Łukasza 7
1 Gdy skończył [mówić] wszystkie te słowa w obecności ludzi, wszedł do Kafarnaum.
Jisuh ni taminaw koe cangkhainae a pâbaw hnukkhu, Kapernuam kho thung a kâen.
2 A sługa pewnego setnika, bardzo przez niego ceniony, chorował i był bliski śmierci.
Hote kho dawk ransabawi e a san a pataw teh due hane coungkacoe lah ao.
3 Kiedy [setnik] usłyszał o Jezusie, posłał do niego starszych spośród Żydów, prosząc, aby przyszedł i uzdrowił jego sługę.
Hote tami teh a bawipa ni a pahren poung. Jisuh e a kamthang a thai navah, Judahnaw dawk e kacuenaw hah a sanpa dam sak hanelah Jisuh koe a patoun.
4 A oni przyszli do Jezusa i prosili go usilnie: Godny jest, abyś mu to uczynił.
Jisuh koe a pha awh navah, Bawipa ahni hanelah hete hno na kabawp hanelah atueng.
5 Miłuje bowiem nasz naród i zbudował nam synagogę.
Bangkongtetpawiteh ahni ni kaimae miphun a pahren dawkvah sinakok na sak pouh toe telah pahrennae puenghoi a kâhei.
6 Wtedy Jezus poszedł z nimi. Ale gdy był [już] niedaleko domu, setnik posłał do niego przyjaciół ze słowami: Panie, nie trudź się, bo nie jestem godny, abyś wszedł pod mój dach.
Jisuh teh ahnimouh hoi cungtalah a cei. Ransabawi e im koe a pha tawmlei navah, ransabawi ni a huikonaw a patoun teh, Bawipa namahoima patangnae sak han loe. Kaie imthungkhu nang na kâen hane kamcu hoeh.
7 Dlatego i samego siebie nie uważałem za godnego przyjść do ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa zostanie uzdrowiony.
Hot patetlah nang koe ka tho hanelah ka kamcu hoeh. Lawk kam touh mah na dei pawiteh ka san teh a dam han doeh.
8 Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy, i mówię jednemu: Idź, a idzie, a drugiemu: Chodź tu, a przychodzi, a mojemu słudze: Zrób to, a robi.
Bangnuenae lah, kai teh kâtawnnae rahim thaw ka tawk e tami buet touh lah ka o eiteh, ka kut rahim e ransanaw buet touh cet ka tetpawiteh a cei han. Tho ka tetpawiteh a tho han. San haiyah hete thaw tawk ti boum teh a tawk telah ransabawi ni atipouh.
9 Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i odwróciwszy się, powiedział do ludzi, którzy szli za nim: Mówię wam, nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.
Hote lawk Jisuh ni a thai navah a kângairu teh, a hnukkâbangnaw koe a kamlang teh, nangmouh koe na dei pouh awh. Het patetlah yuemnae ka tawn e Isarelnaw dawk pateng hai kahmawt boihoeh rah atipouh.
10 Ci zaś, którzy byli posłani, po powrocie do domu zastali zdrowym sługę, który chorował.
Ransabawi ni a patoun e naw im bout a pha navah, ka dam e a sanpa teh a hmu awh.
11 A nazajutrz udał się do miasta zwanego Nain. I szło z nim wielu jego uczniów i mnóstwo ludzi.
A tangtho hnin vah, Nain kho dawk a cei teh a hnukkâbangnaw hoi tamihupui teh a hnuk a kâbang awh.
12 A gdy zbliżył się do bramy miasta, właśnie wynoszono zmarłego, jedynego syna matki, która [była] wdową. Towarzyszyło jej mnóstwo ludzi z miasta.
Kho thung e longkha koe a pha navah, lahmainu ni a capa buet touh dueng a tawn e kadout e ro pakawp hanelah kho alawilah a tâcokhai navah kho thung e taminaw hai a kâbang awh.
13 Kiedy Pan ją zobaczył, ulitował się nad nią i powiedział do niej: Nie płacz.
Bawipa ni hote napui a hmu navah a pahren teh, kap hanh telah atipouh.
