Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.
