Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Remember, O LORD, what is come upon us; behold, and see our reproach.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Our inheritance is turned unto strangers, our houses unto aliens.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
We are become orphans and fatherless, our mothers are as widows.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
We have drunk our water for money; our wood cometh to us for price.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
To our very necks we are pursued; we labour, and have no rest.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
We have given the hand to Egypt, and to Assyria, to have bread enough;
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Servants rule over us; there is none to deliver us out of their hand.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
We get our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Our skin is hot like an oven because of the burning heat of famine.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
They have ravished the women in Zion, the maidens in the cities of Judah.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Princes are hanged up by their hand; the faces of elders are not honoured.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
The young men have borne the mill, and the children have stumbled under the wood.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
The crown is fallen from our head; woe unto us! for we have sinned.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
For this our heart is faint, for these things our eyes are dim;
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
For the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Thou, O LORD, art enthroned for ever, Thy throne is from generation to generation.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Wherefore dost Thou forget us for ever, and forsake us so long time?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Turn Thou us unto Thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Thou canst not have utterly rejected us, and be exceeding wroth against us!
