Łukasza 11
1 A gdy przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i skończył [ją], jeden z jego uczniów powiedział do niego: Panie, naucz nas się modlić, tak jak i Jan nauczył swoich uczniów.
Hypoet taw Bawipa Jesu amah doeng hun oet awh cykcah hy. Ak cykcah coengawh, a hubat pynoet ing a venawh, “Bawipa, Johan ing a hubatkhqi cykcahnaak a cawngpyi a myihna cykcahnaak ni cawngpyi lawt lah,” tina hy.
2 I powiedział do nich: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo. Niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie.
Cedawngawh a mingmih a venawh, “Namik cykcah awh vemyihna cykcah uh, “Kaimih a Pa, nang ming kqihchahnaak awm seh,
3 Dawaj nam każdego dnia naszego powszedniego chleba.
Myngawi ai tat buh ni pek khqi lah.
4 Przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto przeciwko nam zawinił. I nie wystawiaj nas na pokusę, ale wybaw nas od złego.
Thlakthawlh ak khan awh qeenkhaw ka ming ngai a myihna, kaimih a thawlhnaak awh qeenkhaw ngai law lah. Sykzoeknaak awh koeh ni sawi khqi,” tinak khqi hy.
5 I powiedział do nich: Któż z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby;
Cekcoengawh a mingmih a venawh, “Nangmih ak khuiawh thlang pynoet ing pyi pynoet ta mai lah seh, thanlung awh cawhkaw a pyi pynoet a venawh cet nawh, ‘Ka pyi, phaihpi cun thum awh nik pu cang lah,
6 Mój przyjaciel bowiem przyszedł do mnie z drogi, a nie mam mu co podać?
khawlawng nakaw ka pyi law nawh, ka toen peek ham ikaw am ta nyng,' tina hy.
7 A on z wewnątrz odpowie: Nie naprzykrzaj mi się. Drzwi są już zamknięte i moje dzieci są ze mną w łóżku. Nie mogę wstać i dać ci.
Cawh ipkhui na ak awm thlang ing, ‘koeh ni ngeu koeh ni lawn; chawh khai hawh nyng, ka cakhqi awm ip boeih hawh uhy, tho nawh am ni pe hly thai voel nyng,’ tina hy.
8 Mówię wam: Chociażby nie wstał i nie dał mu dlatego, że jest jego przyjacielem, jednak z powodu jego natarczywości wstanie i da mu, ile potrzebuje.
Ka nik kqawn peek khqi, anih ce am tho nawh phaihpi ce am pe thai hy, thoeh khak saw a pyi na a awm a dawngawh tho kawmsaw a ngaih zah pe kaw.
9 I ja wam mówię: Proście, a będzie wam dane, szukajcie, a znajdziecie, pukajcie, a będzie wam otworzone.
Cedawngawh ka nik kqawn peek khqi: Thoeh lah ni pe kaw; sui lah hu kawp ti; khoek lah nang aham awngna awm kaw.
10 Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a temu, kto puka, będzie otworzone.
Ak thoeh ingtaw dang nawh; ak sui ingtaw hu hy; ak khoek thlang aham chawh ce awng pe kaw.
11 I czy jest wśród was ojciec, który, gdy syn prosi go o chleb, da mu kamień? Albo [gdy prosi] o rybę, czy zamiast ryby da mu węża?
Nangmih pa na namik awmkhqi ak khuiawh, na ca ing phaihpi a thoeh mantaw lung ak pe namik awm hly nu? Nga a thoeh awh khqui namik pe hly nu?
12 Albo gdy prosi o jajko, czy da mu skorpiona?
Aihtui a thoeh mantaw ceita-ai namik pe hly nu?
13 Jeśli więc wy, będąc złymi, umiecie dawać dobre dary waszym dzieciom, o ileż bardziej wasz Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą?
Nangmih thlak leek am khqi ing za, nami cakhqi aham ik-oeih leek peek aham nami sim awhtaw, khawk khan nakaw ak awm pa ing ak thoehkhqi venawh Ciim Myihla ce izah nu a peek khqoet kaw!” tinak khqi hy.
14 I wypędzał demona, który był niemy. A gdy demon wyszedł, niemy przemówił, a ludzie się dziwili.
Jesu ing awi amak pau thai thlang ak kawk khui awhkawng qaai ce hqek pehy. Qaai ing anih ce a cehtaak coengawh, awi ak myh thlang ce pau hy, cedawngawh thlang kqeng amik kawpoek kyi hy.
15 Lecz niektórzy z nich mówili: Przez Belzebuba, władcę demonów, wypędza demony.
Cehlai thlang kqeng ingtaw, “Beelzebub” qaaikhqi ak caming ni qaai a hqek,” tina uhy.
