Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Rozpomeň se, Hospodine, co se nám děje; popatř a viz pohanění naše.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Dědictví naše obráceno jest k cizím, domové naši k cizozemcům.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Sirotci jsme a bez otce, matky naše jsou jako vdovy.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Vody své za peníze pijeme, dříví naše za záplatu přichází.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Na hrdle svém protivenství snášíme, pracujeme, nedopouští se nám odpočinouti.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Egyptským podáváme ruky i Assyrským, abychom nasyceni byli chlebem.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Otcové naši hřešili, není jich, my pak trestáni po nich neseme.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Služebníci panují nad námi; není žádného, kdo by vytrhl z ruky jejich.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
S opovážením se života svého hledáme chleba svého, pro strach meče i na poušti.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Kůže naše jako pec zčernaly od náramného hladu.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Ženám na Sionu i pannám v městech Judských násilé činí.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Knížata rukou jejich zvěšena jsou, osoby starých nemají v poctivosti.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Mládence k žernovu berou, a pacholata pod dřívím klesají.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Starci sedati v branách přestali a mládenci od zpěvů svých.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Přestala radost srdce našeho, obrátilo se v kvílení plésání naše.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Spadla koruna s hlavy naší; běda nám již, že jsme hřešili.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Protoť jest mdlé srdce naše, pro tyť věci zatměly se oči naše,
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Pro horu Sion, že zpuštěna jest; lišky chodí po ní.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Ty Hospodine, na věky zůstáváš, a stolice tvá od národu do pronárodu.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Proč se zapomínáš na věky na nás, a opouštíš nás za tak dlouhé časy?
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Obrať nás, ó Hospodine, k sobě, a obráceni budeme; obnov dny naše, jakž byly za starodávna.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Nebo zdali všelijak zavržeš nás, a hněvati se budeš na nás velice?
