Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.