16 Inni zaś, wystawiając [go] na próbę, żądali od niego znaku z nieba.
Ak chang tloek bai ingtaw, khan benna kaw hatnaak huh sak aham noek a dak uhy.
17 Ale on, znając ich myśli, powiedział do nich: Każde królestwo podzielone wewnętrznie pustoszeje, a dom [skłócony] sam ze sobą upada.
Jesu ing a mingmih ak kawpoek ce a sim dawngawh a mingmih a venawh: “Qam awm a ming phek bo qu awhtaw qeeng kaw; ipkhui awm aming phek bo qu awhtaw tlu kaw.
18 Jeśli i szatan jest wewnętrznie podzielony, jakże przetrwa jego królestwo? Mówicie bowiem, że ja przez Belzebuba wypędzam demony.
Setan awm a ming phek bo qu mantaw, ikawmyihna a qam ang dyih thai kaw? Kai ing Beelzebub ak caming qaaikhqi hqek hy namiti a dawngawh ve ak awi ka nik kqawn peek khqi.
19 A jeśli ja przez Belzebuba wypędzam demony, to przez kogo wypędzają wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.
Kai ing qaaikhqi ce Beelzebub ak caming ka hqek khqi awhtaw u ak caming nu nangmih a hubatkhqi ing qaaikhqi ami hqek lawt? Cawhtaw a mingmih ce nangmih awi anik dengkungkhqi na awm hawh kawm uh ce.
20 Ale jeśli ja palcem Bożym wypędzam demony, to istotnie przyszło do was królestwo Boże.
Cehlai qaaikhqi ce Khawsa kutply ing ka hqek awhtaw, Khawsa qam taw nangmih a venawh pha hawh hy.
21 Gdy uzbrojony mocarz strzeże swego pałacu, bezpieczne jest jego mienie.
Ak thamah thlang ing, ak cimsum pala toen nawh a im ce a qeh awhtaw a khawhkhamkhqi ce syng hy.”
22 Lecz gdy mocniejszy od niego nadejdzie i zwycięży go, zabiera całą jego broń, na której polegał, i rozdaje jego łupy.
Cehlai ak thamah khqoet thlang ing anih ce tu nawh a noeng awhtaw, anih ing a ypnaak cimsum pala ce a lawh peek coengawh a khawhkhamkhqi ce plam pe kaw.
23 Kto nie jest ze mną, jest przeciwko mnie, a kto nie zbiera ze mną, rozprasza.
U awm kai ama nik dyih pyi taw kai anik qaalnaak na awm nawh, u awm kai ama nik cawi pyi taw ak theh thlang na awm hy.
24 Gdy duch nieczysty wychodzi z człowieka, przechadza się po miejscach bezwodnych, szukając odpoczynku, a gdy nie znajduje, mówi: Wrócę do mego domu, skąd wyszedłem.
Qaaiche pynoet ce thlang ak kawk khuiawh kawng ak cawn coengawh, cet hyhy nawh dymnaak ce sui hlai hy am hu hy. Cekcoengawh taw, ‘ka cehtaak im na ce cet tlaih mai vang nyng,’ tihy.
25 A przyszedłszy, zastaje [go] zamiecionym i przyozdobionym.
Voei tlaih nawh a toek awh, im nawt qu hqeet nawh ak cimcaih na ak awm ce hu hy.
26 Wtedy idzie i bierze ze sobą siedem innych duchów, gorszych niż on sam, i wszedłszy, mieszkają tam. I końcowy [stan] tego człowieka staje się gorszy niż pierwszy.
Cawhtaw amah anglakawh ak se khqoet qaai khqih ce law pyi nawh ami lut coengawh awm uhy. Cawh cawhkaw thlang ce ak cyk awhkawng lakawh nauh khqoet hy,” tinak khqi hy.
27 A gdy on to mówił, pewna kobieta spośród zgromadzonych powiedziała do niego donośnym głosem: Błogosławione łono, które cię nosiło, i piersi, które ssałeś!
Ve ak awi ve Jesu ing ak kqawn awh, thlang kqeng ak khuiawh kaw nu pynoet ing, “Nang anik takung ingkaw suk anik awk sakkung nu taw a zoseen soeih hy,” tina hy.
28 On zaś odpowiedział: Błogosławieni [są] raczej ci, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
Jesu ing, “Khawsa ak awi za nawh ak ngaikhqi ce ami zoseen khqoet hy,” tina hy.
29 A gdy ludzie się gromadzili, zaczął mówić: Pokolenie to jest złe. Żąda znaku, ale [żaden] znak nie będzie mu dany, oprócz znaku proroka Jonasza.
