Lamentacje 5
1 Wspomnij, PANIE, na to, co nas spotkało. Spójrz i zobacz nasze pohańbienie.
Oe BAWIPA kaimanaw dawk ka phat e hno hah, pahnim hanh. Kaimae yeiraiponae hai khen nateh na panuek pouh.
2 Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy – cudzoziemcom.
Kaimae râw talai teh, ram louk e kut dawk, imnaw hai Jentelnaw e kut a pha toe.
3 Staliśmy się sierotami, bez ojca; nasze matki są jak wdowy.
Kaimanaw teh nara patetlah ka o toe. Na pa o hoeh dawk kaimae manunaw teh lahmai patetlah ao awh.
4 Własną wodę pijemy za pieniądze, nasze drwa za pieniądze kupujemy.
Kaimouh teh tui hai aphu hoi ka ran awh. Ka hno awh hane thing hai aphu hoi ka ran awh.
5 Prześladowanie ciąży na naszym karku. Pracujemy, [a] nie dają nam odpocząć.
Kaimae hnukkhu rek na patawt dawkvah, ka patang awh. Kaimanaw teh kâhatnae na poe hoeh.
6 Podawaliśmy rękę Egipcjanom i Asyryjczykom, aby nasycić się chlebem.
Kaimanaw teh rawcarawnei a khout thai nahanlah, Izip ram, Assiria ram naw e a hmalah kutdaw teh ka hei awh.
7 Nasi ojcowie zgrzeszyli, nie ma ich, a my nosimy ich nieprawość.
Kaimae mintoenaw ni a ton awh teh, a kahma awh nakunghai, kaimanaw ni ahnimae a yonnae teh ka phu awh.
8 Niewolnicy panują nad nami, nie ma nikogo, kto by nas wybawił z ich ręki.
Sannaw ni kaimouh teh na uk awh. Ahnimae kut dawk hoi apinihai na rungngang thai hoeh.
9 Z narażeniem życia szukamy swego chleba z powodu miecza [na] pustyni.
Kahrawngum vah, tahloi kecu dawk kaimouh teh hring nahanelah, canei hane ka panki teh ka tawng awh.
10 Nasza skóra jak piec zaciemniła się od strasznego głodu.
Takang dawk kaimae vuennaw teh takhuen patetlah a tamang toe.
11 Kobiety na Syjonie hańbiono, a panny – w miastach Judy.
Ahnimouh teh Zion khopui dawk kaawm e napuinaw hoi Judah khopui dawk kaawm napui tanglanaw hah a pacekpahlek awh.
12 Książęta byli wieszani ich rękami, oblicza starszych nie uszanowano.
Ahnimae kâ dawk hoi bawinaw hah lawk a ceng awh. Kacuenaw hai barilawa awh hoeh.
13 Młodzieńców wzięli do młócenia, dzieci padały pod [ciężarem] drewna.
Thoundounnaw ni talungsumnaw hah a phu awh. Camonaw ni thing a hrawm thai hoeh e ngangngang a hrawm awh.
14 Starcy w bramach już nie siadają, młodzieńcy przestali [śpiewać] swoje pieśni.
Kacuenaw ni kho longkha koehoi thoseh, thoundounnaw ni ahnimae tumkhawng koehoi thoseh a ceitakhai awh.
15 Radość zniknęła z naszych serc, nasze pląsanie zamieniło się w żałobę.
Kaimae lungthin dawkvah, lunghawi nawmnae a kâhat teh, lamtunae dawk hoi khuikanae koelah a coung toe.
16 Spadła korona z naszej głowy. Biada nam, bo zgrzeszyliśmy!
Kaimae lû dawk hoi bawilakhung teh a bo toe. Kaimouh ni ka sak e yon dawkvah, kamamouh koe yawthoenae ao.
17 Dlatego nasze serce omdlewa, dlatego nasze oczy są zaćmione.
Hote hno dawkvah, kaimae lungthin teh tha ayounnae koe lah, a pha toe. Hote yon dawk kaimae mitnaw hai amom toe.
18 Z powodu spustoszonej góry Syjonu lisy chodzą po niej.
Kingkadi e Zion mon dawkvah, Asuinaw ni a paitun awh.
19 Ty, PANIE, trwasz na wieki, twój tron z pokolenia na pokolenie.
Oe BAWIPA nama teh, a yungyoe na kangning. Nama e bawitungkhung teh catounnaw e lah a yungyoe a kangning.
20 Czemu zapominasz o nas na wieki i opuszczasz nas na tak długi czas?
Bangkongmaw kaimanaw hah pou na pahnim vaw. Bangkongmaw atueng moikasawlah na pahnawt vaw.
21 Nawróć nas do siebie, PANIE, a będziemy nawróceni; odnów nasze dni, jak dawniej.
Oe BAWIPA kaimouh teh nama koe bout na bankhai haw. Telah pawiteh, kaimouh teh bout ka tho awh han. Yampa e patetlah kaimae a hninnaw teh a katha lah na pathoup haw.
22 Czy odrzuciłeś nas całkowicie? Czy bardzo się na nas gniewałeś?
Hoehpawiteh, nama ni kaimanaw hah na pahnawt han na maw. Kaimanaw hah puenghoi na lungkhueksin han na maw.
