Łukasza 2
1 A w tych dniach wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat.
ಅಪರಞ್ಚ ತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ರಾಜ್ಯಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ನಾಮಾನಿ ಲೇಖಯಿತುಮ್ ಅಗಸ್ತಕೈಸರ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ|
2 A ten pierwszy spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii.
ತದನುಸಾರೇಣ ಕುರೀಣಿಯನಾಮನಿ ಸುರಿಯಾದೇಶಸ್ಯ ಶಾಸಕೇ ಸತಿ ನಾಮಲೇಖನಂ ಪ್ರಾರೇಭೇ|
3 Szli więc wszyscy, aby dać się spisać, każdy do swego miasta.
ಅತೋ ಹೇತೋ ರ್ನಾಮ ಲೇಖಿತುಂ ಸರ್ವ್ವೇ ಜನಾಃ ಸ್ವೀಯಂ ಸ್ವೀಯಂ ನಗರಂ ಜಗ್ಮುಃ|
4 Poszedł też Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawida, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i z rodu Dawida;
ತದಾನೀಂ ಯೂಷಫ್ ನಾಮ ಲೇಖಿತುಂ ವಾಗ್ದತ್ತಯಾ ಸ್ವಭಾರ್ಯ್ಯಯಾ ಗರ್ಬ್ಭವತ್ಯಾ ಮರಿಯಮಾ ಸಹ ಸ್ವಯಂ ದಾಯೂದಃ ಸಜಾತಿವಂಶ ಇತಿ ಕಾರಣಾದ್ ಗಾಲೀಲ್ಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ನಾಸರತ್ನಗರಾದ್
5 Aby dać się spisać z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna.
ಯಿಹೂದಾಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಬೈತ್ಲೇಹಮಾಖ್ಯಂ ದಾಯೂದ್ನಗರಂ ಜಗಾಮ|
6 A gdy tam byli, nadszedł czas porodu.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ತಯೋಸ್ತಿಷ್ಠತೋಃ ಸತೋ ರ್ಮರಿಯಮಃ ಪ್ರಸೂತಿಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ
7 I urodziła swego pierworodnego syna, owinęła go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
ಸಾ ತಂ ಪ್ರಥಮಸುತಂ ಪ್ರಾಸೋಷ್ಟ ಕಿನ್ತು ತಸ್ಮಿನ್ ವಾಸಗೃಹೇ ಸ್ಥಾನಾಭಾವಾದ್ ಬಾಲಕಂ ವಸ್ತ್ರೇಣ ವೇಷ್ಟಯಿತ್ವಾ ಗೋಶಾಲಾಯಾಂ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ|
8 A byli w tej okolicy pasterze przebywający w polu i trzymający straż nocną nad swoim stadem.
ಅನನ್ತರಂ ಯೇ ಕಿಯನ್ತೋ ಮೇಷಪಾಲಕಾಃ ಸ್ವಮೇಷವ್ರಜರಕ್ಷಾಯೈ ತತ್ಪ್ರದೇಶೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ರಜನ್ಯಾಂ ಪ್ರಾನ್ತರೇ ಪ್ರಹರಿಣಃ ಕರ್ಮ್ಮ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ,
9 I oto stanął przy nich anioł Pana, a chwała Pana zewsząd ich oświeciła. I ogarnął ich wielki strach.
ತೇಷಾಂ ಸಮೀಪಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದೂತ ಆಗತ್ಯೋಪತಸ್ಥೌ; ತದಾ ಚತುಷ್ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ತೇಜಸಃ ಪ್ರಕಾಶಿತತ್ವಾತ್ ತೇಽತಿಶಶಙ್ಕಿರೇ|
10 I powiedział do nich anioł: Nie bójcie się, bo oto zwiastuję wam wielką radość, która będzie [udziałem] całego ludu.
ತದಾ ಸ ದೂತ ಉವಾಚ ಮಾ ಭೈಷ್ಟ ಪಶ್ಯತಾದ್ಯ ದಾಯೂದಃ ಪುರೇ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ತ್ರಾತಾ ಪ್ರಭುಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಜನಿಷ್ಟ,
