲙⲱⲛ ⲡⲕⲩⲣⲏⲛⲁⲓⲟⲥ ⲉϥⲛⲏⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲧⲥⲱϣⲉ ⲡⲓⲱⲧ ⲛⲁⲗⲉⲝⲁⲛⲇⲣⲟⲥ ⲙⲛϩⲣⲟⲩⲫⲟⲥ ϫⲉ ⲉϥⲉϥⲓ ⲡⲉϥⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ
22 I przyprowadzili go na miejsce [zwane] Golgotą, co się tłumaczy: Miejsce Czaszki.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲛⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲙⲁ ϫⲉ ⲅⲟⲗⲅⲟⲑⲁ ⲡⲁⲓ ⲉϣⲁⲩϩⲉⲣⲙⲏⲛⲉⲩⲉ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲡⲧⲟⲡⲟⲥ ⲙⲡⲉⲕⲣⲁⲛⲓⲟⲛ
23 Dawali mu do picia wino z mirrą, ale go nie przyjął.
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲏⲣⲡ ⲉϥⲙⲟϫⲧ ϩⲓϣⲁⲗ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲙⲡϥϫⲓⲧϥ
24 A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili jego szaty, rzucając o nie losy, [by rozstrzygnąć], co kto ma wziąć.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲉϣ ⲛⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ ⲉϩⲣⲁⲩ ⲁⲩⲛⲉϫ ⲕⲗⲏⲣⲟⲥ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲛⲁϥⲓⲟⲩ
25 A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali.
ⲕ̅ⲉ̅ⲛⲉⲡⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲛϫⲡϣⲟⲙⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ
26 Był też napis z podaniem jego winy: Król Żydów.
ⲕ̅ⲋ̅ⲛⲉⲣⲉ ⲧⲉϥⲁⲓⲧⲓⲁ ⲇⲉ ⲥⲏϩ ϩⲓϫⲱϥ ϫⲉ ⲡⲉⲣⲟ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ
27 I ukrzyżowali z nim dwóch bandytów, jednego po prawej, a drugiego po jego lewej stronie.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲛⲥⲟⲟⲛⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲟⲩⲁ ⲛⲥⲁⲟⲩⲛⲁⲙ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲁ ⲛⲥⲁϩⲃⲟⲩⲣ ⲙⲙⲟϥ
28 Tak wypełniło się Pismo, które mówi: Zaliczono go w poczet złoczyńców.
ⲕ̅ⲏ̅
29 A ci, którzy przechodzili obok, bluźnili mu, kiwając głowami i mówiąc: Ej! Ty, który burzysz świątynię i w trzy dni [ją] odbudowujesz;
ⲕ̅ⲑ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟϣⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϫⲓⲟⲩⲁ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩⲕⲓⲙ ⲛⲛⲉⲩⲁⲡⲏⲩⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲁ ⲡⲉⲧⲛⲁⲃⲗ ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϥⲕⲟⲧϥ ⲛϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ
30 Ratuj samego siebie i zejdź z krzyża!
ⲗ̅ⲁⲙⲟⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ϩⲓϫⲛ ⲡⲉⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ⲛⲅⲛⲁϩⲙⲉⲕ
31 Podobnie naczelni kapłani wraz z uczonymi w Piśmie, naśmiewając się, mówili między sobą: Innych ratował, a samego siebie uratować nie może.
ⲗ̅ⲁ̅ϩⲓⲟⲙⲟⲓⲱⲥ ⲛⲕⲉⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲛⲉⲩⲥⲱⲃⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲙⲛ ⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲛⲉ ⲛⲧⲁϥⲛⲁϩⲙⲟⲩ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛϥⲛⲁϣⲛⲁϩⲙⲉϥ ⲁⲛ
32 Niech Chrystus, król Izraela, zejdzie teraz z krzyża, żebyśmy ujrzeli i uwierzyli. Urągali mu także ci, którzy byli z nim ukrzyżowani.
