Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Awurade, kae nea aba yɛn so; hwɛ, na hu yɛn animguase.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Wɔadan yɛn agyapade ama ahɔho, wɔde yɛn afi ama ananafo.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Yɛayɛ nyisaa na yenni agyanom, yɛn nanom yɛ akunafo.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsu a yɛnom; yebenya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yennya ahomegye.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛnea yebenya aduan a ɛbɛso yɛn.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wonni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a obegye yɛn afi wɔn nsam.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔre de pɛ yɛn anoduan, afoa a ɛwɔ sare so no nti.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɔkɔm ama atiridii abɔ yɛn.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Wɔato mmea mmonnaa wɔ Sion, ne mmabun a wɔwɔ Yuda nkurow so.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa nidi mma mpanyimfo.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Mmerante yɛ adwumaden wɔ awiyammo so; na mmerantewa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Mpanyimfo ntena kuropɔn apon ano bio; mmerante agyae wɔn nnwonto.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Ahosɛpɛw afi yɛn koma mu; yɛn asaw adan agyaadwotwa.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Ahenkyɛw afi yɛn ti so. Yɛn ara, yennue sɛ yɛayɛ bɔne!
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Eyi nti yɛn koma atɔ beraw, eyinom nti yɛn ani so ayɛ kusuu
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
wɔ Sion bepɔw a ada mpan na sakraman nenam so no nti.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Wo, Awurade, di hene afebɔɔ; wʼahengua fi awo ntoatoaso kosi awo ntoatoaso.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Adɛn nti na wo werɛ fi yɛn daa yi? Adɛn nti na wagyaw yɛn, mmere tenten mu yi?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Ka yɛn bata wo ho bio, Awurade, na yɛatumi asan aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforo sɛ tete no
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
gye sɛ woapo yɛn koraa anaasɛ wo bo afuw yɛn mmoroso.