11 Dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Chrystus Pan.
ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಮಹಾನನ್ದಜನಕಮ್ ಇಮಂ ಮಙ್ಗಲವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
12 A to [będzie] dla was znakiem: Znajdziecie niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie.
ಯೂಯಂ (ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಗತ್ವಾ) ವಸ್ತ್ರವೇಷ್ಟಿತಂ ತಂ ಬಾಲಕಂ ಗೋಶಾಲಾಯಾಂ ಶಯನಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀದಂ ಚಿಹ್ನಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
13 I zaraz z aniołem przybyło mnóstwo wojsk niebieskich chwalących Boga i mówiących:
ದೂತ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವತಿ ತತ್ರಾಕಸ್ಮಾತ್ ಸ್ವರ್ಗೀಯಾಃ ಪೃತನಾ ಆಗತ್ಯ ಕಥಾಮ್ ಇಮಾಂ ಕಥಯಿತ್ವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನನ್ವವಾದಿಷುಃ, ಯಥಾ,
14 Chwała na wysokościach Bogu, a na ziemi pokój, wobec ludzi dobra wola.
ಸರ್ವ್ವೋರ್ದ್ವ್ವಸ್ಥೈರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಮಹಿಮಾ ಸಮ್ಪ್ರಕಾಶ್ಯತಾಂ| ಶಾನ್ತಿರ್ಭೂಯಾತ್ ಪೃಥಿವ್ಯಾಸ್ತು ಸನ್ತೋಷಶ್ಚ ನರಾನ್ ಪ್ರತಿ||
15 A gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili między sobą: Chodźmy aż do Betlejem i zobaczmy to, co się wydarzyło, a co Pan nam oznajmił.
ತತಃ ಪರಂ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೇ ರ್ದೂತಗಣೇ ಸ್ವರ್ಗಂ ಗತೇ ಮೇಷಪಾಲಕಾಃ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಅವೇಚನ್ ಆಗಚ್ಛತ ಪ್ರಭುಃ ಪರಮೇಶ್ವರೋ ಯಾಂ ಘಟನಾಂ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್ ತಸ್ಯಾ ಯಾಥರ್ಯಂ ಜ್ಞಾತುಂ ವಯಮಧುನಾ ಬೈತ್ಲೇಹಮ್ಪುರಂ ಯಾಮಃ|
16 Spiesząc się więc, przyszli i znaleźli Marię, Józefa i niemowlę leżące w żłobie.
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ತೂರ್ಣಂ ವ್ರಜಿತ್ವಾ ಮರಿಯಮಂ ಯೂಷಫಂ ಗೋಶಾಲಾಯಾಂ ಶಯನಂ ಬಾಲಕಞ್ಚ ದದೃಶುಃ|
17 A ujrzawszy, rozgłosili to, co zostało im powiedziane o tym dziecku.
ಇತ್ಥಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಬಾಲಕಸ್ಯಾರ್ಥೇ ಪ್ರೋಕ್ತಾಂ ಸರ್ವ್ವಕಥಾಂ ತೇ ಪ್ರಾಚಾರಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ|
18 A wszyscy, którzy słyszeli, dziwili się temu, co pasterze im mówili.
ತತೋ ಯೇ ಲೋಕಾ ಮೇಷರಕ್ಷಕಾಣಾಂ ವದನೇಭ್ಯಸ್ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶುಶ್ರುವುಸ್ತೇ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಮೇನಿರೇ|
19 Lecz Maria zachowywała wszystkie te słowa, rozważając je w swoim sercu.
ಕಿನ್ತು ಮರಿಯಮ್ ಏತತ್ಸರ್ವ್ವಘಟನಾನಾಂ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ವಿವಿಚ್ಯ ಮನಸಿ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ|
20 I wrócili pasterze, wielbiąc i chwaląc Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, tak jak im zostało powiedziane.
