< Lamentacje 5 >
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Remember, O LORD, what has happened to us. Look and see our disgrace!
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Our inheritance has been turned over to strangers, our houses to foreigners.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
We have become fatherless orphans; our mothers are widows.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
We must buy the water we drink; our wood comes at a price.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
We are closely pursued; we are weary and find no rest.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
We submitted to Egypt and Assyria to get enough bread.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Our fathers sinned and are no more, but we bear their punishment.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Slaves rule over us; there is no one to deliver us from their hands.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
We get our bread at the risk of our lives because of the sword in the wilderness.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Our skin is as hot as an oven with fever from our hunger.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Women have been ravished in Zion, virgins in the cities of Judah.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Princes have been hung up by their hands; elders receive no respect.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Young men toil at millstones; boys stagger under loads of wood.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
The elders have left the city gate; the young men have stopped their music.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Joy has left our hearts; our dancing has turned to mourning.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
The crown has fallen from our head. Woe to us, for we have sinned!
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Because of this, our hearts are faint; because of these, our eyes grow dim—
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
because of Mount Zion, which lies desolate, patrolled by foxes.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
You, O LORD, reign forever; Your throne endures from generation to generation.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Why have You forgotten us forever? Why have You forsaken us for so long?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Restore us to Yourself, O LORD, so we may return; renew our days as of old,
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
unless You have utterly rejected us and remain angry with us beyond measure.