14 Potem podszedł i dotknął mar, a ci, którzy [je] nieśli, stanęli. I powiedział: Młodzieńcze, mówię ci, wstań!
Hathnukkhu, Jisuh ni a hnai teh, ro hrawmnae ratang a tek teh ka hrawm e taminaw a kâhat awh. Bawipa ni nange thoundoun thaw leih, kai ni kâ na poe telah atipouh.
15 A ten, który był martwy, usiadł i zaczął mówić. I oddał go jego matce.
Ka dout e tami teh a tahung teh lawk a tho. Jisuh ni hote tami hah a manu koevah a poe.
16 Wtedy wszystkich ogarnął strach i wielbili Boga, mówiąc: Wielki prorok powstał wśród nas, oraz: Bóg nawiedził swój lud.
Taminaw pueng ni a taki awh teh, profet kalenpounge maimouh koe a tho toe. Cathut teh amae a miphunnaw a khetyawt hanelah a tho toe, ati awh teh Cathut a pholen awh.
17 I rozeszła się ta wieść o nim po całej Judei i po całej okolicznej krainie.
Hote kamthang teh Judah ram koehoi a tengpam pueng koe koung a kâkahei.
18 O tym wszystkim oznajmili Janowi jego uczniowie.
Jawhan e a hnukkâbangnaw ni hote a konglam abuemlahoi Jawhan koe a dei pouh awh.
19 A [Jan], wezwawszy dwóch spośród swoich uczniów, posłał ich do Jezusa z zapytaniem: Czy ty jesteś tym, który ma przyjść, czy mamy oczekiwać innego?
Hatnavah Jawhan ni a hnukkâbang e tami kahni touh a kaw teh Jisuh koe a patoun teh, Bawipa, nang teh ka tho hane hah toung na maw. Hoehpawiteh alouke ka ngaihawi awh han rah maw telah a pacei sak.
20 A gdy ci mężczyźni przyszli do niego, powiedzieli: Jan Chrzciciel przysłał nas do ciebie z zapytaniem: Czy ty jesteś tym, który ma przyjść, czy mamy oczekiwać innego?
Ahnimouh roi teh Jisuh koe a pha navah, Bawipa, nang teh ka tho hane hah toung na maw, nahoeh pawiteh alouke ka ngaihawi awh han rah maw telah Baptisma Jawhan ni na pacei sak atipouh awh.
21 A w tym właśnie czasie wielu uzdrowił z chorób i dolegliwości i [uwolnił] od złych duchów, a wielu ślepych obdarzył wzrokiem.
Hatnae atueng dawkvah, Jisuh teh tami kapatawnaw a dam sak, muitha kathoutnaw a pâlei, mitdawnnaw hah mit a ang sak.
22 Jezus więc odpowiedział im: Idźcie i oznajmijcie Janowi to, co widzieliście i słyszeliście: Ślepi widzą, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim głoszona jest ewangelia.
Jisuh ni Jawhan e laiceinaw koe, nangmouh ni na hmu e, na thai e naw pueng Jawhan koe bout dei pouh awh. Khok kamkhuennaw ni lam a cei thai awh, hrikbeinaw ni thoungnae dawk a pha awh. Kadoutnaw ni a thaw awh.
23 A błogosławiony jest ten, kto się nie zgorszy z mojego powodu.
Karoedengnaw ni hai lunghawinae kamthang a thai awh. Kai dawk lung ka pout hoeh e tami teh a yawkahawi e lah ao atipouh.
24 Gdy zaś posłańcy Jana odeszli, zaczął mówić do ludzi o Janie: Co wyszliście zobaczyć na pustyni? Trzcinę kołyszącą się na wietrze?
Jawhan ni patounenaw a cei hnukkhu vah, Jisuh ni Jawhan hoi kâkuen lah taminaw koe a dei pouh e teh bangpatetlae hno hmu han na ngai dawk maw, kahrawngum na cei awh. Kahlî ni a kahuet e lumpum khet hanelah maw na cei awh.
25 Ale co wyszliście zobaczyć? Człowieka ubranego w miękkie szaty? Oto ci, którzy [noszą] kosztowne szaty i żyją w rozkoszach, są w domach królewskich.
