Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Én vagyok a férfi, ki látta a nyomort indulatának vesszéjével.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Engem hajtott és elvitt sötétségben és nem világosságban.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Bizony ellenem újra meg újra fordítja kezét egész nap.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Elenyésztette húsomat és bőrömet, összetörte csontjaimat.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Épített ellenem és közrefogott méreggel és fáradalommal.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Sötét helyeken lakoztatott, mint őskornak holtjait.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Körülfalazott engem, s nem mehetek ki, súlyosította bilincsemet.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Ha kiáltok is és fohászkodom, elrekeszti imámat.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Elfalazta útjaimat faragott kővel, elgörbítette ösvényeimet.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Leselkedő medve ő nekem, oroszlán a rejtekben.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Útjaimat eltérítette, szétvagdalt engem, pusztává tett.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Megfeszítette íjját s odaállított engem mint czélt a nyilnak.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Bevitte veséimbe tegzének fiait.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Nevetsége lettem egész népemnek, gúny daluk egész nap.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Jóllakatott engem keserűségekkel, megittasított ürömmel.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Megzúzta kaviccsal fogaimat, leszorított a hamuba.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Letett a békéről lelkem, elfelejtettem a jólétet.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
S mondtam: Elveszett az életerőm és várakozásom az Örökkévalótól.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Gondolj nyomoromra éa hontalanságomra; üröm és méreg!
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Gondolva gondol rá és meggörnyed bennem a lelkem.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Ezt veszem szivemre, azért várakozom.
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Az Örökkévaló kegyei bizony nem fogytak el, bizony nem lett vége irgalmának.
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Újak reggelenként, nagy a te hűséged!
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Osztályrészem az Örökkévaló, mondta lelkem, azért várakozom reá.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Jóságos az Örökkévaló az őt remélőkhez, a lélekhez, mely őt keresi.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Jó, midőn hallgatagon várakozik az Örökké való segedelmére.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Jó a férfinak, midőn jármot visel, ifju korában!
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Magánosan üljön és hallgasson, mert ő vetette rá.
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Porba tegye száját – hátha van remény.
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Odaadja orczáját az őt ütőnek, lakjék jól gyalázattal.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Mert nem vet el örökre az Úr.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Mert ha bút okozott, majd irgalmaz kegyei bősége szerint.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Mert nem szíve szerint sanyargatta és búsította az ember fiait,
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
hogy valaki lesújtja lábai alá mind az ország foglyait,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
hogy elhajlítja a férfi jogát a legfelsőnek színe előtt;
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
hogy elgörbíti az embert pörében – nem látta volna az Úr?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Ki az, ki mondta, és lett, amit az Úr nem parancsolt volna?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
A Legfelsőnek szájából nem származik-e a rossz és a jó?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Hát mit panaszkodik az ember, míg él, a férfi az ő vétkei mellett?
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Kutassuk át utainkat s vizsgáljuk meg, bogy megtérjünk az Örökkévalóhoz!
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Emeljük fel szivünket kezeinkkel együtt Istenhez az égben!
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Mi el pártoltunk és engedetlenkedtünk, te nem bocsátottál meg.
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Haragban elfödted magadat s üldöztél minket, öltél, nem sajnáltál.
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Elfödted magadat felhővel; hogy át nem hatott imádság.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Szemétté és megvetéssé tettél minket a népek közt.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Szájukat nyitották reánk mind az ellenségeink.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Rettegés és örvény jutott nekünk, a pusztulás és romlás.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Vizpatakoktól folyik szét szemem népem leányának romlása miatt.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Szemem elomlott s nem csillapodott, szünet nélkül,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
míg le nem tekint és nem látja az Örökkévaló az égből.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Szemem bút okozott lelkemnek városomnak mind a leányai miatt.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Vadászva vadásztak rám, mint madárra, ok nélkül való ellenségim.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Gödörbe szorították éltemet s követ hajítottak reám.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Vizek áradtak fejem fölé, azt mondtam: el vagyok veszve.
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Szólítottam nevedet, Örökkévaló, mélységes gödörből.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Szavamat hallottad, ne rejtsd el füledet, szabadulásom kedvéért, fohászom elől!
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Közel voltál, amely napon hívtalak, azt mondtad: ne félj!
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Vitted, Uram, lelkem ügyeit, megváltottad éltemet.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Láttad, Örökkévaló, bántalmamat, szerezz jogot nekem!
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Láttad minden boszúállásukat, mind az ő gondolataikat ellenem.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Hallottad gyalázásukat, Örökkévaló, mind az ő gondolataikat ellenem.
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Támadóim ajkai és elmélkedésük ellenem vannak egész nap.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Ültöket és keltöket tekintsd, én vagyok gúnydaluk.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Viszonozd nekik tettüket, Örökkévaló, kezeik műve szerint!
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Adjad nekik szívnek elborulását: átkodat nekik!
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Üldözd haragban és semmisítsd meg őket az Örökkévaló egei alól!