Thlang a doem law khqoet khqoet awh, Jesu ing, “Tuhawhkaw cadilkhqi ve cadil chekhqi ni. Kawpoek kyi hatnaak ce sui hlai uhy, Jonah a hatnaak doeng am awhtaw ak chang hatnaak am hu kawm uh.
30 Jak bowiem Jonasz [był] znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie i Syn Człowieczy dla tego pokolenia.
Jonah taw Nenivi thlangkhqi hatnaak na a awm myihna, Thlanghqing Capa awm tuhawhkaw cadilkhqi hamna hatnaak na awm lawt kaw.
31 Królowa z południa stanie na sądzie z ludźmi tego pokolenia i potępi ich, bo przybyła z krańców ziemi, aby słuchać mądrości Salomona, a oto tu [ktoś] więcej niż Salomon.
Awi dengnaak khawnghi awh kham benna kaw Sangphrang nu taw ve a cadil awhkaw thlangkhqi mi dyi haih kawmsaw a mingmih ce thawlh sak kaw; kawtih anih cetaw Solomon a cyihnaak ak ngai na law hy, tuh Solomon anglakawh ak bau khqoet awm hy.
32 Ludzie z Niniwy staną na sądzie z tym pokoleniem i potępią je, ponieważ pokutowali na skutek głoszenia Jonasza, a oto tu [ktoś] więcej niż Jonasz.
Nenivi awhkaw thlangkhqi ce awidengnaak nyn awh ve a cadil awhkaw thlangkhqi ing boe hly sak uhy; kawtih a mingmih cetaw Jonah ak awih kqawnnaak awh zut uhy, Jonah anglakawh ak bau khqoet ce vawh awm hy.
33 Nikt nie zapala świecy i nie stawia jej w ukryciu ani pod naczyniem, ale na świeczniku, aby ci, którzy wchodzą, widzieli światło.
U ingawm mai a vang awh ik-oeih ing a hlipnaak awh am ta khawi hy, dawn ingawm am myk khawi hy. Ipkhui awh amik law thlangkhqi ing vangnaak ce ami huh thainaak aham, maih vang a mim hawihnaak awh ni a mim hawih hy.
34 Światłem ciała jest oko. Jeśli więc twoje oko jest szczere, to i całe twoje ciało będzie pełne światła, a jeśli jest złe, to i twoje ciało będzie pełne ciemności.
Mik taw pum a maivang na awm hy. Na mik a leek mantaw na pum boeih ce dang hy.
35 Uważaj więc, aby światło, które jest w tobie, nie było ciemnością.
Na pum awhkaw maihvang ak awm ce amam thannaak aham ngaih ta lah uh.
36 Jeśli zatem całe twoje ciało będzie pełne światła, nie mając [w sobie] żadnej ciemnej cząstki, całe będzie [tak] pełne światła, jak gdy świeca oświetla cię swoim blaskiem.
Cedawngawh, na pum boeih ce dang nawh, am thannaak ve tehca awm ama awm awhtaw, na pum ce maivang ing ak coei amyihna dang boeih kaw,” tinaak khqi hy.
37 Kiedy to mówił, pewien faryzeusz poprosił go, aby zjadł u niego obiad. Wszedł więc i usiadł [za stołem].
Ve ak awikhqi ak kqawn boeih coengawh, Farasi thlang pynoet ing a im awh buh ak pan na Jesu ce khy hy; cedawngawh anih a im na buh ak pan na cet hy.
38 A faryzeusz, widząc to, dziwił się, że nie umył się przed obiadem.
Cehlai Jesu ing kut a silh kaana buh a ai ce Farasi thlang ing a huh awh ang ngaih na kyi hy.
39 Wtedy Pan powiedział do niego: Teraz wy, faryzeusze, oczyszczacie to, co jest na zewnątrz kubka i misy, ale to, co jest wewnątrz was, pełne jest zdzierstwa i nieprawości.
Cawh Bawipa ing a venawh, “Nangmih Farasikhqi ing boet awm, beei awm a leng ben taw sil pai hlai uhyk ti, ak khui benna taw ak pyh ngaihnaak ingkaw thawlhnaak ing be uhy.
40 Głupcy, czyż ten, który uczynił to, co jest na zewnątrz, nie uczynił też tego, co jest wewnątrz?
Nangmih thlakqawkhqi! Ak khan ben ak silkung ing ak khui ben awm am sil nawh nu?
41 Raczej z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a wszystko będzie dla was czyste.
Beei ak khuiawh ak awmkhqi ce hahqahkhqi venawh pe lah uh, cawhtaw nangmih aham ik-oeihkhqi boeih ce caih kaw.
42 Ale biada wam, faryzeusze, bo dajecie dziesięcinę z mięty, ruty i z każdego ziela, lecz opuszczacie sąd i miłość Boga. To należało czynić i tamtego nie opuszczać.
