Łukasza 5
1 Pewnego razu, gdy ludzie cisnęli się do niego, aby słuchać słowa Bożego, on stał nad jeziorem Genezaret.
Nau hethauwuu, henanedanede haeneenavadaunedauwaudauwu hedanadedaunene Hejavaneauthu, haetheaugu sasethauwu neajee Gennesaret,
2 I zobaczył dwie łodzie stojące przy [brzegu] jeziora, a rybacy, wyszedłszy z nich, płukali sieci.
Nau haenauhaude hanesanenee thewaunau haetheaugunenau sasethauwu neajee: hau naunauyāhehauau haeeyauhaudesanauau, nau haeanahesadenauau henauyaudenenau.
3 Wsiadł do jednej z tych łodzi, która należała do Szymona, i poprosił go, aby trochę odpłynął od brzegu. A usiadłszy, nauczał ludzi z łodzi.
Nau haejedā jasaa hethewaunene, Simon, nau haenehetha hadwauauwuhudede vanehaa hehethee vachuwauauwuu vedauauwuu. Nau haejanaugu, nau haeechauhautheha henanedanau hehethee thewaunaa.
4 Kiedy przestał mówić, zwrócił się do Szymona: Wypłyń na głębię i zarzućcie wasze sieci na połów.
Wauhā hāevadauthedade, hanaāenehethaude Simon, wauauwuhude hadaudavee, nau henauwunau haunauyaude hadjathāne.
5 A Szymon mu odpowiedział: Mistrzu, przez całą noc pracowaliśmy i nic nie złowiliśmy, ale na twoje słowo zarzucę sieć.
Nau Simon hanaāauchuhananadethaude, Hechauhauthethāhe, naunaugaunenesethānauau, nau nāhauwuthauujathāva: hau hegaugaunauau hadnaaenauwuaudenau nauyaude haugau hasenehene.
6 A gdy to zrobili, zagarnęli wielkie mnóstwo ryb, tak że sieć im się rwała.
Nau hāesedauthee nuu haewauthanenau hejathaunenau, nau haethauwunauaune henauyaudenenau.
7 Skinęli więc na towarzyszy, którzy byli w drugiej łodzi, aby przybyli i pomogli im. A oni przypłynęli i napełnili obie łodzie, tak że się zanurzały.
Nau haeadethanauau henedaehahenau danachaugunethe jasaa thewaunaa, haudjaunethe, nau haudnedāhevāthee. Nau haenauusanenau, nau haeechauchaunaudenauau hanesanenee thewaunau hanaāenauwuuu.
8 Widząc to, Szymon Piotr przypadł do kolan Jezusa i powiedział: Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzesznym człowiekiem.
Hāenauhaudauau Simon Peda, haechauāgujanaugu hejaedayānene Hejavaneauthusaun, nauchu, hathāhuk; haugauhauhauganenau, Hau Vahadāhene.
9 I jego bowiem, i wszystkich, którzy z nim byli, ogarnęło zdumienie z [powodu] połowu ryb, jakiego dokonali.
Haejenaunethajau, nau vahee hethāenethaunādaunau daunauanauthee nauwu hejathaunenau.
10 Podobnie też Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli towarzyszami Szymona. I powiedział Jezus do Szymona: Nie bój się, odtąd będziesz łowił ludzi.
Nau nauguu James, nau Jaun, heauhau Zebedee, henedaehauhau Simon. Nau Hejavaneauthusau hanaāāedauwunaude Simon, Jevanāthajau, hewaunehaa heee nananene haudnesedanaude henanenauau.
11 A oni, wyciągnąwszy łódź na brzeg, zostawili wszystko i poszli za nim.
Nau hāenauuchaudethee hethewaunenau vedauauwuu, hanaāenauduu vahee, nau hanaāenethauguhauthee.
12 A gdy przebywał w pewnym mieście, [był tam] człowiek cały pokryty trądem. Kiedy zobaczył Jezusa, upadł na twarz i prosił go: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.
Nau hethauwuu, hāanedaude jasaa hedan, naune henane haeechauchaunaude naunaujaunee haugauwude; hāenauhauwaude Hejavaneauthusaun haeuāneseve, nau haeautheava, Vahadāhene, vathehānenagu hadeneeyaudanene hathauhuk.
13 Wtedy Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i powiedział: Chcę, bądź oczyszczony. I natychmiast trąd go opuścił.
Nau haeyethauha, nau haevasana, vanathehānau: heyaudāhe, hathaukuk. Nau nauhauhaunee naunaujaunee haugauwude haenauthaa.
