Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
(Аләф) Мән униң ғәзәп тайиғини йәп җәбир-зулум көргән адәмдурмән.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Мени У һайдивәтти, Нурға әмәс, бәлки қараңғулуққа маңдурди;
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Бәрһәқ, У күн бойи қолини маңа қайта-қайта һуҗум қилдурди;
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
(Бәт) Әтлиримни вә терилиримни қақшал қиливәтти, Сүйәклиримни сундурувәтти.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
У маңа муһасирә қурди, Өт сүйи вә җапа билән мени қапсивалди.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
У мени өлгили узун болғанлардәк қап қараңғу җайларда турушқа мәҗбур қилди.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
(Гимәл) У мени чиқалмайдиған қилип читлап қоршивалди; Зәнҗиримни еғир қилди.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Мән вақирап нида қилсамму, У дуайимни һеч иштимиди.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
У йоллиримни җипсилашқан таш там билән тосувалди, Чиғир йоллиримни әгир-тоқай қиливәтти.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
(Даләт) У маңа пайлап ятқан ейиқтәк, Пистирмида ятқан ширдәктур.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Мени йоллиримдин бурап тетма-титма қилди; Мени түгәштүрди.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
У оқясини керип, Мени оқиниң қариси қилди.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
(Хе) Оқденидики оқларни бөрәклиримгә санҗитқузди.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Мән өз хәлқимгә рәсва объекти, Күн бойи уларниң мәсқирә нахшисиниң нишани болдум.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
У маңа зәрдабни тойғичә жутқузуп, Кәкрә сүйини тойғичә ичкүзди.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
(Вав) У чишлиримни шеғил ташлар билән чеқивәтти, Мени күлләрдә түгүлдүрди;
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Җеним тинич-хатирҗәмликтин жирақлаштурулди; Арамбәхшниң немә екәнлигини унтуп кәттим.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Мән: «Дәрманим қалмиди, Пәрвәрдигардин үмүтүм қалмиди» — дедим.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
(Заин) Мениң хар қилинғанлиримни, сәргәдан болғанлиримни, Әмән вә өт сүйини [йәп-ичкинимни] есиңгә кәлтүргәйсән!
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Җеним буларни һәрдайим әсләватиду, Йәргә кирип кәткидәк болмақта.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Лекин шуни көңлүмгә кәлтүрүп әсләймәнки, Шуниң билән үмүт қайтидин яниду, —
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
(Хәт) Мана, Пәрвәрдигарниң өзгәрмәс меһриванлиқлири! Шуңа биз түгәшмидуқ; Чүнки Униң рәһимдиллиқлириниң айиғи йоқтур;
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Улар һәр сәһәрдә йеңилиниду; Сениң һәқиқәт-садиқлиғиң толиму молдур!
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Өз-өзүмгә: «Пәрвәрдигар мениң несивәмдур; Шуңа мән Униңға үмүт бағлаймән» — дәймән.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
(Тәт) Пәрвәрдигар Өзини күткәнләргә, Өзини издигән җан егисигә меһривандур;
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Пәрвәрдигарниң ниҗатини күтүш, Уни сүкүт ичидә күтүш яхшидур.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Адәмниң яш вақтида боюнтуруқни көтириши яхшидур.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
(Йод) У йеганә болуп сүкүт қилип олтарсун; Чүнки Рәб буни униңға жүклиди.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Йүзини топа-тупраққа тәккүзсун, — Еһтимал, үмүт болуп қалар?
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Мәңзини урғучиға тутуп бәрсун; Тил-аһанәтләрни тойғичә ишитсун!