Na hoehpawiteh kanem ca e angki ka kho e khet hanelah maw na cei awh. Angki kahawi ka kho ni teh rawca kahawi ka cat e taminaw teh siangpahrang e toeim dawk doeh ouk ao.
26 Ale co wyszliście zobaczyć? Proroka? Tak, mówię wam, nawet więcej niż proroka.
Profet khet hanelah maw na cei awh han. Profet hlak kalen e tami lahai ka o telah kai ni ka dei.
27 On jest tym, o którym jest napisane: Oto posyłam mego posłańca przed twoim obliczem, który przygotuje twoją drogę przed tobą.
Cakathoung dawk a thut e teh, khenhaw! nang na cei nahane lamthung ka rasoun hanelah patoune teh na hmalah ka patoun toe telah ka dei nah hote tami doeh ka dei ngai.
28 Mówię wam bowiem: Nie ma wśród narodzonych z kobiet większego proroka od Jana Chrzciciela. Lecz ten, kto jest najmniejszy w królestwie Bożym, jest większy niż on.
Kai ni na dei pouh e teh, napui ni a khe e thung dawk, baptisma Jawhan hlak kalen e profet buet touh boehai awmhoeh. Hateiteh Cathut uknaeram dawk teh kathoengpounge tami hah, ahni hlak a talue.
29 Słysząc to, wszyscy ludzie, jak również celnicy, przyznawali słuszność Bogu, będąc ochrzczeni chrztem Jana.
Tamuk kacawngnaw hoi taminaw pueng ni Jawhan e lawk a thai navah Cathut a pholen awh teh Jawhan koe baptisma a coe awh.
30 Ale faryzeusze i znawcy prawa odrzucili radę Boga sami przeciwko sobie, nie dając się przez niego ochrzcić.
Farasinaw hoi cakathutkungnaw teh Jawhan ni a poe e baptisma a coe ngai awh hoeh dawkvah, ahnimouh hanelah Cathut ni a pouk pouh e hah a pahnawt awh.
31 I powiedział Pan: Do kogo więc przyrównam ludzi tego pokolenia? Do kogo są podobni?
Hatdawkvah hete taminaw bang hoi maw ka bangnue han, api hoi maw a kâvan awh.
32 Podobni są do dzieci, które siedzą na rynku i wołają jedne na drugie: Graliśmy wam na flecie, a nie tańczyliście, śpiewaliśmy pieśni żałobne, a nie płakaliście.
Ahnimanaw teh pawi koe a tahung awh teh ahnimouh hanlah tapueng longpan ka khawng pouh nakunghai lam awh hoeh. Lungmathoenae la sak pouh nakunghai kap awh hoeh. Hatdawkvah hetnaw teh camonaw hoi doeh a kâvan awh.
33 Przyszedł bowiem Jan Chrzciciel, nie jadł chleba i nie pił wina, a mówicie: Ma demona.
Bangkongtetpawiteh, baptisma Jawhan ni vaiyei hoi misurtui catnet laipalah ao navah nangmouh ni, hete tami teh kahrai a thung kâen e doeh na ti pouh awh.
34 Przyszedł Syn Człowieczy, jedząc i pijąc, a mówicie: Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników.
Tami Capa teh a ca a nei hoi ao navah, hete tami teh, ka carawng e tami doeh. Tamuk kacawngnaw, tami kahawihoehnaw hoi kâhuiko e doeh bout na ti pouh awh.
35 Lecz usprawiedliwiona jest mądrość przez wszystkie swoje dzieci.
Hatei lungangnae dawk teh amamae a canaw pueng koe pathoenae dawk hoi a hlout telah atipouh.
36 I zaprosił go jeden z faryzeuszy na wspólny posiłek. Wszedł więc do domu faryzeusza i usiadł [przy stole].
Farasi buet touh ni bu ca hanelah Jisuh a kaw teh, hote Farasi e im dawk a kâen teh caboi dawk a tahung.
37 A oto kobieta, grzesznica, która była w [tym] mieście, dowiedziawszy się, że siedzi [przy stole] w domu faryzeusza, przyniosła alabastrowe naczynie olejku;
Hatnavah hote kho dawk kaawm e napui kahawihoeh e buet touh ni a panue, talungpangaw bom dawk e hmuitui buet touh a sin teh,
38 I stanąwszy z tyłu u jego nóg, płacząc, zaczęła łzami obmywać jego nogi, wycierała je włosami swojej głowy, całowała i namaszczała olejkiem.