14 Potem przykazał mu, aby nikomu o tym nie mówił. [I dodał]: Ale idź, pokaż się kapłanowi i ofiaruj za swoje oczyszczenie, jak nakazał Mojżesz, na świadectwo dla nich.
Nau haenesedauwaunā haudjāedauwunaunith henanedane: hau najesa hadnauhauthehau hadanayau vevethahevāhe, nau hadvā dauhenayauhane, Mosase neesedauvade, haudneāenuu.
15 Lecz wieść o nim jeszcze bardziej się rozchodziła. I schodziły się wielkie tłumy, aby go słuchać i aby ich uzdrowił z chorób.
Hau haeneenanauthedaunene neānee: nau havathee haewautha henanedanede haeauānauuchaudene daujewaunejaathededaunee, nau haudnenayauhāthee hedasauwauvahedaunenau.
16 A on odchodził na pustynię i modlił się.
Nau haejathāau hesee nauaunee, nau haevevetha.
17 Pewnego dnia, gdy nauczał, siedzieli tam też faryzeusze i nauczyciele prawa, którzy się zeszli ze wszystkich miasteczek Galilei, Judei i Jerozolimy. A moc Pana była [obecna], aby ich uzdrawiać.
Nau hethauwuu jasaa hesee, hajesechauhauthethāde, Nesethajauhuhauau nau hechauhaudauwauhuhauau nanavaavede haetheaugunauau hejava, haejeehedesanauau hadauchāe hauwauhauauwudan Gananee, nau Judea, nau Dādaunedan: nau naunaudāde Vahadāde haetheaugu hadnenayauhaude.
18 A oto [jacyś] mężczyźni nieśli na posłaniu sparaliżowanego. Szukali [sposobu, jak] go wnieść i położyć przed nim.
Nau, naune, henanenauau haenauuchauhanauau henanene heee hedauwune haeesevāhene nau haenayāthejedananauau, nau hadjenanauwunauthee hathaājenith,
19 Gdy jednak z powodu tłumu nie znaleźli [drogi], którą by go mogli wnieść, weszli na dach i przez dachówkę spuścili go z posłaniem w sam środek, przed Jezusa.
Nau hāejeveedethee haudnethejedanauthee hanau dauwauthaa henanedanede, hanaāenauauhusathee dasee hauauwuu, nau haejanauhaujānanauau, hehethee dasee hejavaa hauauwuu nauguu hedauwune nahethāe hathaājenith Hejavaneauthusaun.
20 On, widząc ich wiarę, powiedział mu: Człowieku, przebaczone ci są twoje grzechy.
Nau hāenauhaudauwunith hedethauwuthajaudenenau, hanaāāedauwunaude, Henane, hauwauchudaude gaunudanauwunane.
21 Wtedy uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli się zastanawiać i mówić: Kim jest ten, który mówi bluźnierstwa? Któż może przebaczać grzechy oprócz samego Boga?
Nau wauthaunauhāhehauau Nau Nesethajauhuhauau hanaāejasesegaugauuthajauthee, Hanaa naa hananadede nehedaduhude Hejavaneauthu? hathāhuk. Hanaa haudgudanauau wauchudaude, vavade Hejavaneauthau, naanesāde?
22 Ale Jezus, poznawszy ich myśli, odpowiedział im: Co myślicie w waszych sercach?
Hau hāaenauwunith Hejavaneauthusaun hegaugauuthajaudenenau, Haudusethajauva hadahenauau? hathāhaugaunee,
23 Cóż jest łatwiej powiedzieć: Przebaczone ci są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź?
Hayew gauchauaa, nehehāgu, Hauwauchudaude gaunudanauwunana; nau wauāthe gauhā nau javesa heheagu?
24 Lecz abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – powiedział do sparaliżowanego: Mówię ci: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu.
Hau hadaenauwu henee Heau henane naunaudāde dasee hathāauauvadee negudanauau wauchudaude, (naasenehethauhaugu neasauwauvahedauwunith hesevahede) Hāedauwunathane, Gauhā, nau hedanau hauddau nau najesa nananene haudauauwuu.
25 A on natychmiast wstał na ich oczach, wziął to, na czym leżał, i poszedł do domu, wielbiąc Boga.
Nau nauhauhaunee haethauwauthe hathaājenethe nau haeedane heaugusenadenau nau hanaāejathāaude hedauauwuu haevaveenethedauna Hejavaneauthu.
