Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
