Marka 13
1 Gdy wychodził ze świątyni, jeden z jego uczniów powiedział do niego: Nauczycielu, patrz, jakie kamienie i jakie budowle!
Sina Jesu havali kuyenda kuzwa mwi tempere, zumwi kuva rutwana vakwe cha wamba kwali. “Muruti, lole ha mavwe akokiswa ni muyaho ukomokisa!”
2 A Jezus mu odpowiedział: Widzisz te wielkie budowle? Nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie został zwalony.
Cha mu wambila, “Ubwene iyi mizako mikando?” Kakwina nangati ivwe lyonke lyete nili shale ni lilimbite limwi lyete nili kangwe kuwiswa hansi.”
3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, naprzeciwko świątyni, Piotr, Jakub, Jan i Andrzej pytali go na osobności:
Sina havali kwikere he Rundu lya Olive kulilolera ni tempere, Pitorosi, Jakovo, Johani ni Anderiasi chivamuvuza kwimbali,
4 Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak, gdy to wszystko będzie się spełniać?
“Tu wambile, izi zintu kazi pangahale lili? Zi supo nzi zitu lukere kuvona heva izi chi zina hafwihi niku pangahala?”
5 A Jezus w odpowiedzi zaczął im mówić: Uważajcie, aby was ktoś nie zwiódł.
Jesu chatanga kuwamba kuvali, “Mutokomere kuti kakwina zumwiyante ami yembulule.
6 Wielu bowiem przyjdzie pod moim imieniem, mówiąc: Ja jestem [Chrystusem]. I wielu zwiodą.
Vangi kavakeze mwizina lyangu ni kuti, 'Jime iye; mi kava yembulule vaangi.
7 Gdy więc usłyszycie o wojnach i pogłoski o wojnach, nie lękajcie się. To musi się stać, ale [to] jeszcze nie koniec.
Ha mu zuwa ze kondo, ni ma hulyuhulyu e kondo sanzi mu vileli; inzo zintu zi lukere kupangahala, kono mamanimani kaeni kusika.
8 Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, będą też miejscami trzęsienia ziemi, a także głód i zamęt. To jest początek boleści.
Cho kuti i kanda kai lwise i kanda, muvuso ka u lwise mu vuso. Ka kuve ni zikinyeho mu zi vaka zimwi ni nanga. Aa njima ma tangilo a ku sasama kwaku huzumuka (kusumunuka).
9 Lecz miejcie się na baczności, bo będą was wydawać sądom i biczować w synagogach. Staniecie przed namiestnikami i królami z mojego powodu, na świadectwo przeciwko nim.
Muve muva mameli venu mu vene. Mu vaka mi twale kuva si tutengo, mi kamu ka kavolwe mwi muma sinangonge. Kamu zimane ha vusi bwa vavusisi ni malena ke vaka lyangu, Sina vupaki kuvali.
10 A ewangelia musi być najpierw głoszona wszystkim narodom.
Kono pili ivangeli lyi lukere ku ku taziwa mwi kanda zose.
11 A gdy będą was prowadzić, żeby was wydać, nie martwcie się wcześniej, co macie mówić, ani o tym nie rozmyślajcie, ale mówcie to, co wam będzie dane w tej godzinie. Nie wy bowiem będziecie mówić, ale Duch Święty.
Ha va mi sumina niku mi twala, sezi mu vilelezwa zete muwambe. Ka kuti mweyo ihola zeti muwambe kamu zi hewe; Kese i ve njenwe mu wamba, kono Luhuho lu Njolola.
12 I wyda na śmierć brat brata, a ojciec syna. Dzieci powstaną przeciwko rodzicom i spowodują ich śmierć.
Mukwakwe mutu ka veteke mukwake kwifuu, mi vesi mwana wa vo. Vaana kava zimane ni kulwisa bashemi va vo, nikuva letera kuvikiwa kwi ifu.
13 I będziecie znienawidzeni przez wszystkich z powodu mego imienia. Kto jednak wytrwa do końca, będzie zbawiony.
Mu mu toiwe kubatu vonse ivaka lye zina lyangu. Kono yense yate a wonderele hesi kuma mani mani, unzo muntu ka hazwe.
14 Gdy więc zobaczycie obrzydliwość spustoszenia, o której mówił prorok Daniel, stojącą tam, gdzie stać nie powinna (kto czyta, niech rozumie), wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry;
Chimwa vona vuvi vu dadola kuti bwina havusa swaneli( yo vala a zuwi sise), mu siye avo vena mwa Judea va tilile ku ma ruundu.
15 A kto będzie na dachu, niech nie schodzi ani nie wchodzi do domu, aby coś z niego zabrać;
mi wina hakatungandu kezuvo sanzi a voli mwi zuvo kapa kuhinda cimwi mwa teni,
16 Kto zaś będzie w polu, niech nie wraca, aby wziąć swoją szatę.
mi mu siye wina mwi waa, sanzi abolyi kuka hinda inguvo.