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲉⲭⲥ ⲡⲉⲣⲟ ⲙⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲙⲁⲣⲉϥⲉⲓ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲧⲉⲛⲟⲩ ϩⲓϫⲛ ⲡⲉⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲥ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲛⲁⲩ ⲛⲧⲛⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲕⲉⲥⲟⲟⲛⲉ ⲛⲧⲁⲩⲥⲧⲁⲩⲣⲟⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲁⲩⲛⲉϭⲛⲟⲩϭϥ
33 A gdy była szósta godzina, ciemność ogarnęła całą ziemię aż do godziny dziewiątej.
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϫⲡ ⲥⲟ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲩⲕⲁⲕⲉ ϣⲱⲡⲉ ϩⲓϫⲛ ⲡⲕⲁϩ ⲧⲏⲣϥ ϣⲁⲡⲛⲁⲩ ⲛϫⲡ ⲥⲓⲧⲉ
34 O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lama sabachthani? – co się tłumaczy: Boże mój, Boże mój, czemu mnie opuściłeś?
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲛⲁⲩ ⲛϫⲡ ⲯⲓⲧⲉ ⲁϥⲱϣ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲉⲗⲱⲉⲓ ⲉⲗⲱⲉⲓ ⲗⲁⲙⲁ ⲥⲁⲭⲑⲁⲛⲉⲓ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ϣⲁⲩϩⲉⲣⲙⲉⲛⲉⲩⲉ ⲙⲙⲟϥ ϫⲉ ⲡⲁⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲁⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲟⲩ ⲁⲕⲕⲁⲁⲧ ⲛⲥⲱⲕ
35 A niektórzy ze stojących tam [ludzi], usłyszawszy to, mówili: Woła Eliasza.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲉⲓⲥ ϩⲏⲏⲧⲉ ϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ
36 Wtedy ktoś podbiegł, napełnił gąbkę octem i włożywszy na trzcinę, dał mu pić, mówiąc: Przestańcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, aby go zdjąć.
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲡⲱⲧ ⲁϥⲙⲁϩⲟⲩⲥⲡⲟⲅⲅⲟⲥ ⲛϩⲙϫ ⲁϥⲕⲁⲁⲥ ϩⲓϫⲛ ⲟⲩⲕⲁϣ ⲁϥⲧⲥⲟϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϭⲱ ⲛⲧⲛⲛⲁⲩ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲛⲁⲉⲓ ⲉⲛⲧϥ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ
37 A Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
ⲗ̅ⲍ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟⲩϫ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲣⲟⲟⲩ ⲁϥϯ ⲡⲉⲡⲛⲁ
38 I rozerwała się na pół zasłona świątyni, od góry aż do dołu.
ⲗ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲁⲧⲁⲡⲉⲧⲁⲥⲙⲁ ⲙⲡⲉⲣⲡⲉ ⲁϥⲡⲱϩ ⲁϥⲣ ⲥⲛⲁⲩ ϫⲓⲛ ⲧⲡⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ
39 A setnik, który stał naprzeciw, widząc, że tak wołając, oddał ducha, powiedział: Ten człowiek prawdziwie był Synem Bożym.
ⲗ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲕⲉⲛⲧⲩⲣⲓⲱⲛ ⲡⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ⲙⲡⲉϥⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲁϥⲕⲁ ⲡⲉⲧⲏⲩ ⲓⲛⲁⲓ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲁⲗⲏⲑⲱⲥ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲟⲩϣⲏⲣⲉ ⲡⲉ ⲛⲛⲟⲩⲧⲉ
40 Były [tam] też kobiety, które przypatrywały się z daleka, a wśród nich Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego i Józefa, oraz Salome.
ⲙ̅ⲛⲉⲩⲛϩⲉⲛϩⲓⲟⲙⲉ ⲇⲉ ⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲙⲡⲟⲩⲉ ⲉⲩϭⲱϣⲧ ⲉⲥⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲙⲁⲅⲇⲁⲗⲏⲛⲏ ⲁⲩⲱ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲁⲡⲕⲟⲩⲉⲓ ⲛⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲧⲙⲁⲁⲩ ⲛⲓⲱⲥⲏ ⲙⲛⲥⲁⲗⲱⲙⲏ
41 One to, gdy jeszcze był w Galilei, chodziły za nim i usługiwały mu. [Było] też wiele innych, które wraz z nim przyszły do Jerozolimy.
