Lamentacje 3
1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!
