Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Lembra-te, Senhor, do que nos tem succedido: considera, e olha o nosso opprobrio.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Orphãos somos sem pae, nossas mães são como viuvas.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
A nossa agua por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Padecemos perseguição sobre os nossos pescoços: estamos cançados, e nós não temos descanço.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Aos egypcios estendemos as mãos, e aos syros, para nos fartarem de pão.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Nossos paes peccaram, e já não são: nós levamos as suas maldades.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Servos dominam sobre nós; ninguem ha que nos arranque da sua mão.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Com perigo de nossas vidas trazemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Nossa pelle se ennegreceu como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judah.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Os principes foram enforcados pelas mãos; as faces dos velhos não foram reverenciadas.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Aos mancebos tomaram para moer, e os moços tropeçaram debaixo da lenha.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Os velhos cessaram de se assentarem á porta, os mancebos de sua canção.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Cessou o gozo de nosso coração, converteu-se em lamentação a nossa dança.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Já caiu a corôa da nossa cabeça; ai agora de nós, porque peccámos.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Portanto desmaiou o nosso coração, por isto se escureceram os nossos olhos.
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Pelo monte de Sião, que está assolado, as raposas andam por elle.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Tu, Senhor, permaneces eternamente, e o teu throno de geração em geração.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Porque te esquecerias de nós para sempre? porque nos desampararias tanto tempo?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Converte-nos, Senhor, a ti, e nos converteremos: renova os nossos dias como d'antes.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Porque nos rejeitarias totalmente? te enfurecerias contra nós em tão grande maneira?