17 Lecz biada brzemiennym i karmiącym w tych dniach!
Kono bumai kwavo be minsi mwe yo i nako kapa vanyosa mweyo inako!
18 Módlcie się więc, aby wasza ucieczka nie wypadła w zimie.
Mulapele kuti kanji nzi pangahali ha maliha.
19 Będą to bowiem dni takiego ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia, którego dokonał Bóg, aż dotąd i [nigdy] nie będzie.
Kakuti ka kuve ni manyando makando, aseni kuvonwa kutanga ku matangilo, aho Ireeza ha bumba i kanda, konji hanu, nanta, hape kese ni ku ve vulyo.
20 A gdyby Pan nie skrócił tych dni, żadne ciało nie byłoby zbawione. Lecz ze względu na wybranych, których [sobie] obrał, skrócił te dni.
Hesi Simwine cha fwihaza mazuva, kakwina inyama yese ni hazwe, Kono kevaka lyi va ketetwe, avo vava keti ava fwihazi i palo ya mazuva.
21 Jeśli wtedy ktoś wam powie: Oto tu [jest] Chrystus, albo: Oto tam [jest] – nie wierzcie.
Lyahanu heva zumwi chacho kuti, 'Vone, zunu kiresite!' kapa 'Vone, zuna hana!' sanzi mu zumini.
22 Powstaną bowiem fałszywi Chrystusowie i fałszywi prorocy i będą czynić znaki i cuda, aby zwieść, o ile można, nawet wybranych.
Kakuti va kiresite va mapa ni vapolofita va mapa muva voneke mi kavahe zisupo ni makazo, kuku yembulula, nanga niva ketetwe.
23 Wy więc uważajcie. Wszystko wam przepowiedziałem.
Mu tokomele! China mi wambila izi zintu niku sina i nako.
24 Ale w tych dniach, po tym ucisku, zaćmi się słońce i księżyc nie da swego blasku;
Kono chi amana manyando ayo mazuva, izuva kalisihiswe, mwezi kese uhe i seli lya teni,
25 Gwiazdy nieba będą spadać i moce, które są na niebie, zostaną poruszone.
i kaani kaziwe kwi wulu, mi ziho zina kwi ulu kazi nyanganiswe.
26 A wtedy ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą.
Lyaho kava vone Mwana Muntu na keza muma kope ni ziho zikando ne kanya.
27 Wówczas pośle swoich aniołów i zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do krańca nieba.
Mi ka tume mañeloyi akwee mi ka kopanye hamwina ba ketetwe, kuzwa muma ihuho zo nee, kuzwa ma mani mani e kanda kuya kumamanizo e wulu.
28 A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo: Gdy już jego gałąź staje się miękka i wypuszcza liście, poznajecie, że lato jest blisko.
Muli tute ituto kwi samu lye Fenga, Haho mutavi hau zuma ni kuwisa makova alyo, mwi ziva kuti imbumbi chiyina hafuhi.
29 Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że jest blisko, u drzwi.
Mi hape, hamu vona i zi zintu nizi pangahala mwi zive kuti cho wina hafwihi, ha fuhi ne mulyango.
30 Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.
Ka busakusima nimi wambila ulu lu zuvo kese lu fwee inzi zitu nizi seni kupangala.
31 Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.
I wulu ni kanda kazi mane, kono mazwi angu kese ni a mane.
32 Lecz o tym dniu i godzinie nikt nie wie, ani aniołowie, którzy są w niebie, ani Syn, tylko Ojciec.
Kono ku amana nelyo izuva kamba iyo inako, kakwina yo yizi, nangati mañiloyi, kamba Mwana, kono tayo.
33 Uważajcie, czuwajcie i módlcie się, bo nie wiecie, kiedy ten czas nadejdzie.
Mu tokomere! Mulole, kakuti ka mwizi kuti inako nzi.
34 [Syn Człowieczy bowiem jest] jak człowiek, który wyjeżdżając, zostawił swój dom, dał władzę swoim sługom i każdemu jego pracę, a odźwiernemu nakazał czuwać.
Ku swana iri mukwame yo yenda mumu musipili, u siya i zuvo yakwe niku vika bahikana vakwe kuku mamele i zuvo, zumwi ne zumwi ne musevezi wakwe, ni ku laela mungateli kuti a tonde.
35 Czuwajcie więc, bo nie wiecie, kiedy pan domu przyjdzie: wieczorem czy o północy, gdy pieją koguty czy rano;
Lyahanu mwikale ni mutonda, kakuti kamwizi aho simwine we zuvo yasaka vole kumuzi; i wola kuva muchitengu, ha kati ka masiku, mukombwe ciwa lila, kapa kakusasani.
36 By przypadkiem, przyszedłszy niespodziewanie, nie zastał was śpiących.
Heva nakeza chokuhyera, kanji mumuzuminini kumi wana mulere.
37 A to, co wam mówię, mówię wszystkim: Czuwajcie!
Izo zini wamba kwenu ni ziwambira vonse: Mutonde!”
