< Lamentacje 3 >

1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Eu sou o homem que viu a aflição pela vara de seu furor.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Guiou-me e levou-me a trevas, e não à luz.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Com certeza se virou contra mim, revirou sua mão o dia todo.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Fez envelhecer minha carne e minha pele, quebrou meus ossos.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Edificou contra mim, e cercou [-me] de fel e de trabalho.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Fez-me habitar em lugares escuros, como os que já morrera há muito tempo.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Cercou-me por todos lados, e não posso sair; tornou pesados os meus grilhões.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Até quando clamo e dou vozes, fechou [os ouvidos] à minha oração.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Cercou meus caminhos com pedras lavradas, retorceu as minhas veredas.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Foi para mim como um urso que espia, como um leão escondido.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Desviou meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Armou seu arco, e me pôs como alvo para a flecha.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Fez entrar em meus rins as flechas de sua aljava.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Servi de escárnio a todo o meu povo, de canção ridícula deles o dia todo.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Fartou-me de amarguras, embebedou-me de absinto.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Quebrou os meus dentes com cascalho, cobriu-me de cinzas.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
E afastou minha alma da paz, fez-me esquecer da boa vida.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Então eu disse: Pereceram minha força e minha esperança no SENHOR.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Lembra-te da minha aflição e do meu sofrimento, do absinto e do fel.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Minha alma se lembra e se abate em mim.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Disto me recordarei na minha mente, por isso terei esperança:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
É pelas bondades do SENHOR que não somos consumidos, porque suas misericórdias não têm fim.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Elas são novas a cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
O SENHOR é minha porção, diz a minha alma; portanto nele esperarei.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Bom é o SENHOR para os que nele esperam, para a alma que o busca.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
É bom esperar e tranquilo aguardar a salvação do SENHOR.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
É bom ao homem levar o jugo em sua juventude.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Sente-se só, e fique quieto; pois ele o pôs sobre si.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Ponha sua boca no pó; talvez haja esperança.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Dê a face ao que o ferir; farte-se de insultos.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Pois o Senhor não rejeitará para sempre:
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Mesmo que cause aflição, ele também se compadecerá segundo a grandeza de suas misericórdias.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Pois não é sua vontade afligir nem entristecer os filhos dos homens.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Esmagar debaixo de seus pés a todos os prisioneiros da terra,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
Perverter o direito do homem diante da presença do Altíssimo,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
Prejudicar ao homem em sua causa: o Senhor não aprova ) [tais coisas].
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Quem é que pode fazer suceder [algo] que diz, se o Senhor não tiver mandado?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Por acaso da boca do Altíssimo não sai tanto a maldição como a bênção?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Por que o homem vivente se queixa da punição de seus próprios pecados?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Examinemos nossos caminhos, investiguemos, e nos voltemos ao SENHOR.
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Levantemos nossos corações e as mãos a Deus nos céus,
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
[Dizendo: ] Nós transgredimos e fomos rebeldes; tu não perdoaste.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste sem teres compaixão.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Cobriste-te de nuvens, para que [nossa] oração não passasse.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Tu nos tornaste como escória e rejeito no meio dos povos.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Todos os nossos inimigos abriram sua boca contra nós.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Medo e cova vieram sobre nós, devastação e destruição.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Rios de águas correm de meus olhos, por causa da destruição da filha de meu povo.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Meus olhos destilam, e não cessam; não haverá descanso,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
Até que o SENHOR preste atenção, e veja desde os céus.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Meus olhos afligem minha alma, por causa de todas as filhas de minha cidade.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Sem motivo meus inimigos me caçam como a um passarinho.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Tentaram tirar minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
As águas inundaram sobre minha cabeça; eu disse: É o meu fim.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Invoquei o teu nome, SENHOR, desde a cova profunda.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Ouviste minha voz: não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Tu te achegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Defendeste, Senhor, as causas de minha alma; redimiste minha vida.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Viste, SENHOR, a maldade que me fizeram; julga minha causa.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Viste toda a vingança deles, todos os seus pensamentos contra mim.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Ouvido os seus insultos, ó SENHOR, todos os seus pensamentos contra mim;
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
As coisas ditas pelos que se levantam contra mim, e seu planos contra mim o dia todo.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Olha para tudo quanto eles fazem; com canções zombam de mim.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Retribui-lhes, SENHOR, conforme a obra de suas mãos.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Dá-lhes angústia de coração, tua maldição a eles.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Persegue-os com ira, e destrua-os de debaixo dos céus do SENHOR.

< Lamentacje 3 >