Marka 12
1 Wtedy zaczął do nich mówić w przypowieściach: [Pewien] człowiek założył winnicę, ogrodził ją płotem, wykopał prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶು ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತೇನ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಿತುಮಾರೇಭೇ, ಕಶ್ಚಿದೇಕೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಂ ವಿಧಾಯ ತಚ್ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ವಾರಣೀಂ ಕೃತ್ವಾ ತನ್ಮಧ್ಯೇ ದ್ರಾಕ್ಷಾಪೇಷಣಕುಣ್ಡಮ್ ಅಖನತ್, ತಥಾ ತಸ್ಯ ಗಡಮಪಿ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್ ತತಸ್ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೃಷೀವಲೇಷು ಸಮರ್ಪ್ಯ ದೂರದೇಶಂ ಜಗಾಮ|
2 A gdy nadszedł czas, posłał do rolników sługę, aby odebrał od nich plony winnicy.
ತದನನ್ತರಂ ಫಲಕಾಲೇ ಕೃಷೀವಲೇಭ್ಯೋ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಫಲಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ಸವಿಧೇ ಭೃತ್ಯಮ್ ಏಕಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್|
3 Lecz oni schwytali go, pobili i odesłali z niczym.
ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಪ್ರಹೃತ್ಯ ರಿಕ್ತಹಸ್ತಂ ವಿಸಸೃಜುಃ|
4 I znowu posłał do nich innego sługę, którego ukamienowali, zranili w głowę i odesłali znieważonego.
ತತಃ ಸ ಪುನರನ್ಯಮೇಕಂ ಭೃತ್ಯಂ ಪ್ರಷಯಾಮಾಸ, ಕಿನ್ತು ತೇ ಕೃಷೀವಲಾಃ ಪಾಷಾಣಾಘಾತೈಸ್ತಸ್ಯ ಶಿರೋ ಭಙ್ಕ್ತ್ವಾ ಸಾಪಮಾನಂ ತಂ ವ್ಯಸರ್ಜನ್|
5 Ponownie posłał innego [sługę], lecz i tego zabili. I wielu innych, z których jednych pobili, a innych pozabijali.
ತತಃ ಪರಂ ಸೋಪರಂ ದಾಸಂ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್ ತದಾ ತೇ ತಂ ಜಘ್ನುಃ, ಏವಮ್ ಅನೇಕೇಷಾಂ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಪ್ರಹಾರಃ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ವಧಶ್ಚ ತೈಃ ಕೃತಃ|
6 A mając jeszcze jednego, swego umiłowanego syna, posłał do nich na koniec i jego, mówiąc: Uszanują mego syna.
ತತಃ ಪರಂ ಮಯಾ ಸ್ವಪುತ್ರೇ ಪ್ರಹಿತೇ ತೇ ತಮವಶ್ಯಂ ಸಮ್ಮಂಸ್ಯನ್ತೇ, ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾವಶೇಷೇ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ನಿಜಪ್ರಿಯಮ್ ಅದ್ವಿತೀಯಂ ಪುತ್ರಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
7 Ale rolnicy mówili między sobą: To jest dziedzic. Chodźmy, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
ಕಿನ್ತು ಕೃಷೀವಲಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಜಗದುಃ, ಏಷ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರೀ, ಆಗಚ್ಛತ ವಯಮೇನಂ ಹನ್ಮಸ್ತಥಾ ಕೃತೇ ಽಧಿಕಾರೋಯಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 I schwytawszy go, zabili i wyrzucili z winnicy.
ತತಸ್ತಂ ಧೃತ್ವಾ ಹತ್ವಾ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಾದ್ ಬಹಿಃ ಪ್ರಾಕ್ಷಿಪನ್|
9 Cóż więc zrobi pan winnicy? Przyjdzie i wytraci tych rolników, a winnicę odda innym.
ಅನೇನಾಸೌ ದ್ರಾಕ್ಷಾಕ್ಷೇತ್ರಪತಿಃ ಕಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ? ಸ ಏತ್ಯ ತಾನ್ ಕೃಷೀವಲಾನ್ ಸಂಹತ್ಯ ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಮ್ ಅನ್ಯೇಷು ಕೃಷೀವಲೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ|
10 Czy nie czytaliście tych [słów] Pisma: Kamień, który odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym;
ಅಪರಞ್ಚ, "ಸ್ಥಪತಯಃ ಕರಿಷ್ಯನ್ತಿ ಗ್ರಾವಾಣಂ ಯನ್ತು ತುಚ್ಛಕಂ| ಪ್ರಾಧಾನಪ್ರಸ್ತರಃ ಕೋಣೇ ಸ ಏವ ಸಂಭವಿಷ್ಯತಿ|
