< Lamentacje 3 >

1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.
Je suis l’homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.
Il m’a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.
Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.
Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;
Il a bâti autour de moi, Il m’a environné de poison et de douleur.
6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.
Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.
Il m’a entouré d’un mur, pour que je ne sorte pas; Il m’a donné de pesantes chaînes.
8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.
J’ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.
Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.
Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.
Il a détourné mes voies, il m’a déchiré, Il m’a jeté dans la désolation.
12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.
Il a tendu son arc, et il m’a placé Comme un but pour sa flèche.
13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.
Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.
Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l’objet de leurs chansons.
15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.
Il m’a rassasié d’amertume, Il m’a enivré d’absinthe.
16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.
Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m’a couvert de cendre.
17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.
Tu m’as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.
Et j’ai dit: Ma force est perdue, Je n’ai plus d’espérance en l’Éternel!
19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.
Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l’absinthe et au poison;
20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.
Quand mon âme s’en souvient, Elle est abattue au-dedans de moi.
21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.
Voici ce que je veux repasser en mon cœur, Ce qui me donnera de l’espérance.
22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.
Les bontés de l’Éternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.
Elles se renouvellent chaque matin. Oh! Que ta fidélité est grande!
24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.
L’Éternel est mon partage, dit mon âme; C’est pourquoi je veux espérer en lui.
25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.
L’Éternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l’âme qui le cherche.
26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.
Il est bon d’attendre en silence Le secours de l’Éternel.
27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.
Il est bon pour l’homme De porter le joug dans sa jeunesse.
28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.
Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l’Éternel le lui impose;
29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.
Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.
Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d’opprobres.
31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;
Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;
Mais, lorsqu’il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.
Car ce n’est pas volontiers qu’il humilie Et qu’il afflige les enfants des hommes.
34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;
Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;
Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.
Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?
Qui dira qu’une chose arrive, Sans que le Seigneur l’ait ordonnée?
38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?
N’est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?
Pourquoi l’homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.
Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l’Éternel;
41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.
Élevons nos cœurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.
Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n’as point pardonné!
43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.
Tu t’es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.
Tu t’es enveloppé d’un nuage, Pour fermer accès à la prière.
45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.
Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.
Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.
Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.
Des torrents d’eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;
Mon œil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.
Jusqu’à ce que l’Éternel regarde et voie Du haut des cieux;
51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.
Mon œil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.
Ils m’ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.
Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!
Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.
J’ai invoqué ton nom, ô Éternel, Du fond de la fosse.
56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.
Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l’oreille à mes soupirs, à mes cris!
57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.
Au jour où je t’ai invoqué, tu t’es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.
Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.
Éternel, tu as vu ce qu’on m’a fait souffrir: Rends-moi justice!
60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.
Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;
Éternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.
Les discours de mes adversaires, et les projets Qu’ils formaient chaque jour contre moi.
63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.
Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l’objet de leurs chansons.
64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.
Tu leur donneras un salaire, ô Éternel, Selon l’œuvre de leurs mains;
65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;
Tu les livreras à l’endurcissement de leur cœur, A ta malédiction contre eux;
66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!
Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Éternel!

< Lamentacje 3 >