< Lamentacje 5 >

1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد!
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو،
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە،
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟

< Lamentacje 5 >