11 Pan to sprawił i jest to cudowne w naszych oczach?
ಏತತ್ ಕರ್ಮ್ಮ ಪರೇಶಸ್ಯಾಂದ್ಭುತಂ ನೋ ದೃಷ್ಟಿತೋ ಭವೇತ್|| " ಇಮಾಂ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯಾಂ ಲಿಪಿಂ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ನಾಪಾಠಿಷ್ಟ?
12 Starali się więc go schwytać, ale bali się ludu. Wiedzieli bowiem, że przeciwko nim powiedział tę przypowieść. Zostawili go więc i odeszli.
ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನುದ್ದಿಶ್ಯ ತಾಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್, ತ ಇತ್ಥಂ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಂ ಧರ್ತ್ತಾಮುದ್ಯತಾಃ, ಕಿನ್ತು ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಬಿಭ್ಯುಃ, ತದನನ್ತರಂ ತೇ ತಂ ವಿಹಾಯ ವವ್ರಜುಃ|
13 Potem posłali do niego niektórych z faryzeuszy i herodianów, aby go pochwycili w mowie.
ಅಪರಞ್ಚ ತೇ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯದೋಷಂ ಧರ್ತ್ತಾಂ ಕತಿಪಯಾನ್ ಫಿರೂಶಿನೋ ಹೇರೋದೀಯಾಂಶ್ಚ ಲೋಕಾನ್ ತದನ್ತಿಕಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸುಃ|
14 Gdy przyszli, powiedzieli mu: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdziwy i nie zważasz na nikogo. Nie oglądasz się bowiem na osobę ludzką, ale drogi Bożej w prawdzie uczysz. Czy wolno płacić podatek cesarzowi, czy nie? Mamy go płacić czy nie płacić?
ತ ಆಗತ್ಯ ತಮವದನ್, ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ತಥ್ಯಭಾಷೀ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯನುರೋಧಂ ನ ಮನ್ಯತೇ, ಪಕ್ಷಪಾತಞ್ಚ ನ ಕರೋತಿ, ಯಥಾರ್ಥತ ಈಶ್ವರೀಯಂ ಮಾರ್ಗಂ ದರ್ಶಯತಿ ವಯಮೇತತ್ ಪ್ರಜಾನೀಮಃ, ಕೈಸರಾಯ ಕರೋ ದೇಯೋ ನ ವಾಂ? ವಯಂ ದಾಸ್ಯಾಮೋ ನ ವಾ?
15 A on poznał ich obłudę i powiedział do nich: Czemu wystawiacie mnie na próbę? Przynieście mi grosz, żebym [mógł] go zobaczyć.
ಕಿನ್ತು ಸ ತೇಷಾಂ ಕಪಟಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಜಗಾದ, ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರೀಕ್ಷಧ್ವೇ? ಏಕಂ ಮುದ್ರಾಪಾದಂ ಸಮಾನೀಯ ಮಾಂ ದರ್ಶಯತ|
16 I przynieśli [mu]. A on ich zapytał: Czyj to wizerunek i napis? Odpowiedzieli mu: Cesarza.
ತದಾ ತೈರೇಕಸ್ಮಿನ್ ಮುದ್ರಾಪಾದೇ ಸಮಾನೀತೇ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಅತ್ರ ಲಿಖಿತಂ ನಾಮ ಮೂರ್ತ್ತಿ ರ್ವಾ ಕಸ್ಯ? ತೇ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ, ಕೈಸರಸ್ಯ|
17 Wtedy Jezus im powiedział: Oddawajcie więc cesarzowi to, co [należy do] cesarza, a co [należy do] Boga – Bogu. I podziwiali go.