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ದೂತವಿಜ್ಞಪ್ತಾನುರೂಪಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಚ ಮೇಷಪಾಲಕಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನುವಾದಂ ಧನ್ಯವಾದಞ್ಚ ಕುರ್ವ್ವಾಣಾಃ ಪರಾವೃತ್ಯ ಯಯುಃ|
21 A gdy minęło osiem dni i [należało] obrzezać dziecko, nadano mu imię Jezus, którym nazwał je anioł, zanim się poczęło w łonie.
ಅಥ ಬಾಲಕಸ್ಯ ತ್ವಕ್ಛೇದನಕಾಲೇಽಷ್ಟಮದಿವಸೇ ಸಮುಪಸ್ಥಿತೇ ತಸ್ಯ ಗರ್ಬ್ಭಸ್ಥಿತೇಃ ಪುರ್ವ್ವಂ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತೋ ಯಥಾಜ್ಞಾಪಯತ್ ತದನುರೂಪಂ ತೇ ತನ್ನಾಮಧೇಯಂ ಯೀಶುರಿತಿ ಚಕ್ರಿರೇ|
22 Gdy też według Prawa Mojżesza minęły dni jej oczyszczenia, przynieśli go do Jerozolimy, aby stawić go przed Panem;
ತತಃ ಪರಂ ಮೂಸಾಲಿಖಿತವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಅನುಸಾರೇಣ ಮರಿಯಮಃ ಶುಚಿತ್ವಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ,
23 (Tak jak jest napisane w Prawie Pana: Każdy mężczyzna otwierający łono będzie nazywany świętym Panu);
"ಪ್ರಥಮಜಃ ಸರ್ವ್ವಃ ಪುರುಷಸನ್ತಾನಃ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಸಮರ್ಪ್ಯತಾಂ," ಇತಿ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥಯಾ
24 I żeby złożyć ofiarę według [tego], co zostało powiedziane w Prawie Pana, parę synogarlic albo dwa gołąbki.
ಯೀಶುಂ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಸಮರ್ಪಯಿತುಮ್ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯವಿಧ್ಯುಕ್ತಂ ಕಪೋತದ್ವಯಂ ಪಾರಾವತಶಾವಕದ್ವಯಂ ವಾ ಬಲಿಂ ದಾತುಂ ತೇ ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆಯಯುಃ|
25 A był w Jerozolimie człowiek imieniem Symeon. Ten człowiek był sprawiedliwy i bogobojny, oczekujący pociechy Izraela, a Duch Święty był nad nim.
ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರನಿವಾಸೀ ಶಿಮಿಯೋನ್ನಾಮಾ ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕ ಏಕ ಆಸೀತ್ ಸ ಇಸ್ರಾಯೇಲಃ ಸಾನ್ತ್ವನಾಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಸ್ಥೌ ಕಿಞ್ಚ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ತಸ್ಮಿನ್ನಾವಿರ್ಭೂತಃ|