ⲙ̅ⲁ̅ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲁⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ϫⲓⲛ ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲉⲩⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓ ⲛⲁϥ ⲁⲩⲱ ϩⲉⲛⲕⲉϩⲓⲟⲙⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲁⲩⲉⲓ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ
42 A ponieważ był [dzień] przygotowania, który jest przed szabatem, i nastał już wieczór;
ⲙ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲣⲟⲩϩⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲧⲡⲁⲣⲁⲥⲕⲉⲩⲏ ⲧⲉ ⲉⲧⲉ ⲡⲁⲓ ⲡⲉ ϩⲁⲧⲉϩⲏ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ
43 Przyszedł Józef z Arymatei, ważny członek Rady, który sam też oczekiwał królestwa Bożego, śmiało wszedł do Piłata i poprosił o ciało Jezusa.
ⲙ̅ⲅ̅ⲁϥⲉⲓ ⲛϭⲓ ⲓⲱⲥⲏⲫ ⲡⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲁⲣⲓⲙⲁⲑⲁⲓⲟⲥ ⲉⲩⲣⲙⲙⲁⲟ ⲡⲉ ⲃⲃⲟⲩⲗⲉⲩⲧⲏⲥ ⲛⲧⲟϥ ϩⲱⲱϥ ⲉϥϭⲱϣⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲏⲧⲥ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲧⲟⲗⲙⲁ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ϣⲁⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲁϥⲁⲓⲧⲓ ⲙⲙⲟϥ ⲙⲡⲥⲱⲙⲁ ⲛⲓⲏⲥ
44 A Piłat zdziwił się, że już nie żyje, i zawoławszy setnika, zapytał go, czy dawno umarł.
ⲙ̅ⲇ̅ⲡⲓⲗⲁⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲣϣⲡⲏⲣⲉ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲏⲇⲏ ⲁϥⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲕⲉⲛⲧⲩⲣⲓⲱⲛ ⲁϥϫⲛⲟⲩϥ ϫⲉ ⲉⲛⲉⲁϥⲱⲥⲕ ϫⲓⲛⲧⲁϥⲙⲟⲩ
45 I upewniony przez setnika, wydał ciało Józefowi.
ⲙ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲛⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲕⲉⲛⲧⲩⲣⲓⲱⲛ ⲁϥⲭⲁⲣⲓⲍⲉ ⲛⲓⲱⲥⲏⲫ ⲙⲡⲥⲱⲙⲁ ⲛⲓⲏⲥ
46 Ten kupił płótno, zdjął go, owinął płótnem i złożył w grobowcu, który był wykuty w skale, a przed wejście do grobowca zatoczył kamień.
ⲙ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲉⲡ ⲟⲩⲥⲓⲛⲇⲱⲛ ⲁϥⲙⲡⲥⲱⲙⲁ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲁϥϭⲗⲙⲗⲱⲙϥ ϩⲛ ⲧⲥⲓⲛⲇⲱⲛ ⲁϥⲕⲁⲁϥ ϩⲙ ⲡⲉϥⲙϩⲁⲁⲩ ⲉⲁⲩϣⲉⲧϣⲱⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉⲧⲣⲁ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲥⲕⲣⲕⲣ ⲟⲩⲱⲛⲉ ⲉⲣⲙⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ
47 A Maria Magdalena i Maria, [matka] Józefa, patrzyły, gdzie go złożono.
ⲙ̅ⲍ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲇⲉ ⲧⲙⲁⲅⲇⲁⲗⲏⲛⲏ ⲁⲩⲱ ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲁ ⲓⲱⲥⲏ ⲛⲉⲩⲛⲁⲩ ⲉⲡⲙⲁ ⲛⲧⲁⲩⲕⲁⲁϥ ⲛϩⲏⲧϥ