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ತರ್ಹಿ ಕೈಸರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ತು ಈಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ; ತತಸ್ತೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಿರೇ|
18 Potem przyszli do niego saduceusze, którzy mówią, że nie ma zmartwychwstania, i pytali go:
ಅಥ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಂ ಯೇ ನ ಮನ್ಯನ್ತೇ ತೇ ಸಿದೂಕಿನೋ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ;
19 Nauczycielu, Mojżesz nam napisał, że jeśli czyjś brat umrze i pozostawi żonę, a nie pozostawi dzieci, to jego brat ma ożenić się z jego żoną i wzbudzić potomstwo swemu bratu.
ಹೇ ಗುರೋ ಕಶ್ಚಿಜ್ಜನೋ ಯದಿ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಯಾಂ ಸತ್ಯಾಂ ಮ್ರಿಯತೇ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ತಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಭ್ರಾತು ರ್ವಂಶೋತ್ಪತ್ತಿಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ, ವ್ಯವಸ್ಥಾಮಿಮಾಂ ಮೂಸಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಲಿಖತ್|
20 Otóż było siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, nie zostawiwszy potomstwa.
ಕಿನ್ತು ಕೇಚಿತ್ ಸಪ್ತ ಭ್ರಾತರ ಆಸನ್, ತತಸ್ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠಭ್ರಾತಾ ವಿವಹ್ಯ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಅಮ್ರಿಯತ|
21 Potem ożenił się z nią drugi i umarł, lecz i ten nie zostawił potomstwa, tak samo trzeci.
ತತೋ ದ್ವಿತೀಯೋ ಭ್ರಾತಾ ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಮಗೃಹಣತ್ ಕಿನ್ತು ಸೋಪಿ ನಿಃಸನ್ತತಿಃ ಸನ್ ಅಮ್ರಿಯತ; ಅಥ ತೃತೀಯೋಪಿ ಭ್ರಾತಾ ತಾದೃಶೋಭವತ್|
22 I tak pojęło ją siedmiu braci, ale nie zostawili potomstwa. Na koniec, po wszystkich umarła i ta kobieta.
ಇತ್ಥಂ ಸಪ್ತೈವ ಭ್ರಾತರಸ್ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ನಿಃಸನ್ತಾನಾಃ ಸನ್ತೋಽಮ್ರಿಯನ್ತ, ಸರ್ವ್ವಶೇಷೇ ಸಾಪಿ ಸ್ತ್ರೀ ಮ್ರಿಯತೇ ಸ್ಮ|
23 Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
ಅಥ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ಯದಾ ತ ಉತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ ತದಾ ತೇಷಾಂ ಕಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಸಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯತಸ್ತೇ ಸಪ್ತೈವ ತಾಂ ವ್ಯವಹನ್|
24 Na to Jezus im odpowiedział: Czyż nie dlatego błądzicie, że nie znacie Pisma ani mocy Boga?
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಶಾಸ್ತ್ರಮ್ ಈಶ್ವರಶಕ್ತಿಞ್ಚ ಯೂಯಮಜ್ಞಾತ್ವಾ ಕಿಮಭ್ರಾಮ್ಯತ ನ?
25 Gdy bowiem zmartwychwstaną, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
ಮೃತಲೋಕಾನಾಮುತ್ಥಾನಂ ಸತಿ ತೇ ನ ವಿವಹನ್ತಿ ವಾಗ್ದತ್ತಾ ಅಪಿ ನ ಭವನ್ತಿ, ಕಿನ್ತು ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ|
26 A o umarłych, że będą wskrzeszeni, nie czytaliście w księdze Mojżesza, jak Bóg do niego z krzaka przemówił: Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba?
ಪುನಶ್ಚ "ಅಹಮ್ ಇಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬಶ್ಚೇಶ್ವರಃ" ಯಾಮಿಮಾಂ ಕಥಾಂ ಸ್ತಮ್ಬಮಧ್ಯೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಈಶ್ವರೋ ಮೂಸಾಮವಾದೀತ್ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಾರ್ಥೇ ಸಾ ಕಥಾ ಮೂಸಾಲಿಖಿತೇ ಪುಸ್ತಕೇ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಾಪಾಠಿ?
27 Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych. Wy więc bardzo błądzicie.
ಈಶ್ವರೋ ಜೀವತಾಂ ಪ್ರಭುಃ ಕಿನ್ತು ಮೃತಾನಾಂ ಪ್ರಭು ರ್ನ ಭವತಿ, ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಮಹಾಭ್ರಮೇಣ ತಿಷ್ಠಥ|
28 Podszedł jeden z uczonych w Piśmie i słysząc, że ze sobą rozmawiali [oraz] widząc, że im dobrze odpowiedział, zapytał go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich?