Jisuh e hnukkhu lah a khok koe a kangdue, a ka teh mitphi hoi a khok a duk sak teh a sam hoi a hui. A khok hai a paco teh hmuitui a hluk.
39 A widząc to, faryzeusz, który go zaprosił, pomyślał sobie: Gdyby on był prorokiem, wiedziałby, kim i jaka jest ta kobieta, która go dotyka. Jest bowiem grzesznicą.
Bawipa ka kaw e Farasi ni a hmu navah, hete tami hah profet katang pawiteh, a khok ka tek e napui bangpatet e tami maw ti a panue han. Hete napui teh napui kahawihoehe doeh telah a lung thung hoi ati awh.
40 A Jezus odezwał się do niego: Szymonie, mam ci coś do powiedzenia. A on odrzekł: Powiedz, Nauczycielu.
Hatnavah, Jisuh ni Simon nang koe ka dei hane lawk buet touh ao atipouh navah, Bawipa dei haw telah bout atipouh.
41 Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden był winien pięćset groszy, a drugi pięćdziesiąt.
Jisuh ni hai hno katawnkung koe laiba ka tawn e tami kahni touh ao. Buet touh ni phoisa cumtouh, alouke buet touh ni 50 touh a ba roi.
42 A gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwóm. Powiedz więc, który z nich będzie go bardziej miłował?
Ahnimouh roi ni laiba patho thai hoeh dawkvah, hno katawnkung ni a ngaithoum roi. Hat pawiteh, apipatet e ni maw hno katawnkung hah hoe lungpataw han telah a pacei.
43 Szymon odpowiedział: Sądzę, że ten, któremu więcej darował. A on mu powiedział: Słusznie osądziłeś.
Simon nihai, laiba kapap ngaithoum lah kaawm e tami ni hoe a lungpataw han telah, ka pouk atipouh navah Bawipa ni, na pouk e teh a tang doeh atipouh.
44 I odwróciwszy się do kobiety, powiedział do Szymona: Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś mi wody do nóg, ona zaś łzami obmyła moje nogi i otarła je swoimi włosami.
Hote napui koe lah a kangvawi teh Simon koe hete napui na hmu maw. Na im dawk ka kâen navah khok pâsu nahane tui na poe hoeh. Hete napui ni teh ka khok dawk mitphi a duk sak teh a sam hoi a hui.
45 Nie pocałowałeś mnie, a ona, odkąd wszedłem, nie przestała całować moich nóg.
Nang ni kai na paco hoeh, hatei hete napui ni teh im dawk kâen tahma hoi kâhat laipalah ka khok a paco.
46 Nie namaściłeś mi głowy oliwą, a ona olejkiem namaściła moje nogi.
Nang ni ka lû dawk satui na hluk pouh hoeh. Hatei, hete napui ni teh ka khok dawk hmuitui hoi na hluk pouh toe.
47 Dlatego mówię ci: Przebaczono jej wiele grzechów, gdyż bardzo umiłowała. A komu mało przebaczono, mało miłuje.
Hatdawkvah kai ni ka dei e teh, yon moikapap dawk hoi a hlout dawkvah, lungpatawnae moi a kamnue sak. Yon kayounca dueng ngaithoum lah kaawm e ni teh lungpatawnae younca dueng a kamnue sak.
48 Do niej zaś powiedział: Twoje grzechy są przebaczone.
Hote napui hanelah, nang teh na yonnae dawk hoi na hlout toe atipouh.
49 Wtedy współbiesiadnicy zaczęli mówić między sobą: Kim jest ten, który i grzechy przebacza?
Caboi dawk ka tahung e naw ni yon ka ngaithoum e tami heh bang patet e tami maw ati awh teh a kâpankhai awh.
50 I powiedział do kobiety: Twoja wiara cię zbawiła. Idź w pokoju.
Jisuh ni hote napui hanelah, na yuemnae ni na rungngang toe. Lungmawngcalah cet leih atipouh.
