Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?
