Łukasza 18
1 Opowiedział im też przypowieść [o tym], że zawsze należy się modlić i nie ustawać;
Then Jesus told them a parable about their need to pray at all times and not lose heart:
2 Mówiąc: W pewnym mieście był sędzia, który Boga się nie bał i z człowiekiem się nie liczył.
“In a certain town there was a judge who neither feared God nor respected men.
3 Była też w tym mieście wdowa, która przychodziła do niego i mówiła: Pomścij moją [krzywdę] na moim przeciwniku.
And there was a widow in that town who kept appealing to him, ‘Give me justice against my adversary.’
4 On przez długi czas nie chciał, lecz potem powiedział sobie: Chociaż Boga się nie boję i z człowiekiem się nie liczę;
For a while he refused, but later he said to himself, ‘Though I neither fear God nor respect men,
5 To jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, pomszczę jej [krzywdę], aby już nie przychodziła i nie zadręczała mnie.
yet because this widow keeps pestering me, I will give her justice. Then she will stop wearing me out with her perpetual requests.’”
6 I powiedział Pan: Słuchajcie, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
And the Lord said, “Listen to the words of the unjust judge.
7 A Bóg, czy nie pomści [krzywdy] swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż długo zwleka w ich [sprawie]?
Will not God bring about justice for His elect who cry out to Him day and night? Will He continue to defer their help?
8 Mówię wam, że szybko pomści ich [krzywdę]. Lecz czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
I tell you, He will promptly carry out justice on their behalf. Nevertheless, when the Son of Man comes, will He find faith on earth?”
9 Powiedział też do tych, którzy ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innych mieli za nic, taką przypowieść:
To some who trusted in their own righteousness and viewed others with contempt, He also told this parable:
10 Dwóch ludzi weszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz, a drugi celnik.
“Two men went up to the temple to pray. One was a Pharisee and the other a tax collector.
11 Faryzeusz stanął i tak się w sobie modlił: Dziękuję ci, Boże, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy albo jak i ten celnik.
The Pharisee stood by himself and prayed, ‘God, I thank You that I am not like the other men—swindlers, evildoers, adulterers—or even like this tax collector.
12 Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
I fast twice a week and pay tithes of all that I acquire.’
13 A celnik, stojąc z daleka, nie chciał nawet oczu podnieść ku niebu, ale bił się w piersi, mówiąc: Boże, bądź miłosierny mnie grzesznemu.
But the tax collector stood at a distance, unwilling even to lift up his eyes to heaven. Instead, he beat his breast and said, ‘God, have mercy on me, a sinner!’
14 Mówię wam, że raczej ten odszedł do swego domu usprawiedliwiony, a nie tamten. [Każdy] bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
I tell you, this man, rather than the Pharisee, went home justified. For everyone who exalts himself will be humbled, but the one who humbles himself will be exalted.”
15 Przynoszono też do niego niemowlęta, aby je dotknął. Lecz uczniowie, widząc to, gromili ich.
Now people were even bringing their babies to Jesus for Him to place His hands on them. And when the disciples saw this, they rebuked those who brought them.
16 Ale Jezus przywołał ich i powiedział: Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im. Do takich bowiem należy królestwo Boże.
But Jesus called the children to Him and said, “Let the little children come to Me, and do not hinder them! For the kingdom of God belongs to such as these.
17 Zaprawdę powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, nie wejdzie do niego.
Truly I tell you, anyone who does not receive the kingdom of God like a little child will never enter it.”
18 I zapytał go pewien dostojnik: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne? (aiōnios g166)
Then a certain ruler asked Him, “Good Teacher, what must I do to inherit eternal life?” (aiōnios g166)
19 A Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz mnie dobrym? Nikt [nie jest] dobry, tylko jeden – Bóg.
“Why do you call Me good?” Jesus replied. “No one is good except God alone.
20 Znasz przykazania: Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, czcij swego ojca i swoją matkę.
You know the commandments: ‘Do not commit adultery, do not murder, do not steal, do not bear false witness, honor your father and mother.’”
