Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Я человек, испытавший горе от жезла гнева Его.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Он повел меня и ввел во тьму, а не во свет.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Так, Он обратился на меня и весь день обращает руку Свою;
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
измождил плоть мою и кожу мою, сокрушил кости мои;
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
огородил меня и обложил горечью и тяготою;
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
посадил меня в темное место, как давно умерших;
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
окружил меня стеною, чтобы я не вышел, отяготил оковы мои,
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
и когда я взывал и вопиял, задерживал молитву мою;
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
каменьями преградил дороги мои, извратил стези мои.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Он стал для меня как бы медведь в засаде, как бы лев в скрытном месте;
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
извратил пути мои и растерзал меня, привел меня в ничто;
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
натянул лук Свой и поставил меня как бы целью для стрел;
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
послал в почки мои стрелы из колчана Своего.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Я стал посмешищем для всего народа моего, вседневною песнью их.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Он пресытил меня горечью, напоил меня полынью.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Сокрушил камнями зубы мои, покрыл меня пеплом.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
И удалился мир от души моей; я забыл о благоденствии,
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
и сказал я: погибла сила моя и надежда моя на Господа.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Помысли о моем страдании и бедствии моем, о полыни и желчи.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Твердо помнит это душа моя и падает во мне.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Вот что я отвечаю сердцу моему и потому уповаю:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
по милости Господа мы не исчезли, ибо милосердие Его не истощилось.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Оно обновляется каждое утро; велика верность Твоя!
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Господь часть моя, говорит душа моя, итак буду надеяться на Него.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Благ Господь к надеющимся на Него, к душе, ищущей Его.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Благо тому, кто терпеливо ожидает спасения от Господа.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Благо человеку, когда он несет иго в юности своей;
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
сидит уединенно и молчит, ибо Он наложил его на него;
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
полагает уста свои в прах, помышляя: “может быть, еще есть надежда”;
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
подставляет ланиту свою биющему его, пресыщается поношением,
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
ибо не навек оставляет Господь.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Но послал горе, и помилует по великой благости Своей.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Ибо Он не по изволению сердца Своего наказывает и огорчает сынов человеческих.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Но, когда попирают ногами своими всех узников земли,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
когда неправедно судят человека пред лицoм Всевышнего,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
когда притесняют человека в деле его: разве не видит Господь?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Кто это говорит: “и то бывает, чему Господь не повелел быть”?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Не от уст ли Всевышнего происходит бедствие и благополучие?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Зачем сетует человек живущий? всякий сетуй на грехи свои.
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Испытаем и исследуем пути свои, и обратимся к Господу.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Вознесем сердце наше и руки к Богу, сущему на небесах:
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
мы отпали и упорствовали; Ты не пощадил.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Ты покрыл Себя гневом и преследовал нас, умерщвлял, не щадил;
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Ты закрыл Себя облаком, чтобы не доходила молитва наша;
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
сором и мерзостью Ты сделал нас среди народов.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Разинули на нас пасть свою все враги наши.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Ужас и яма, опустошение и разорение - доля наша.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Потоки вод изливает око мое о гибели дщери народа моего.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Око мое изливается и не перестает, ибо нет облегчения,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
доколе не призрит и не увидит Господь с небес.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Око мое опечаливает душу мою ради всех дщерей моего города.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Всячески усиливались уловить меня, как птичку, враги мои, без всякой причины;
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
повергли жизнь мою в яму и закидали меня камнями.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Воды поднялись до головы моей; я сказал: “погиб я”.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Я призывал имя Твое, Господи, из ямы глубокой.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Ты слышал голос мой; не закрой уха Твоего от воздыхания моего, от вопля моего.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Ты приближался, когда я взывал к Тебе, и говорил: “не бойся”.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Ты защищал, Господи, дело души моей; искуплял жизнь мою.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Ты видишь, Господи, обиду мою; рассуди дело мое.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Ты видишь всю мстительность их, все замыслы их против меня.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Ты слышишь, Господи, ругательство их, все замыслы их против меня,
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
речи восстающих на меня и их ухищрения против меня всякий день.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Воззри, сидят ли они, встают ли, я для них - песнь.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Воздай им, Господи, по делам рук их;
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
пошли им помрачение сердца и проклятие Твое на них;
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
преследуй их, Господи, гневом, и истреби их из поднебесной.
