< Łukasza 15 >

1 I zbliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchać.
Basi bhatoza ushuru bhoha ni bhangi bhenye dhambi bhahidili kwa Yesu ni kump'elekesya.
2 A faryzeusze i uczeni w Piśmie szemrali, mówiąc: Ten [człowiek] przyjmuje grzeszników i jada z nimi.
Mafarisayo ni bhaandishi bhanung'uniki bhakajobha, “Munu ojho akabhakaribisya bhenye dhambi na ilya nabhu.”
3 I opowiedział im taką przypowieść:
Yesu akajobha mfano obho kwa bhene, akajobha
4 Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie?
“Niani kwa muenga, kama ajhe ni kondoo mia moja ni akajhaghayi mmonga bhabhi akabhaleka bhala tisini na tisa mu nyika, ni kulota kulonda jhola jha ajhaghili hadi ambonayi?
5 Kiedy ją znajdzie, wkłada na swoje ramiona i raduje się.
Ni mwene akamalayi kun'kabha akambeka mumabega pa muene ni kufurahela.
6 A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem moją zgubioną owcę.
Bhoafikili mu nyumba, akabhakuta marafiki zake ni majirani bha muene akabhajobhela muhobhokayi pamonga ni nene, kwa kujha nikabhili kondoo jha akajhag'heli.'
7 Mówię wam, że podobnie w niebie większa będzie radość z jednego pokutującego grzesznika niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty.
Nikabhajobhela mebhu kubetakujha ni furaha kumbinguni kwandabha jhe mwenye dhambi mmonga jhaitubu, zaidi jha bhenye haki tisini na tisa ambabho bhajhelepi ni hajha jha kutubu.
8 Albo która kobieta, mając dziesięć monet, jeśli zgubi jedną, nie zapala świecy, nie zamiata domu i nie szuka pilnie, aż [ją] znajdzie?
Aajhe n'dala gani mwenye sarafu kumi sya hela, akajha ghibhwayi ni sarafu jhimonga, ibetakubhwasya lepi taa ni kufyaghila nyumba ni kulonda kwa bidii hadi paibetakujhikabha?
9 A znalazłszy, zwołuje przyjaciółki i sąsiadki i mówi: Cieszcie się ze mną, bo znalazłam monetę, którą zgubiłam.
Na akamalayi kujhibhona akabhakuta marafiki zake ni majirani zake kubhajobhela muhobhokayi pamonga ni nene, kwa kujha nijhikabhili kabhele sarafu jha nijhasili.
10 Podobnie, mówię wam, będzie radość przed aniołami Boga z jednego pokutującego grzesznika.
Hata hivyo nikabhajobhela kujhe ni furaha palongolo pa malaika bha K'yara kwa ndabha jha mwenye dhambi mmonga jha ibeta kutubu.
11 Powiedział też: Pewien człowiek miał dwóch synów.
Ni Yesu akajobha, “Munu mmonga ajhe ni bhana bhabhele
12 I powiedział młodszy z nich do ojca: Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada. Podzielił więc majątek między nich.
y'ola n'debe akan'jobhela dadimunu, Dadi nipelayi sehemu jha mali jhanistahili kujhirithi. Hivyo agawenye mali sya muene kati jha bhene.
13 Po kilku dniach młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i roztrwonił tam swój majątek, żyjąc rozpustnie.
Magono mingilepi n'debe jhola akabhonganiya fyohe fyeimiliki akalota nchi jha patali, ni okhu akatapanya mali ni hela sya muene, kwa kuhemela fenu fyefilondekeghe lepi, ni kutabhwanya hela sya muene kwa anasa.
14 A gdy wszystko wydał, nastał wielki głód w tych stronach, a on zaczął cierpieć niedostatek.
Ni muene bho atumili fyoha njala mbaha jhajhingili mu nchi jhela ni muene akajhanda kujha mu uhitaji.
15 Poszedł więc i przystał do jednego z obywateli tych stron, który posłał go na swoje pola, aby pasł świnie.
Akalota ni kujiajiri muene kwa mmonga ghwa raia bhwa nchi jhela, ni muene akampeleke kun'gonda kulisya maghorobhi.
16 I pragnął napełnić swój żołądek strąkami, które jadały świnie, ale nikt mu nie dawał.
Na akajha inoghela kwishibisya kwa, maganda ghaghalijheghe maghorobhi kwandabha ajhelepi munu jha ampelili khenu kyokyoha khela abhwesya kulya.
17 Wtedy opamiętał się i powiedział: Iluż to najemników mego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja z głodu ginę.