ಏತರ್ಹಿ ಏಕೋಧ್ಯಾಪಕ ಏತ್ಯ ತೇಷಾಮಿತ್ಥಂ ವಿಚಾರಂ ಶುಶ್ರಾವ; ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಸದುತ್ತರಂ ದತ್ತವಾನ್ ಇತಿ ಬುದ್ವ್ವಾ ತಂ ಪೃಷ್ಟವಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾಸಾಮ್ ಆಜ್ಞಾನಾಂ ಕಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ? ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,
29 A Jezus mu odpowiedział: Pierwsze przykazanie ze wszystkich [jest to]: Słuchaj, Izraelu! Pan, nasz Bóg, Pan jest jeden.
"ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾ ಅವಧತ್ತ, ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರ ಏಕ ಏವ,
30 Będziesz więc miłował Pana, swego Boga, całym swym sercem, całą swą duszą, całym swym umysłem i z całej swojej siły. [To jest] pierwsze przykazanie.
ಯೂಯಂ ಸರ್ವ್ವನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಭೌ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಪ್ರೀಯಧ್ವಂ," ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ|
31 A drugie [jest do niego] podobne: Będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie. Nie ma innego przykazania większego od tych.
ತಥಾ "ಸ್ವಪ್ರತಿವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮ ಕುರುಧ್ವಂ," ಏಷಾ ಯಾ ದ್ವಿತೀಯಾಜ್ಞಾ ಸಾ ತಾದೃಶೀ; ಏತಾಭ್ಯಾಂ ದ್ವಾಭ್ಯಾಮ್ ಆಜ್ಞಾಭ್ಯಾಮ್ ಅನ್ಯಾ ಕಾಪ್ಯಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ ನಾಸ್ತಿ|
32 Wtedy powiedział mu uczony w Piśmie: Nauczycielu, zaprawdę dobrze powiedziałeś, że jeden jest Bóg i nie ma innego oprócz niego.
ತದಾ ಸೋಧ್ಯಾಪಕಸ್ತಮವದತ್, ಹೇ ಗುರೋ ಸತ್ಯಂ ಭವಾನ್ ಯಥಾರ್ಥಂ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್ ಯತ ಏಕಸ್ಮಾದ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಅನ್ಯೋ ದ್ವಿತೀಯ ಈಶ್ವರೋ ನಾಸ್ತಿ;
33 Miłować go całym sercem, całym umysłem, całą duszą i z całej siły i miłować bliźniego jak samego siebie znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary.
ಅಪರಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಃ ಸರ್ವ್ವಶಕ್ತಿಭಿಶ್ಚ ಈಶ್ವರೇ ಪ್ರೇಮಕರಣಂ ತಥಾ ಸ್ವಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವವತ್ ಪ್ರೇಮಕರಣಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಹೋಮಬಲಿದಾನಾದಿಭ್ಯಃ ಶ್ರಷ್ಠಂ ಭವತಿ|
34 A Jezus, widząc, że mądrze odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt nie śmiał go więcej pytać.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಸುಬುದ್ಧೇರಿವ ತಸ್ಯೇದಮ್ ಉತ್ತರಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಂ ಭಾಷಿತವಾನ್ ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯಾನ್ನ ದೂರೋಸಿ| ಇತಃ ಪರಂ ತೇನ ಸಹ ಕಸ್ಯಾಪಿ ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ವಿಚಾರಂ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪ್ರಗಲ್ಭತಾ ನ ಜಾತಾ|
35 Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak [to jest], że uczeni w Piśmie mówią, że Chrystus jest Synem Dawida?
ಅನನ್ತರಂ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಮ್ ಉಪದಿಶನ್ ಯೀಶುರಿಮಂ ಪ್ರಶ್ನಂ ಚಕಾರ, ಅಧ್ಯಾಪಕಾ ಅಭಿಷಿಕ್ತಂ (ತಾರಕಂ) ಕುತೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನಂ ವದನ್ತಿ?
36 Sam Dawid bowiem powiedział przez Ducha Świętego: Rzekł Pan memu Panu: Siądź po mojej prawicy, aż położę twoich nieprzyjaciół jako podnóżek pod twoje stopy.