26 Wtedy wszyscy się zdumieli, chwalili Boga i pełni lęku mówili: Widzieliśmy dziś dziwne rzeczy.
Nau vahee haegaugauuthajaudene nau haevaveenethedaunanauau Hejavaneauthu, nau haeechauchaunaudenauau nāthajaude, Naunaudauhauthānauau nuu desene, hāheagu.
27 Potem wyszedł i zobaczył celnika, imieniem Lewi, siedzącego w punkcie celnym, i powiedział do niego: Pójdź za mną.
Nau hāevathedaude haejathāau nau haenauhauva hauāyāhe Levi hanaaseenith, haetheaugune nedauudanauau hauāyaunau, nau jethauguhu hathauhuk.
28 A on zostawił wszystko, wstał i poszedł za nim.
Nau haevanauthā, haegauhā, nau haethauguha.
29 I przygotował mu Lewi wielką ucztę w swoim domu. A była [tam] wielka grupa celników i innych, którzy zasiedli z nimi za stołem.
Nau Levi haevasevetheheha nehayau hedauauwuu, nau haewauthanauau hauāyāhehauau nau hauthauau haenedauguvā.
30 A uczeni w Piśmie i faryzeusze szemrali, mówiąc do jego uczniów: Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami?
Hau wauthaunauhāhehau nau Nesethajauhuhauau haeaunevā hethauguhādaunau, naudu haenethevethehewauna nau haenedaveyāwauna hauāyāhehauau nau wauchudauhuhauau, hathāhaugaunee?
31 Jezus zaś im odpowiedział: Nie zdrowi, lecz chorzy potrzebują lekarza.
Nau Hejavaneauthusaun hanaāauchuhananadethāthee, hathāedāenaedethee hehauwuvathehā naudaunehāhew; hau hathāasauwauvahethee.
32 Nie przyszedłem wzywać do pokuty sprawiedliwych, ale grzeszników.
Nāhauwujenauusa haudnadethu hethahethee hau wauchudauhuhauau hadnaugaudanenee hegaugauuthajaudenenau.
33 I zapytali go: Dlaczego uczniowie Jana często poszczą i modlą się, podobnie [uczniowie] faryzeuszy, a twoi jedzą i piją?
Nau hathāhuk naudu hethauguhādaunau Jaun denauaunenaugauyānethe, nau devevethahethee, nau naasedauthee hethauguhādaunenau Nesethajauhuhauau; hau hanethenaunauau havethehethee nau havaveyāthee?
34 A on im odpowiedział: Czy możecie sprawić, żeby przyjaciele oblubieńca pościli, dopóki jest z nimi oblubieniec?
Nau hathāhaugaunee, Gauhājeneenesehauva dāeyaunauauau nedauenenedaunee hauauwuu naugauyaude hajesanedaudaunāthee waunenenehew?
35 Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec zostanie od nich zabrany, wtedy, w te dni, będą pościć.
Hau hese haudnauauchuu, haudneedanauwunana waunenenehe, nau heee hadnaāenaugauyāthee hena hese.
36 Opowiedział im też przypowieść: Nikt nie przyszywa łaty z nowej szaty do starej, bo inaczej to, co jest nowe, drze [stare], a do starego nie nadaje się łata z nowego.
Nau hanaāanadethaude jea jegausauhānee; Henane hehauwu jenane waunauyaunee neauthayew hadaugauthāyaunee, hith hesedauhuk, nau hadauwauyaunee needaudenauuu, nau jasaa needanee hadau wauyaunee hehauwuneauchauna gauthāyaunee.
37 I nikt nie wlewa młodego wina do starych bukłaków, bo inaczej młode wino rozsadzi bukłaki i samo wycieknie, a bukłaki się popsują.
Nau hegau henane hehauwujenane waunauyaunee vasevenenaje gauthānenevajaunaa; nau wauāthe wauyaugu vasevenenaje haddaudeauau nevajaunau, nau hadgusenauauau, nau nevajaunau haddenanaunauuu.
38 Ale młode wino należy wlewać do nowych bukłaków i tak zachowuje się jedno i drugie.
Hau waunauyauau vasevenenaje hadedaunee hadauwauyauau nevajau, nau nanesauuthadee.
39 Nikt też, kto napił się starego, nie chce od razu młodego. Mówi bowiem: Stare jest lepsze.
Nau hegau henane hesevanaagu gauthānevasevenenaje nauhauhaunee haevathehaa waunauyaunee; hanau gauthāyauau hethadee, hathauhuk.