Nangmih Farasi tloek, khaw map uhyk ti, nangmih ing sawngsing paiboeng ingkaw tawi a an soepkep dyt awh pahqa pynoet pe pai hlai uhyk ti, dyngnaak ingkaw Khawsa a lungnaak ce dalqa na uhyk ti. A hu awh kawk khqi ve a hlah phlam kaana lamma awhkawk khqi ce awm nami sai aham awm hy.
43 Biada wam, faryzeusze, bo kochacie pierwsze miejsca w synagogach i pozdrowienia na rynkach.
Nangmih Farasi tloek, khaw map uhyk ti, sinakawk awh ngawihnaak ak leek leek awh na ming ngawih lungna unawh ik-oeih zawihnaak hun awh thlang ing kqihchahnaak ani peekkhqi ce ngaih uhyk ti.
44 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo jesteście jak groby, których nie widać, a ludzie, którzy chodzą po nich, nie wiedzą [o tym].
Nangmih khaw map uhyk ti, nangmih taw mik hatnaak amak awm phyi, thlang ing a leh mailai ing myih uhyk ti,” tinak khqi hy.
45 I odezwał się jeden ze znawców prawa: Nauczycielu, mówiąc to, i nas znieważasz.
Anaa awi ak lah ing Jesu ak awi ce hlat pehy, “Cawngpyikung, ve a ik-oeihkhqi ve nak kqawn awh kaimih awm ni zyi khqi pahoei hawh hyk ti,” tina hy.
46 A on powiedział: I wam, znawcom prawa, biada, bo obciążacie ludzi brzemionami nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem tych brzemion nie dotykacie.
Jesu ing, “Nangmih anaa awi ak sim tloek, khaw map uhyk ti, thlang ing a noeng tloei phyih ce phyih sak uhyk ti, cehlai na mimah ingtaw nami kutply pynoet ca ingawm bi aham am ngaih uhyk ti.
47 Biada wam, bo budujecie grobowce proroków, a wasi ojcowie ich pozabijali.
Nangmih khaw map uhyk ti, nami pakhqi ing ami na him tawnghakhqi ak phyi imkhqi ce sak pe uhyk ti.
48 Doprawdy świadczycie, że pochwalacie uczynki waszych ojców. Oni bowiem ich pozabijali, a wy budujecie ich grobowce.
Cedawngawh nami pakhqi ing ami na sai ce nangmih ing caksak hawh uhyk ti; nami pakhqi ing tawnghakhqi ce ana him uhy, nangmih ing tawnghakhqi ak phyi im ce sak pe uhyk ti.
49 Dlatego też mądrość Boża powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, a [niektórych] z nich będą zabijać i prześladować;
Ve a dawngawh, Khawsa ing a cyihnaak ing, ‘Tawnghakhqi ingkaw ceityihkhqi ce a mingmih a venawh tyih pe kawng nyng saw, thlang vang ce a mingmih ing him kawm uh, thlang vang ce the a kha na kawm uh,’ tina hy.
50 Aby dopominano się od tego pokolenia krwi wszystkich proroków, która została przelana od założenia świata;
Cedawngawh khawmdek a syn cyk awhkawng tawnghakhqi boeih a thi ak lawng ce ve a khuk awhkaw thlangkhqi a hut na awm hawh hy.
51 Od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a świątynią. Doprawdy, mówię wam, dopominać się jej będą od tego pokolenia.
A bel a thi awhkawng bawkthang ingkaw beeknaak a hun anglak law awh ami him Zekariah a thi dyna. Oeih, ka nik kqawn peek khqi, vemyihkhqi boeih ve ve a khuk awhkaw thlangkhqi hut na awm kaw.
52 Biada wam, znawcom prawa, bo zabraliście klucz poznania. Sami nie weszliście i tym, którzy chcieli wejść, przeszkodziliście.
Anaa awi ak sim nangmih tloek, khaw map uhyk ti, nangmih ing cyihnaak cabi ce ak chang na ta valh uhyk ti. Na mimah awm am kun uhyk ti, kun aham ak ngaih thlangkhqi aham awm kham pe lak law uhyk ti,” tinak khqi hy.
53 A gdy im to mówił, uczeni w Piśmie i faryzeusze zaczęli bardzo na niego nastawać i prowokować go do mówienia o wielu [rzeczach];
Jesu ing ce a hun ce a cehtaak coengawh, Farasikhqi ingkaw anaa awi cawngpyikungkhqi ing anih ak khanawh amik kaw am law nawh awi khawzah doet uhy,
54 Czyhając na niego i próbując wychwycić coś z jego słów, żeby go oskarżyć.
awi ak kqawnnaak awh a thawlhnaak tu peek aham doen uhy.