ಸ್ವಯಂ ದಾಯೂದ್ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನ ಆವೇಶೇನೇದಂ ಕಥಯಾಮಾಸ| ಯಥಾ| "ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವ ಶತ್ರೂನಹಂ ಯಾವತ್ ಪಾದಪೀಠಂ ಕರೋಮಿ ನ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ್ ಉಪಾವಿಶ| "
37 [Skoro] sam Dawid nazywa go Panem, [to] jak [może] być jego synem? A wielki tłum chętnie go słuchał.
ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭೂಂ ವದತಿ ತರ್ಹಿ ಕಥಂ ಸ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವಿತುಮರ್ಹತಿ? ಇತರೇ ಲೋಕಾಸ್ತತ್ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾನನನ್ದುಃ|
38 I mówił do nich w swoim nauczaniu: Strzeżcie się uczonych w Piśmie, którzy lubią chodzić w długich szatach i lubią pozdrowienia na rynkach;
ತದಾನೀಂ ಸ ತಾನುಪದಿಶ್ಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯೇ ನರಾ ದೀರ್ಘಪರಿಧೇಯಾನಿ ಹಟ್ಟೇ ವಿಪನೌ ಚ
39 I pierwsze krzesła w synagogach, i pierwsze miejsca na ucztach.
ಲೋಕಕೃತನಮಸ್ಕಾರಾನ್ ಭಜನಗೃಹೇ ಪ್ರಧಾನಾಸನಾನಿ ಭೋಜನಕಾಲೇ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನಾನಿ ಚ ಕಾಙ್ಕ್ಷನ್ತೇ;
40 Pożerają oni domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci otrzymają surowszy wyrok.
ವಿಧವಾನಾಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಗ್ರಸಿತ್ವಾ ಛಲಾದ್ ದೀರ್ಘಕಾಲಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತೇ ತೇಭ್ಯ ಉಪಾಧ್ಯಾಯೇಭ್ಯಃ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ; ತೇಽಧಿಕತರಾನ್ ದಣ್ಡಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯನ್ತಿ|
41 A siedząc naprzeciw skarbony, Jezus przypatrywał się, jak ludzie wrzucali do niej pieniądze. Wielu bogaczy wrzucało wiele.
ತದನನ್ತರಂ ಲೋಕಾ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇ ಮುದ್ರಾ ಯಥಾ ನಿಕ್ಷಿಪನ್ತಿ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸಮುಪವಿಶ್ಯ ಯೀಶುಸ್ತದವಲುಲೋಕ; ತದಾನೀಂ ಬಹವೋ ಧನಿನಸ್ತಸ್ಯ ಮಧ್ಯೇ ಬಹೂನಿ ಧನಾನಿ ನಿರಕ್ಷಿಪನ್|
42 Przyszła też pewna uboga wdowa i wrzuciła dwie drobne monety, czyli kwartnik.
ಪಶ್ಚಾದ್ ಏಕಾ ದರಿದ್ರಾ ವಿಧವಾ ಸಮಾಗತ್ಯ ದ್ವಿಪಣಮೂಲ್ಯಾಂ ಮುದ್ರೈಕಾಂ ತತ್ರ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
43 Wtedy zawołał swoich uczniów i powiedział im: Zaprawdę powiadam wam, że ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy, którzy wrzucali do skarbony.
ತದಾ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆಹೂಯ ಕಥಿತವಾನ್ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಯೇ ಯೇ ಭಾಣ್ಡಾಗಾರೇಽಸ್ಮಿನ ಧನಾನಿ ನಿಃಕ್ಷಿಪನ್ತಿ ಸ್ಮ ತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯ ಇಯಂ ವಿಧವಾ ದರಿದ್ರಾಧಿಕಮ್ ನಿಃಕ್ಷಿಪತಿ ಸ್ಮ|
44 Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ale ona ze swego ubóstwa wrzuciła wszystko, co miała, całe swoje utrzymanie.
ಯತಸ್ತೇ ಪ್ರಭೂತಧನಸ್ಯ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ನಿರಕ್ಷಿಪನ್ ಕಿನ್ತು ದೀನೇಯಂ ಸ್ವದಿನಯಾಪನಯೋಗ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ನ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ನಿರಕ್ಷಿಪತ್|
