< Łukasza 24 >

1 Pierwszego [dnia] tygodnia wczesnym rankiem przyszły do grobu, niosąc wonności, które przygotowały, a z nimi i inne [kobiety];
But at early morning dawn on the first day of the week (Nissan 17, the day of First Fruits #1), they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 I zastały kamień odwalony od grobowca.
They found the stone rolled away from the tomb.
3 A wszedłszy [do środka], nie znalazły ciała Pana Jezusa.
They entered in, and didn’t find the Master Yeshua's [Salvation]'s body.
4 A gdy zakłopotały się z tego powodu, nagle dwaj mężowie stanęli przy nich w lśniących szatach.
While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
5 I przestraszone, schyliły twarze ku ziemi, a [oni] powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych?
Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. They said to them, “Why do you seek the living among the dead?
6 Nie ma go tu, ale powstał [z martwych]. Przypomnijcie sobie, jak wam mówił, gdy był jeszcze w Galilei:
He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee [District, Circuit],
7 Syn Człowieczy musi być wydany w ręce grzesznych ludzi i ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinners devoted to sin ·miss the marks and be without share in the goal (and stained by definite crime vice)·, and be executed on the stake, and the third day rise again?”
8 I przypomniały sobie jego słowa.
They remembered his words,
9 A wróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko jedenastu i wszystkim pozostałym.
teshuvah ·completely returned· from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 A były to: Maria Magdalena i Joanna, Maria, [matka] Jakuba, i inne z nimi, które opowiedziały to apostołom.
Now they were Mary of Magdala [Rebellion of City tower], Joanna, and Mary [Rebellion] the mother of James [Surplanter]. The other women with them told these things to the apostles.
11 Lecz ich słowa wydały im się niczym baśnie i nie uwierzyli im.
These words seemed to them to be nonsense, and they didn’t trust them.
12 Wtedy Piotr wstał i pobiegł do grobu. A gdy się nachylił, zobaczył płótna leżące osobno i odszedł, dziwiąc się temu, co się stało.
But Peter [Rock] got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
13 A tego samego dnia dwaj z nich szli do wioski zwanej Emmaus, która była [oddalona] o sześćdziesiąt stadiów od Jerozolimy.
Behold, two of them were going that same day (Nissan 17) to a village named Emmaus, which was sixty stadia [7.93 mi; 11.1 km] from Jerusalem [City of peace].
14 I rozmawiali ze sobą o tym wszystkim, co się stało.
They talked with each other about all of these things which had happened.
15 A gdy tak rozmawiali i wspólnie się zastanawiali, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi.
While they talked and questioned together, Yeshua [Salvation] himself came near, and went with them.
16 Lecz ich oczy były zakryte, żeby go nie poznali.
But their eyes were kept from recognizing him.
17 I zapytał ich: Cóż to za rozmowy prowadzicie między sobą w drodze? [Dlaczego] jesteście smutni?
He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
18 A jeden [z nich], któremu było na imię Kleofas, odpowiedział mu: Czy jesteś tylko przychodniem w Jerozolimie i nie wiesz, co się tam w tych dniach stało?
One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem [City of peace] who does not know the things which have happened there in these days?”
19 I zapytał ich: O czym? A oni mu odpowiedzieli: O Jezusie z Nazaretu, który był prorokiem potężnym w czynie i słowie przed Bogiem i całym ludem;
He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Yeshua [Salvation], the Nazarene [person from Branch, Separated one], who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
20 Jak naczelni kapłani i nasi przywódcy wydali go na śmierć i ukrzyżowali.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and nailed him to the stake.
21 A my spodziewaliśmy się, że on odkupi Izraela. Lecz po tym wszystkim dziś już trzeci dzień, jak to się stało.
But we were hoping that it was he who would redeem Israel [God prevails]. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
22 Nadto niektóre z naszych kobiet zdumiały nas: były wcześnie rano przy grobie;
Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
23 A nie znalazłszy jego ciała, przyszły, mówiąc, że miały widzenie aniołów, którzy powiedzieli, iż on żyje.
and when they didn’t find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 Wówczas niektórzy z naszych poszli do grobu i zastali [wszystko] tak, jak mówiły kobiety, ale jego nie widzieli.
Some of us went to the tomb, and found it just like the women had said, but they didn’t see him.”
25 Wtedy on powiedział do nich: O głupi i serca nieskorego do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy!
He said to them, “Foolish men, and slow of heart to trust in all that the prophets have spoken!
