< Lamentacje 5 >
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Remember, O Lord, what hath occurred to us, look down, and behold our disgrace.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Our inheritance is turned over to strangers, our houses to aliens.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Orphans are we become, and [we are] without a father, our mothers are like widows.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Our water have we drunk for money: our wood cometh to us for a purchase price.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Up to our necks are we pursued: we are fatigued, and no rest is allowed us.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
To Egypt do we stretch out our hand, to Asshur, to be satisfied with bread.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Our fathers have sinned, and are no more; but we have indeed to bear their iniquities.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Servants rule over us: no one delivereth us out of their hand.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
At the peril of our life must we bring home our bread, because of the sword of the wilderness.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Our skin gloweth like an oven, because of the heat of famine.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Women have they ravished in Zion, virgins, in the cities of Judah.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Princes were hanged up by their hand: the faces of elders were not honored.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Young men they bore to the mill, and boys stumbled under the wood.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
The elders have ceased from the gate, young men, from their singing.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Ceased hath the joy of our heart: our dance is changed into mourning.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Fallen is the crown of our head: woe to us, for we have sinned.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Because of this is our heart made sick; for these things are our eyes dimmed;
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Because of the mount of Zion which is wasted, foxes walk about on it.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
O thou, Lord, wilt truly abide for ever, thy throne existeth throughout all generations.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Wherefore wilt thou forget us for ever! wilt thou forsake us for so long a time?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Cause us to return, O Lord, unto thee, and we will return: renew our days as of old.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
For wouldst thou entirely reject us, be wroth with us to the uttermost?