< Lamentacje 3 >

1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Akulah orang yang telah merasakan sengsara, karena tertimpa kemarahan Allah.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Makin jauh aku diseret-Nya ke dalam tempat yang gelap gulita.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Aku dipukuli berkali-kali, tanpa belas kasihan sepanjang hari.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Ia membuat badanku luka parah, dan tulang-tulangku patah.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Ia meliputi aku dengan duka dan derita.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Aku dipaksa-Nya tinggal dalam kegelapan seperti orang yang mati di zaman yang silam.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Dengan belenggu yang kuat diikat-Nya aku, sehingga tak ada jalan keluar bagiku.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Aku menjerit minta pertolongan, tapi Allah tak mau mendengarkan.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Ia mengalang-alangi jalanku dengan tembok-tembok batu.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Seperti beruang Ia menunggu, seperti singa Ia menghadang aku.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Dikejar-Nya aku sampai menyimpang dari jalan, lalu aku dicabik-cabik dan ditinggalkan.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Ia merentangkan busur-Nya, dan menjadikan aku sasaran anak panah-Nya.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Anak panah-Nya menembus tubuhku sampai menusuk jantungku.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Sepanjang hari aku ditertawakan semua orang, dan dijadikan bahan sindiran.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Hanya kepahitan yang diberikan-Nya kepadaku untuk makanan dan minumanku.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Mukaku digosokkan-Nya pada tanah, gigiku dibenturkan-Nya pada batu sampai patah.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Telah lama aku tak merasa sejahtera; sudah lupa aku bagaimana perasaan bahagia.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Aku tak lagi mempunyai kemasyhuran, lenyaplah harapanku pada TUHAN.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Memikirkan pengembaraan dan kemalanganku bagaikan makan racun yang pahit.
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Terus-menerus hal itu kupikirkan, sehingga batinku tertekan.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Meskipun begitu harapanku bangkit kembali, ketika aku mengingat hal ini:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Kasih TUHAN kekal abadi, rahmat-Nya tak pernah habis,
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
selalu baru setiap pagi sungguh, TUHAN setia sekali!
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
TUHAN adalah hartaku satu-satunya. Karena itu, aku berharap kepada-Nya.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
TUHAN baik kepada orang yang berharap kepada-Nya, dan kepada orang yang mencari Dia.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Jadi, baiklah kita menunggu dengan tenang sampai TUHAN datang memberi pertolongan;
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
baiklah kita belajar menjadi tabah pada waktu masih muda.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Pada waktu TUHAN memberi penderitaan, hendaklah kita duduk sendirian dengan diam.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Biarlah kita merendahkan diri dan menyerah, karena mungkin harapan masih ada.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Sekalipun ditampar dan dinista, hendaklah semuanya itu kita terima.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Sebab, TUHAN tidak akan menolak kita untuk selama-lamanya.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Setelah Ia memberikan penderitaan Ia pun berbelaskasihan, karena Ia tetap mengasihi kita dengan kasih yang tak ada batasnya.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Ia tidak dengan rela hati membiarkan kita menderita dan sedih.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Kalau jiwa kita tertekan di dalam tahanan,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
kalau kita kehilangan hak yang diberikan TUHAN,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
karena keadilan diputarbalikkan, pastilah TUHAN mengetahuinya dan memperhatikan.
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Jika TUHAN tidak menghendaki sesuatu, pasti manusia tidak dapat berbuat apa-apa untuk itu.
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Baik dan jahat dijalankan hanya atas perintah TUHAN.
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Mengapa orang harus berkeluh-kesah jika ia dihukum karena dosa-dosanya?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Baiklah kita menyelidiki hidup kita, dan kembali kepada TUHAN Allah di surga. Marilah kita membuka hati dan berdoa,
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
"Kami berdosa dan memberontak kepada-Mu, ya TUHAN, dan Engkau tak memberi pengampunan.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Kami Kaukejar dan Kaubunuh, belas kasihan-Mu tersembunyi dalam amarah-Mu.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Murka-Mu seperti awan yang tebal sekali sehingga tak dapat ditembus oleh doa-doa kami.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Kami telah Kaujadikan seperti sampah di mata seluruh dunia.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Kami dihina semua musuh kami dan ditertawakan;
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
kami ditimpa kecelakaan dan kehancuran, serta hidup dalam bahaya dan ketakutan.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Air mataku mengalir seperti sungai karena bangsaku telah hancur.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Aku akan menangis tanpa berhenti,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
sampai Engkau, ya TUHAN di surga, memperhatikan kami.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Hatiku menjadi sedih melihat nasib wanita-wanita di kota kami.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Seperti burung, aku dikejar musuh yang tanpa alasan membenci aku.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Ke dalam sumur yang kering mereka membuang aku hidup-hidup lalu menimbuni aku dengan batu.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Air naik sampai ke kepalaku, dan aku berpikir, --'Habislah riwayatku!'
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Ya TUHAN, aku berseru kepada-Mu, dari dasar sumur yang dalam itu.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Aku mohon dengan sangat janganlah menutupi telinga-Mu terhadap permintaanku agar Kau menolong aku. Maka doaku Kaudengar, dan Kaudatang mendekat; Kau berkata, 'Jangan gentar.'
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Kaudatang memperjuangkan perkaraku, ya TUHAN, nyawaku telah Kauselamatkan.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Engkau melihat kejahatan yang dilakukan terhadapku, rencana jahat musuh yang membenci aku. Karena itu, ya TUHAN, belalah perkaraku.
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Engkau, TUHAN, mendengar aku dihina; Engkau tahu semua rencana mereka.
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Mereka membicarakan aku sepanjang hari. Untuk mencelakakan aku, mereka membuat rencana keji.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Dari pagi sampai malam, aku dijadikan bahan tertawaan.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Hukumlah mereka setimpal perbuatan mereka, ya TUHAN.
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Kutukilah mereka, dan biarlah mereka tinggal dalam keputusasaan.
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Kejarlah dan binasakanlah mereka semua sampai mereka tersapu habis dari dunia."

< Lamentacje 3 >