26 I objawił mu Bóg przez Ducha Świętego, że nie ujrzy śmierci, dopóki nie zobaczy Chrystusa Pańskiego.
ಅಪರಂ ಪ್ರಭುಣಾ ಪರಮೇಶ್ವರೇಣಾಭಿಷಿಕ್ತೇ ತ್ರಾತರಿ ತ್ವಯಾ ನ ದೃಷ್ಟೇ ತ್ವಂ ನ ಮರಿಷ್ಯಸೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಪವಿತ್ರೇಣ ಆತ್ಮನಾ ತಸ್ಮ ಪ್ರಾಕಥ್ಯತ|
27 Przyszedł on [prowadzony] przez Ducha [Świętego] do świątyni. A gdy rodzice wnosili dziecko – Jezusa, aby postąpić z nim według zwyczaju prawa;
ಅಪರಞ್ಚ ಯದಾ ಯೀಶೋಃ ಪಿತಾ ಮಾತಾ ಚ ತದರ್ಥಂ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುರೂಪಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕರ್ತ್ತುಂ ತಂ ಮನ್ದಿರಮ್ ಆನಿನ್ಯತುಸ್ತದಾ
28 Wtedy on, wziąwszy go na ręce, chwalił Boga i mówił:
ಶಿಮಿಯೋನ್ ಆತ್ಮನ ಆಕರ್ಷಣೇನ ಮನ್ದಿರಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಕ್ರೋಡೇ ನಿಧಾಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಯಥಾ,
29 Teraz pozwalasz odejść twemu słudze, Panie, w pokoju, według twego słowa;
ಹೇ ಪ್ರಭೋ ತವ ದಾಸೋಯಂ ನಿಜವಾಕ್ಯಾನುಸಾರತಃ| ಇದಾನೀನ್ತು ಸಕಲ್ಯಾಣೋ ಭವತಾ ಸಂವಿಸೃಜ್ಯತಾಮ್|
30 Gdyż moje oczy ujrzały twoje zbawienie;
ಯತಃ ಸಕಲದೇಶಸ್ಯ ದೀಪ್ತಯೇ ದೀಪ್ತಿರೂಪಕಂ|
31 Które przygotowałeś wobec wszystkich ludzi;
ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಸ್ಯ ಮಹಾಗೌರವರೂಪಕಂ|
32 Światłość na oświecenie pogan i chwałę twego ludu, Izraela.
ಯಂ ತ್ರಾಯಕಂ ಜನಾನಾನ್ತು ಸಮ್ಮುಖೇ ತ್ವಮಜೀಜನಃ| ಸಏವ ವಿದ್ಯತೇಽಸ್ಮಾಕಂ ಧ್ರವಂ ನಯನನಗೋಚರೇ||
33 A Józef i jego matka dziwili się temu, co o nim mówiono.
ತದಾನೀಂ ತೇನೋಕ್ತಾ ಏತಾಃ ಸಕಲಾಃ ಕಥಾಃ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಯೂಷಫ್ ಚ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮೇನಾತೇ|
34 I błogosławił im Symeon, i powiedział do Marii, jego matki: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, przeciwko któremu będą mówić;
ತತಃ ಪರಂ ಶಿಮಿಯೋನ್ ತೇಭ್ಯ ಆಶಿಷಂ ದತ್ತ್ವಾ ತನ್ಮಾತರಂ ಮರಿಯಮಮ್ ಉವಾಚ, ಪಶ್ಯ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶಮಧ್ಯೇ ಬಹೂನಾಂ ಪಾತನಾಯೋತ್ಥಾಪನಾಯ ಚ ತಥಾ ವಿರೋಧಪಾತ್ರಂ ಭವಿತುಂ, ಬಹೂನಾಂ ಗುಪ್ತಮನೋಗತಾನಾಂ ಪ್ರಕಟೀಕರಣಾಯ ಬಾಲಕೋಯಂ ನಿಯುಕ್ತೋಸ್ತಿ|
35 (I twoją duszę miecz przeniknie), aby myśli wielu serc zostały objawione.
ತಸ್ಮಾತ್ ತವಾಪಿ ಪ್ರಾಣಾಃ ಶೂಲೇನ ವ್ಯತ್ಸ್ಯನ್ತೇ|
36 A była [tam] prorokini Anna, córka Fanuela, z pokolenia Asera, która była w bardzo podeszłym wieku, a żyła siedem lat z mężem od swego dziewictwa.
ಅಪರಞ್ಚ ಆಶೇರಸ್ಯ ವಂಶೀಯಫಿನೂಯೇಲೋ ದುಹಿತಾ ಹನ್ನಾಖ್ಯಾ ಅತಿಜರತೀ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನ್ಯೇಕಾ ಯಾ ವಿವಾಹಾತ್ ಪರಂ ಸಪ್ತ ವತ್ಸರಾನ್ ಪತ್ಯಾ ಸಹ ನ್ಯವಸತ್ ತತೋ ವಿಧವಾ ಭೂತ್ವಾ ಚತುರಶೀತಿವರ್ಷವಯಃಪರ್ಯ್ಯನತಂ
37 A [była] wdową [mającą] około osiemdziesięciu czterech lat, która nie opuszczała świątyni, służąc [Bogu] w postach i modlitwach dniem i nocą.