Ila jhola muana n'debe bho azingatili mu muoyo bhwa muene, ajobhili 'Ni bhatumishi bhalenga bha dadijhangu bhajhe ni kyakulya kingi kya kutosha ni nene nijhe apa nifwa ni njala!
18 Wstanę [więc] i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i względem ciebie;
Nibhoka ni kulota kwa dadijhangu, ni kun'jobhela, “Dadi nikukosili juu jha mbingu ni palongolo pa mihu jhobhi.
19 I nie jestem już godny nazywać się twoim synem. Zrób ze mnie jednego ze swoich najemników.
Nikastahili lepi kukutibhwa mwanabhu kabhele; nifwanyajhi kama mmonga ghwa bhatumishi bha jhobhi.”
20 Wtedy wstał i poszedł do swego ojca. A gdy był jeszcze daleko, zobaczył go jego ojciec i użalił się [nad nim], a podbiegłszy, rzucił mu się na szyję i ucałował go.
Ndipo akabhoka akalota kwa dadi munu. Bho ajhe patali dadi munu ambwene akambonela huruma akalota mbio ni kun'kumbatila ni kumbusu.
21 I powiedział do niego syn: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą; nie jestem już godny nazywać się twoim synem.
Mwana jhola akan'jobhela, “dadi nikosili juu jha mbingu ni palongolo pa mihu gha bhebhe nikastahili lepi kukutibhwa mwanabhu.'
22 Lecz ojciec powiedział do swoich sług: Przynieście najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i obuwie na nogi.
Dadi munu jhola abhajobhili bhatumishi bha muene, muliletayi livazi lyalijhele linofu, mukamfwekayi mufwatikayi ni pete mu kikonji ni filatu mu magolo.
23 Przyprowadźcie tłuste cielę i zabijcie; jedzmy i radujmy się.
Kisha mundetayi jhola jhaanenipi mukan'chinjayi tulieyi ni kuhobhoka.
24 Ten mój syn bowiem był martwy, a znowu żyje, zaginął, a został znaleziony. I zaczęli się weselić.
Kwa kujha mwanabhangu afuili ni muene ajhe hai. Ajhele ajhaghili ni muene abhonekene bhakajhanda kushangilila.
25 Tymczasem jego starszy syn był na polu. Gdy wracał i był blisko domu, usłyszał muzykę i tańce.
Basi jhola mwanamunu mbaha ajhele kun'gonda. Bho ihida ni kukaribila pa nyumba ap'eliki ny'embu ni michezo.
26 Zawołał więc jednego ze sług i pytał, co to [wszystko] znaczy.
Akan'kuta mtumishi mmonga ni kun'kota mambo agha maana yake kiki?
27 A on mu odpowiedział: Twój brat powrócił, a twój ojciec zabił tłuste cielę, ponieważ odzyskał go zdrowego.
Mtumishi akan'jobhela mbenabhu ahidili ni dadi waku an'chinjili litoli jha anonili kwandabha akerebhuiki kinofu.'
28 Wtedy rozgniewał się i nie chciał wejść. Jego ojciec jednak wyszedł i namawiał go.
Mwana mbaha akadada akabela kujhingila mgati ni dadimunu akahoma kwibhala kumsihi. Ila akan'jibu dadimunu akajobha, 'Langayi
29 A on odpowiedział ojcu: Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twego przykazania, jednak nigdy nie dałeś mi koźlęcia, abym się weselił z moimi przyjaciółmi.
nene nikutumikili kwa miaka ghimehele, wala nikosilepi amri jha jhobhi, unipelili lepi mwana mene, ili nisherehekelayi ni marafiki zangu.
30 Ale kiedy wrócił ten twój syn, który roztrwonił twój majątek z nierządnicami, zabiłeś dla niego tłuste cielę.
Lakini bho ahidili ojho mwanabhu jhaa tapenye mali gha jhobhi ghoha pamonga ni makahaba un'chinjili litoli lya linenepi.
31 A on mu odpowiedział: Synu, ty zawsze jesteś ze mną i wszystkie moje [dobra] należą do ciebie.
Dadimunu akan'jobhela, 'Mwanabhangu, bhebhe ujhele pamonga ni nene magono ghoha ni fyoha fyanijhe nafu ndo fyajhobhi.
32 Lecz trzeba było weselić się i radować, że ten twój brat był martwy, a znowu żyje, zaginął, a został znaleziony.
Ila jhajhele kinofu kwa tete kubhomba sherehe ni kubhoka, ndongobhu ojho afuili, ni henu muomi; ajhele ajhele ajhaghili ni muene abhonekene.”

< Łukasza 15 >