26 Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć i wejść do swojej chwały?
Didn’t the Messiah [Anointed one] have to suffer these things and to enter into his glory?”
27 I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wykładał im, co było o nim [napisane] we wszystkich Pismach.
Beginning from Moses [Drawn out] and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
28 I zbliżyli się do wsi, do której szli, a on zachowywał się tak, jakby miał iść dalej.
They came near to the village, where they were going, and he acted like he would go further.
29 Lecz oni go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo zbliża się wieczór i dzień się już kończy. Wszedł więc, aby z nimi zostać.
They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over. (Finish of Nissan 17, nearing to the start of Nissan 18.)” He went in to stay with them.
30 A gdy siedział z nimi [za stołem], wziął chleb, pobłogosławił i łamiąc, podawał im.
When he had sat down at the table with them, he took the matzah ·unleavened bread· and gave thanks. Breaking it, he gave to them.
31 Wtedy otworzyły się im oczy i poznali go, lecz on zniknął im z oczu.
Their eyes were opened, and they recognized him, and he vanished out of their sight.
32 I mówili między sobą: Czy nasze serce nie pałało w nas, gdy rozmawiał z nami w drodze i otwierał nam Pisma?
They said to one another, “Did not our hearts burn within us, while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
33 A wstawszy o tej godzinie, wrócili do Jerozolimy i zastali zgromadzonych jedenastu i tych, którzy z nimi [byli].
They rose up that very hour, teshuvah ·completely returned· to Jerusalem [City of peace], and found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 Ci mówili: Pan naprawdę zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi.
saying, “The Master is risen indeed, and has appeared to Simeon [Hearing]!”
35 Oni zaś opowiedzieli, co się stało w drodze i jak go poznali przy łamaniu chleba.
They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the matzah ·unleavened bread·.
36 A gdy to mówili, sam Jezus stanął pośród nich i powiedział do nich: Pokój wam.
As they said these things, Yeshua [Salvation] himself stood among them, and said to them, “Peace be to you; Ena Na [I AM (the Living God)], do not be afraid.”
37 A oni się zlękli i przestraszeni myśleli, że widzą ducha.
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
38 I zapytał ich: Czemu się boicie i czemu myśli budzą się w waszych sercach?
He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
39 Popatrzcie na moje ręce i nogi, że to jestem ja. Dotknijcie mnie i zobaczcie, bo duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że ja mam.
See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
40 Kiedy to powiedział, pokazał im ręce i nogi.
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i dziwili się, zapytał ich: Macie tu coś do jedzenia?
While they still didn’t trust for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
42 I podali mu kawałek pieczonej ryby i plaster miodu.
They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
43 A on wziął i jadł przy nich.
He took them, and ate in front of them.
44 Potem powiedział do nich: To są słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że musi się wypełnić wszystko, co jest o mnie napisane w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach.
He said to them, “This is what I told you, while I was still with you, that all things which are written in the Torah ·Teaching· of Moses [Drawn out], the Prophets, and the Psalms [Praises], concerning me must be fulfilled.”
45 Wtedy otworzył ich umysły, żeby rozumieli Pisma.
Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
46 I powiedział im: Tak jest napisane i tak Chrystus musiał cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Messiah [Anointed one] to suffer and to rise from the dead the third day,
47 I w jego imieniu ma być głoszona pokuta i przebaczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy.
and in his name teshuvah ·complete repentance· and remission of abstract sins ·miss the marks· should be preached to all the nations, starting with Jerusalem [City of peace].
48 A wy jesteście tego świadkami.
You are witnesses of these things.
49 A oto ja ześlę na was obietnicę mego Ojca, a wy zostańcie w mieście Jerozolimie, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka.
Behold, I send out the promise of 'Avi ·my Father· on you. But wait in the city of Jerusalem [City of peace] until you are clothed with power from on high.”
50 I wyprowadził ich aż do Betanii, a podniósłszy ręce, błogosławił ich.
He led them out as far as Bethany [House of affliction], and he lifted up his hands, and blessed them.
51 A gdy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony w górę do nieba.
While he blessed them, he withdrew from them, and was carried up into heaven.
52 A oni oddali mu pokłon i wrócili do Jerozolimy z wielką radością.
They worshiped him, and teshuvah ·completely returned· to Jerusalem [City of peace] with great joy,
53 I byli zawsze w świątyni, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen ·So be it·.

< Łukasza 24 >