Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Jag är en man som har prövat elände under hans vredes ris.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Mig har han fört och låtit vandra genom mörker och genom ljus.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Ja, mot mig vänder han sin hand beständigt, åter och åter.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Han har uppfrätt mitt kött och min hud, han har krossat benen i mig.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Han har kringskansat och omvärvt mig med gift och vedermöda.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
I mörker har han lagt mig såsom de längesedan döda.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Han har kringmurat mig, så att jag ej kommer ut, han har lagt på mig tunga fjättrar.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Huru jag än klagar och ropar, tillstoppar han öronen för min bön.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Med huggen sten har han murat för mina vägar, mina stigar har han gjort svåra.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
En lurande björn är han mot mig, ett lejon som ligger i försåt.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Han förde mig på villoväg och rev mig i stycken, förödelse lät han gå över mig.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Han spände sin båge och satte mig upp till ett mål för sin pil.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Ja, pilar från sitt koger sände han in i mina njurar.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Jag blev ett åtlöje för hela mitt folk en visa för dem hela dagen.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Han mättade mig med bittra örter, han gav mig malört att dricka.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Han lät mina tänder bita sönder sig på stenar, han höljde mig med aska.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Ja, du förkastade min själ och tog bort min frid; jag visste ej mer vad lycka var.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Jag sade: "Det är ute med min livskraft och med mitt hopp till HERREN."
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Tänk på mitt elände och min husvillhet, på malörten och giftet!
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Stadigt tänker min själ därpå och är bedrövad i mig.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Men detta vill jag besinna, och därför skall jag hoppas:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
HERRENS nåd är det att det icke är ute med oss, ty det är icke slut med hans barmhärtighet.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Den är var morgon ny, ja, stor är din trofasthet.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
HERREN är min del, det säger min själ mig; därför vill jag hoppas på honom.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
HERREN är god mot dem som förbida honom, mot den själ som söker honom.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Det är gott att hoppas i stillhet på hjälp från HERREN.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Det är gott för en man att han får bära ett ok i sin ungdom.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Må han sitta ensam och tyst, när ett sådant pålägges honom.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Må han sänka sin mun i stoftet; kanhända finnes ännu hopp.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Må han vända kinden till åt den som slår honom och låta mätta sig med smälek.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Ty Herren förkastar icke för evig tid;
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
utan om han har bedrövat, så förbarmar han sig igen, efter sin stora nåd.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Ty icke av villigt hjärta plågar han människors barn och vållar dem bedrövelse.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Att man krossar under sina fötter alla fångar i landet,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
att man vränger en mans rätt inför den Högstes ansikte,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
att man gör orätt mot en människa i någon hennes sak, skulle Herren icke se det?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Vem sade, och det vart, om det ej var Herren som bjöd?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Kommer icke från den Högstes mun både ont och gott?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Varför knorrar då en människa här i livet, varför en man, om han drabbas av sin synd?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Låtom oss rannsaka våra vägar och pröva dem och omvända oss till HERREN.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Låtom oss upplyfta våra hjärtan, såväl som våra händer, till Gud i himmelen.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Vi hava varit avfälliga och gensträviga, och du har icke förlåtit det.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Du har höljt dig i vrede och förföljt oss, du har dräpt utan förskoning.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Du har höljt dig i moln, så att ingen bön har nått fram.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Ja, orena och föraktade låter du oss stå mitt ibland folken.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Alla våra fiender spärra upp munnen emot oss.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Faror och fallgropar möta oss fördärv och skada.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Vattenbäckar rinna ned från mitt öga för dottern mitt folks skada.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Mitt öga flödar utan uppehåll och förtröttas icke,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
till dess att HERREN blickar ned från himmelen och ser härtill.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Mitt öga vållar mig plåga för alla min stads döttrars skull.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Jag bliver ivrigt jagad såsom en fågel av dem som utan sak äro mina fiender.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
De vilja förgöra mitt liv här i djupet, de kasta stenar på mig.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Vatten strömma över mitt huvud, jag säger: "Det är ute med mig."
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Jag åkallar ditt namn, o HERRE, har underst i djupet.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Du hör min röst; tillslut icke ditt öra, bered mig lindring, då jag nu ropar.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Ja, du nalkas mig, när jag åkallar dig; du säger: "Frukta icke."
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Du utför, Herre, min själs sak, du förlossar mitt liv.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Du ser, HERRE, den orätt mig vederfares; skaffa mig rätt.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Du ser all deras hämndgirighet, alla deras anslag mot mig.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Du hör deras smädelser, HERRE, alla deras anslag mot mig.
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Vad mina motståndare tala och tänka ut är beständigt riktat mot mig.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Akta på huru de hava mig till sin visa, evad de sitta eller stå upp.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Du skall giva dem vedergällning, HERRE, efter deras händers verk.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Du skall lägga ett täckelse över deras hjärtan; din förbannelse skall komma över dem.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Du skall förfölja dem i vrede och förgöra dem, så att de ej bestå under HERRENS himmel.