ಮನ್ದಿರೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥನೋಪವಾಸೈರ್ದಿವಾನಿಶಮ್ ಈಶ್ವರಮ್ ಅಸೇವತ ಸಾಪಿ ಸ್ತ್ರೀ ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಮನ್ದಿರಮಾಗತ್ಯ
38 Ona też, przyszedłszy w tej właśnie chwili, dziękowała Panu i mówiła o nim wszystkim, którzy oczekiwali odkupienia w Jerozolimie.
ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ಧನ್ಯವಾದಂ ಚಕಾರ, ಯಿರೂಶಾಲಮ್ಪುರವಾಸಿನೋ ಯಾವನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಮುಕ್ತಿಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಿತಾಸ್ತಾನ್ ಯೀಶೋರ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾಪಯಾಮಾಸ|
39 A gdy wykonali wszystko według prawa Pana, wrócili do Galilei, do swego miasta, Nazaretu.
ಇತ್ಥಂ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ವ್ಯವಸ್ಥಾನುಸಾರೇಣ ಸರ್ವ್ವೇಷು ಕರ್ಮ್ಮಸು ಕೃತೇಷು ತೌ ಪುನಶ್ಚ ಗಾಲೀಲೋ ನಾಸರತ್ನಾಮಕಂ ನಿಜನಗರಂ ಪ್ರತಸ್ಥಾತೇ|
40 Dziecko zaś rosło i umacniało się w duchu, będąc pełne mądrości, a łaska Boga była nad nim.
ತತ್ಪಶ್ಚಾದ್ ಬಾಲಕಃ ಶರೀರೇಣ ವೃದ್ಧಿಮೇತ್ಯ ಜ್ಞಾನೇನ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಆತ್ಮನಾ ಶಕ್ತಿಮಾಂಶ್ಚ ಭವಿತುಮಾರೇಭೇ ತಥಾ ತಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರಾನುಗ್ರಹೋ ಬಭೂವ|
41 A jego rodzice chodzili co roku do Jerozolimy na święto Paschy.
ತಸ್ಯ ಪಿತಾ ಮಾತಾ ಚ ಪ್ರತಿವರ್ಷಂ ನಿಸ್ತಾರೋತ್ಸವಸಮಯೇ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಅಗಚ್ಛತಾಮ್|
42 I gdy miał dwanaście lat, poszli do Jerozolimy, zgodnie ze zwyczajem tego święta.
ಅಪರಞ್ಚ ಯೀಶೌ ದ್ವಾದಶವರ್ಷವಯಸ್ಕೇ ಸತಿ ತೌ ಪರ್ವ್ವಸಮಯಸ್ಯ ರೀತ್ಯನುಸಾರೇಣ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ
43 A gdy minęły te dni i już wracali, dziecię Jezus zostało w Jerozolimie, ale Józef i jego matka [o tym] nie wiedzieli.
ಪಾರ್ವ್ವಣಂ ಸಮ್ಪಾದ್ಯ ಪುನರಪಿ ವ್ಯಾಘುಯ್ಯ ಯಾತಃ ಕಿನ್ತು ಯೀಶುರ್ಬಾಲಕೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ತಿಷ್ಠತಿ| ಯೂಷಫ್ ತನ್ಮಾತಾ ಚ ತದ್ ಅವಿದಿತ್ವಾ