21 A on odpowiedział: Tego wszystkiego przestrzegałem od młodości.
“All these I have kept from my youth,” he said.
22 Gdy Jezus to usłyszał, powiedział do niego: Jednego ci jeszcze brakuje. Sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za mną.
On hearing this, Jesus told him, “You still lack one thing: Sell everything you own and give to the poor, and you will have treasure in heaven. Then come, follow Me.”
23 A on, usłyszawszy to, ogromnie się zasmucił, bo był bardzo bogaty.
But when the ruler heard this, he became very sad, because he was extremely wealthy.
24 Kiedy Jezus zobaczył go bardzo zasmuconego, powiedział: Jakże trudno tym, którzy mają pieniądze, wejść do królestwa Bożego!
Seeing the man’s sadness, Jesus said, “How hard it is for the rich to enter the kingdom of God!
25 Łatwiej bowiem jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego.
Indeed, it is easier for a camel to pass through the eye of a needle than for a rich man to enter the kingdom of God.”
26 Wtedy ci, którzy to słyszeli, mówili: Któż więc może być zbawiony?
Those who heard this asked, “Who then can be saved?”
27 A on odpowiedział: Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga.
But Jesus said, “What is impossible with man is possible with God.”
28 Wówczas Piotr powiedział: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą.
“Look,” said Peter, “we have left all we had to follow You.”
29 On zaś im odpowiedział: Zaprawdę powiadam wam, że nie ma nikogo, kto by opuścił dom, rodziców lub braci, żonę lub dzieci dla królestwa Bożego;
“Truly I tell you,” Jesus replied, “no one who has left home or wife or brothers or parents or children for the sake of the kingdom of God
31 Potem wziął ze sobą dwunastu i powiedział do nich: Oto idziemy do Jerozolimy i wypełni się wszystko, co zostało napisane przez proroków o Synu Człowieczym.
Then Jesus took the Twelve aside and said to them, “Look, we are going up to Jerusalem, and everything the prophets have written about the Son of Man will be fulfilled.
32 Będzie bowiem wydany poganom, wyśmiany, zelżony i opluty;
He will be delivered over to the Gentiles and will be mocked and insulted and spit upon.
33 Ubiczują go i zabiją, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
They will flog Him and kill Him, and on the third day He will rise again.”
34 Lecz oni nic z tego nie zrozumieli. Te słowa były przed nimi zakryte i nie wiedzieli, o czym była mowa.
But the disciples did not understand any of these things. The meaning was hidden from them, and they did not comprehend what He was saying.
35 A gdy zbliżał się do Jerycha, pewien ślepiec siedział przy drodze i żebrał.
As Jesus drew near to Jericho, a blind man was sitting beside the road, begging.
36 A usłyszawszy przechodzący tłum, pytał, co się dzieje.
When he heard the crowd going by, he asked what was happening.
37 I powiedziano mu, że przechodzi Jezus z Nazaretu.
“Jesus of Nazareth is passing by,” they told him.
38 Wtedy zawołał: Jezusie, Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
So he called out, “Jesus, Son of David, have mercy on me!”
39 Lecz ci, którzy szli z przodu, gromili go, aby milczał. On jednak jeszcze głośniej wołał: Synu Dawida, zmiłuj się nade mną!
Those who led the way admonished him to be silent, but he cried out all the louder, “Son of David, have mercy on me!”
40 Wtedy Jezus zatrzymał się i kazał go przyprowadzić do siebie. A gdy się zbliżył, zapytał go:
Jesus stopped and directed that the man be brought to Him. When he had been brought near, Jesus asked him,
41 Co chcesz, abym ci uczynił? A on odpowiedział: Panie, żebym przejrzał.
“What do you want Me to do for you?” “Lord,” he said, “let me see again.”
42 Jezus mu powiedział: Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła.
“Receive your sight!” Jesus replied. “Your faith has healed you.”
43 Zaraz też odzyskał wzrok i szedł za nim, wielbiąc Boga. A wszyscy ludzie, widząc to, oddawali chwałę Bogu.
Immediately he received his sight and followed Jesus, glorifying God. And all the people who saw this gave praise to God.
