Kapłańska 17
1 Wtedy PAN powiedział do Mojżesza:
BAWIPA ni Mosi koe,
2 Mów do Aarona i do jego synów, i do wszystkich synów Izraela i powiedz im: Oto co PAN nakazał:
Nang ni Aron hoi a capa, Isarel miphunnaw koe bout na dei pouh han e teh,
3 Ktokolwiek z domu Izraela zabije wołu, owcę albo kozę w obozie lub zabije [je] poza obozem;
Isarel miphun dawk e tami buetbuet touh ni tu, hmae maito hah rim thung a thei nakunghai thoseh, rim alawilah a thei nakunghai thoseh,
4 A nie przyprowadzi tego przed wejście do Namiotu Zgromadzenia, aby złożyć w ofierze PANU przed przybytkiem PANA, to będzie on winien krwi, bo przelał krew. Ten człowiek zostanie wykluczony spośród swego ludu.
Cathut e lukkareiim hmalah, Cathut koe thuengnae sak hanelah, kamkhuengnae lukkareiim takhang koe thokhai hoehpawiteh, hote tami teh hringnae a thei dawk a yon telah pouk han. Thi ka palawng e hote tami teh a miphun dawk hoi takhoe lah ao han.
5 Ma tak być, aby synowie Izraela przyprowadzili swoje ofiary, które [dotychczas] zabijali na polu, by przyprowadzili je do PANA przed wejście do Namiotu Zgromadzenia, do kapłana, i złożyli je jako ofiary pojednawcze PANU.
Isarel miphunnaw ni kahrawng um vah thueng e satheinaw hah kamkhuengnae lukkareiim takhang hmalah, Cathut koe vaihma hmalah a thokhai vaiteh, roum thuengnae a sak han.
6 Kapłan pokropi krwią ołtarz PANA u wejścia do Namiotu Zgromadzenia, a tłuszcz spali jako miłą woń dla PANA.
Vaihma ni hote sathei thi hah tamimaya kamkhuengnae takhang teng e khoungroe van a kahei vaiteh, athaw hai Cathut koe hmuitui hanlah hmai a sawi han.
7 I nie będą już więcej składać swoich ofiar demonom, z którymi uprawiali nierząd. To będzie dla nich wieczna ustawa przez wszystkie ich pokolenia.
Ahnimouh ni apasueke a kâyo awh e patetlah hmalah kahraituilinaw koe thuengnae bout sak awh mahoeh. Hete kâlawk teh ahnimae miphun catounnaw ditouh a tarawi hane kâlawk lah ao.
8 Powiedz im jeszcze: Jeśli ktokolwiek z domu Izraela albo z przybyszów mieszkających wśród was będzie składał całopalenie [lub inną] ofiarę;
Isarel miphun thoseh, nangmouh koe kho ka sak e alouke miphun thoseh, hmaisawi thuengnae hoehpawiteh, alouke sathei buetbuet touh, a thueng navah,
9 A nie przyprowadzi jej przed wejście do Namiotu Zgromadzenia, aby ją złożyć PANU, to człowiek ten będzie wykluczony ze swego ludu.
BAWIPA koe thuengnae a sak han navah, kamkhuengnae lukkareiim takhang koe a thokhai hoehpawiteh, hote tami teh a miphun dawk hoi na takhoe awh han telah ahnimouh koe na dei pouh awh han.
10 A gdyby ktokolwiek z domu Izraela lub z przybyszów, którzy goszczą wśród was, spożywał jakąkolwiek krew, to zwrócę swoje oblicze przeciw człowiekowi, który spożywa krew, i wykluczę go spośród jego ludu.
Isarel miphunnaw na hoehpawiteh, nangmouh koe kho ka sak e alouke miphunnaw, buetbuet touh ni thi cat pawiteh, hote tami teh kai ni ka maithoe vaiteh a miphun dawk hoi ka takhoe han.
11 Życie [wszelkiego] ciała bowiem jest we krwi. Ja dałem ją wam na ołtarz dla dokonywania przebłagania za wasze dusze, gdyż to krew dokonuje przebłagania za duszę.
Bangkongtetpawiteh, tak hringnae teh thi dawk doeh ao. Nangmae na sak e yontha nahanelah, hote thi hah nang koe thuengnae khoungroe van ka poe toe. Tami e yon katha thai e teh thi doeh.
12 Dlatego powiedziałem synom Izraela: Żadna dusza wśród was nie będzie spożywała krwi ani żaden przybysz, który gości wśród was, nie będzie spożywał krwi.
Hatdawkvah, nangmouh dawk apihai thi na cat awh mahoeh. Nangmouh koe kho ka sak e alouke miphunnaw hai thi cat awh mahoeh telah Isarel miphunnaw koe Kai ni kâ ka poe.
13 I ktokolwiek z synów Izraela lub z przybyszów, którzy goszczą wśród was, upoluje jakieś zwierzę lub ptaka, które wolno jeść, to wypuści jego krew i przykryje ją piaskiem.
Isarel miphunnaw hoehpawiteh nangmouh koe kho ka sak e alouke miphunnaw buetbuet touh ni a hrampa teh ca hanelah moithang tava man pawiteh, thi a palawng vaiteh talai hoi a paten han.
14 Gdyż to [jest] życie wszelkiego ciała, krew [stanowi] jego życie. Dlatego powiedziałem synom Izraela: Krwi wszelkiego ciała spożywać nie będziecie, bo życiem wszelkiego ciała [jest] jego krew. Ktokolwiek ją spożywa, zostanie wytracony.
Thi teh moithang pueng e hringnae lah ao. Hatdawkvah, nangmouh ni moithang buetbuet touh e thi na cat awh mahoeh telah Isarel miphunnaw koe kâ ka poe. Moithangnaw pueng ni a hringnae teh thi dawk ao dawkvah, thi ka cat e tami teh takhoe roeroe lah ao han.
15 Każda dusza, która spożywa zwierzę padłe lub rozszarpane, czy to rodowity mieszkaniec, czy przybysz, wypierze swoje szaty i obmyje się w wodzie, i będzie nieczysta aż do wieczora. Potem będzie czysta.
Amahmawk kadout e saring, sarang ni a kei e caha ka cat e, mae miphun, alouke miphun thoseh, amae khohna a pâsu vaiteh tui a kamhluk han. Tangmin totouh kathounghoehe lah ao.
16 Ale jeśli nie wypierze [swoich szat] ani nie obmyje swego ciała, obciąży się nieprawością.
Khohna pâsu hoeh, tui hai kamhluk hoehpawiteh amae a yonnae ama ni a khang han telah BAWIPA ni ati.