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
(Каф) Чүнки Рәб әбәдил-әбәд инсандин ваз кәчмәйду;
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Азар бәргән болсиму, Өзгәрмәс меһриванлиқлириниң моллуғи билән ичини ағритиду;
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Чүнки У инсан балилирини хар қилишни яки азаплашни халиған әмәстур.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
(Ламәд) Йәр йүзидики барлиқ әсирләрни аяқ астида янҗишқа,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
Һәммидин Алий Болғучиниң алдида адәмни өз һәққидин мәһрум қилишқа,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
Инсанға өз дәвасида увал қилишқа, — Рәб буларниң һәммисигә гувачи әмәсму?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
(Мәм) Рәб уни буйрумиған болса, Ким дегинини әмәлгә ашуралисун?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Күлпәтләр болсун, бәхит-саадәт болсун, һәммиси Һәммидин Алий Болғучиниң ағзидин кәлгән әмәсму?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Әнди тирик бир инсан немә дәп ағриниду, Адәм балиси гуналириниң җазасидин немә дәп вайсайду?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
(Нун) Йоллиримизни тәкшүрүп синап биләйли, Пәрвәрдигарниң йениға йәнә қайтайли;
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Қоллиримизни көңлимиз билән биллә әрштики Тәңригә көтирәйли!
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Биз итаәтсизлик қилип сәндин йүз өридуқ; Сән кәчүрүм қилмидиң.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
(Самәқ) Сән өзүңни ғәзәп билән қаплап, бизни қоғлидиң; Сән өлтүрдүң, һеч рәһим қилмидиң.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Сән Өзүңни булут билән қаплиғансәнки, Дуа-тилавәт униңдин һеч өтәлмәс.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Сән бизни хәлиқләр арисида дашқал вә ниҗасәт қилдиң.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
(Пе) Барлиқ дүшмәнлиримиз бизгә қарап ағзини йоған ечип [мазақ қилди];
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Үстимизгә чүшти алақзадилик вә ора-қапқан, Вәйранчилиқ һәм һалакәт.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Хәлқимниң қизи набут болғини үчүн, Көзүмдин яшлар өстәң болуп ақмақта.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
(Айин) Көзүм яшларни үзүлмәй төкүватиду, Улар һеч тохталмайду,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
Таки Пәрвәрдигар асманлардин төвәнгә нәзәр селип [һалимизға] қариғичә.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Мениң көзүм Роһумға азап йәткүзмәктә, Шәһиримниң барлиқ қизлириниң Һали түпәйлидин.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
(Тсадә) Маңа сәвәпсиз дүшмән болғанлар, Мени қуштәк һәдәп овлап кәлди.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Улар орида җенимни үзмәкчи болуп, Үстүмгә ташни чөриди.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Сулар бешимдин тешип ақти; Мән: «Үзүп ташландим!» — дедим.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
(Коф) Һаңниң түвлиридин намиңни чақирип нида қилдим, и Пәрвәрдигар;
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Сән авазимни аңлидиң; Қутулдурушқа нидайимға қулиқиңни юпурувалмиғин!
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Саңа нида қилған күнидә маңа йеқин кәлдиң, «Қорқма» — дедиң.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
(Рәш) И рәб, җенимниң дәвасини өзүң соридиң; Сән маңа һәмҗәмәт болуп һаятимни қутқуздуң.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
И Пәрвәрдигар, маңа болған уваллиқни көрдүңсән; Мән үчүн һөкүм чиқарғайсән;
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Сән уларниң маңа қилған барлиқ өчмәнликлирини, Барлиқ қәстлирини көрдуңсән.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
(Шийн) И Пәрвәрдигар, уларниң аһанәтлирини, Мени барлиқ қәстлигәнлирини аңлидиңсән,
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Маңа қарши турғанларниң шивирлашлирини, Уларниң күн бойи кәйнимдин кусур-кусур қилишқанлирини аңлидиңсән.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Олтарғанлирида, турғанлирида уларға қариғайсән! Мән уларниң [мәсқирә] нахшиси болдум.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
(Тав) Уларниң қоллири қилғанлири бойичә, и Пәрвәрдигар, бешиға җаза яндурғайсән;
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Уларниң көңүллирини каҗ қилғайсән! Бу сениң уларға чүшидиған ләнитиң болиду!
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Ғәзәп билән уларни қоғлиғайсән, Уларни Пәрвәрдигарниң асманлири астидин йоқатқайсән!