44 Lecz sądząc, że jest w towarzystwie podróżnych, przeszli dzień drogi i szukali go wśród krewnych i znajomych.
ಸ ಸಙ್ಗಿಭಿಃ ಸಹ ವಿದ್ಯತ ಏತಚ್ಚ ಬುದ್ವ್ವಾ ದಿನೈಕಗಮ್ಯಮಾರ್ಗಂ ಜಗ್ಮತುಃ| ಕಿನ್ತು ಶೇಷೇ ಜ್ಞಾತಿಬನ್ಧೂನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಮೃಗಯಿತ್ವಾ ತದುದ್ದೇಶಮಪ್ರಾಪ್ಯ
45 A gdy go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy, szukając go.
ತೌ ಪುನರಪಿ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗತ್ಯ ತಂ ಮೃಗಯಾಞ್ಚಕ್ರತುಃ|
46 A po trzech dniach znaleźli go siedzącego w świątyni wśród nauczycieli, słuchającego i pytającego ich.
ಅಥ ದಿನತ್ರಯಾತ್ ಪರಂ ಪಣ್ಡಿತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತೇಷಾಂ ಕಥಾಃ ಶೃಣ್ವನ್ ತತ್ತ್ವಂ ಪೃಚ್ಛಂಶ್ಚ ಮನ್ದಿರೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ ಸ ತಾಭ್ಯಾಂ ದೃಷ್ಟಃ|
47 I wszyscy, którzy go słuchali, zdumiewali się jego rozumem i odpowiedziami.
ತದಾ ತಸ್ಯ ಬುದ್ಧ್ಯಾ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರೈಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಶ್ರೋತಾರೋ ವಿಸ್ಮಯಮಾಪದ್ಯನ್ತೇ|
48 A [rodzice], ujrzawszy go, zdziwili się. I powiedziała do niego jego matka: Synu, dlaczego nam to zrobiłeś? Oto twój ojciec i ja z bólem [serca] szukaliśmy ciebie.
ತಾದೃಶಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಜನಕೋ ಜನನೀ ಚ ಚಮಚ್ಚಕ್ರತುಃ ಕಿಞ್ಚ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ತಮವದತ್, ಹೇ ಪುತ್ರ, ಕಥಮಾವಾಂ ಪ್ರತೀತ್ಥಂ ಸಮಾಚರಸ್ತ್ವಮ್? ಪಶ್ಯ ತವ ಪಿತಾಹಞ್ಚ ಶೋಕಾಕುಲೌ ಸನ್ತೌ ತ್ವಾಮನ್ವಿಚ್ಛಾವಃ ಸ್ಮ|
49 I powiedział do nich: Czemu mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że muszę być w tym, co należy do mego Ojca?
ತತಃ ಸೋವದತ್ ಕುತೋ ಮಾಮ್ ಅನ್ವೈಚ್ಛತಂ? ಪಿತುರ್ಗೃಹೇ ಮಯಾ ಸ್ಥಾತವ್ಯಮ್ ಏತತ್ ಕಿಂ ಯುವಾಭ್ಯಾಂ ನ ಜ್ಞಾಯತೇ?
50 Lecz oni nie zrozumieli tych słów, które im mówił.
ಕಿನ್ತು ತೌ ತಸ್ಯೈತದ್ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ತಾತ್ಪರ್ಯ್ಯಂ ಬೋದ್ಧುಂ ನಾಶಕ್ನುತಾಂ|
51 Wtedy poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu, i był im posłuszny. A jego matka zachowywała wszystkie te słowa w swoim sercu.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಹ ನಾಸರತಂ ಗತ್ವಾ ತಯೋರ್ವಶೀಭೂತಸ್ತಸ್ಥೌ ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವಾ ಏತಾಃ ಕಥಾಸ್ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಮನಸಿ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸ|
52 A Jezusowi przybywało mądrości i wzrostu oraz łaski u Boga i u ludzi.
ಅಥ ಯೀಶೋ ರ್ಬುದ್ಧಿಃ ಶರೀರಞ್ಚ ತಥಾ ತಸ್ಮಿನ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಮಾನವಾನಾಞ್ಚಾನುಗ್ರಹೋ ವರ್ದ್ಧಿತುಮ್ ಆರೇಭೇ|
