Lamentacje 3

1 Ja [jestem tym] człowiekiem, który widział utrapienie pod rózgą jego gniewu.

Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.

2 Prowadził mnie i zawiódł do ciemności, a nie do światła.

Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.

3 Oburzył się na mnie, zwraca swoją rękę [przeciwko mnie] przez cały dzień.

Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.

4 Sprawił, że zestarzały się moje ciało i moja skóra, połamał moje kości.

Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.

5 Obudował mnie i otoczył żółcią i trudem;

Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.

6 Posadził mnie w ciemnych miejscach jak dawno umarłych.

Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.

7 Ogrodził mnie, abym nie mógł wyjść, obciążył moje kajdany.

Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.

8 A choć wołam i krzyczę, zatyka [uszy na] moją modlitwę.

Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.

9 Zagrodził moją drogę kamieniem ciosanym, poplątał moje ścieżki.

Gimel. Hij heeft mij wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.

10 Stał się dla mnie [jak] niedźwiedź czyhający na mnie, [jak] lew w ukryciu.

Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.

11 Zmylił moje drogi, rozszarpał mnie i uczynił mnie spustoszonym.

Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.

12 Napiął swój łuk i uczynił ze mnie cel dla swej strzały.

Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.

13 Przebił moje nerki strzałami swego kołczana.

He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.

14 Stałem się pośmiewiskiem dla całego mojego ludu, [tematem] jego pieśni przez cały dzień.

He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.

15 Napełnił mnie goryczą, upoił mnie piołunem.

He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.

16 Ponadto wykruszył żwirem moje zęby i pogrążył mnie w popiele.

Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.

17 Oddaliłeś moją duszę od pokoju. Zapomniałem, co to pomyślność.

Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.

18 I powiedziałem: Zginęła moja siła i moja nadzieja, jaką pokładałem w PANU.

Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.

19 Wspominam swoje utrapienie i [swój] płacz, piołun i żółć.

Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.

20 Moja dusza nieustannie [to] wspomina i uniża się we mnie.

Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.

21 Biorę to sobie do serca, [dlatego] mam nadzieję.

Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;

22 To wielkie miłosierdzie PANA, że nie zginęliśmy, gdyż nie ustaje jego litość.

Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

23 Każdego poranka się odnawia, wielka jest twoja wierność.

Cheth. Zij zijn allen morgen nieuw, Uw trouw is groot.

24 PAN jest moim działem – mówi moja dusza – dlatego mam w nim nadzieję.

Cheth. De HEERE is mijn Deel, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.

25 Dobry [jest] PAN dla tych, którzy go oczekują, dla duszy, która go szuka.

Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt.

26 Dobrze jest cierpliwie oczekiwać na zbawienie PANA.

Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

27 Dobrze jest człowiekowi nosić jarzmo od swej młodości.

Teth. Het is goed voor een man, dat hij het juk in zijn jeugd draagt.

28 Siedzi samotnie w milczeniu, gdyż na niego [je] włożono.

Jod. Hij zitte eenzaam, en zwijge stil, omdat Hij het hem opgelegd heeft.

29 Kładzie swe usta w prochu, może jest jeszcze nadzieja.

Jod. Hij steke zijn mond in het stof, zeggende: Misschien is er verwachting.

30 Nadstawia bijącemu policzek, jest nasycony zniewagą.

Jod. Hij geve zijn wang dien, die hem slaat, hij worde zat van smaad.

31 Pan bowiem nie odrzuca na wieki;

Caph. Want de Heere zal niet verstoten in eeuwigheid.

32 A jeśli zasmuca, znów się lituje według obfitości swego miłosierdzia;

Caph. Maar als Hij bedroefd heeft, zo zal Hij Zich ontfermen, naar de grootheid Zijner goedertierenheden.

33 Gdyż nie trapi chętnie ani nie zasmuca synów ludzkich.

Caph. Want Hij plaagt of bedroeft des mensen kinderen niet van harte.

34 Miażdżenie pod nogami wszystkich więźniów ziemi;

Lamed. Dat men al de gevangenen der aarde onder Zijn voeten verbrijzelt;

35 Naginanie prawa człowieka przed obliczem Najwyższego;

Lamed. Dat men het recht eens mans buigt voor het aangezicht des Allerhoogsten;

36 Krzywdzenie człowieka w jego sprawie – Pan nie ma [w tym] upodobania.

Lamed. Dat men een mens verongelijkt in zijn twistzaak; zou het de Heere niet zien?

37 Któż może powiedzieć, że coś się stanie, gdy Pan tego nie rozkazał?

Mem. Wie zegt wat, hetwelk geschiedt, zo het de Heere niet beveelt?

38 Czyż z ust Najwyższego nie pochodzi zło i dobro?

Mem. Gaat niet uit den mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?

39 Czemu więc żali się człowiek żyjący, człowiek – z powodu kary za swoje grzechy?

Mem. Wat klaagt dan een levend mens? Een ieder klage vanwege zijn zonden.

40 Doświadczajmy i badajmy nasze drogi, nawróćmy się do PANA.

Nun. Laat ons onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laat ons wederkeren tot den HEERE.

41 Wznieśmy swoje serca i ręce do Boga w niebiosach.

Nun. Laat ons onze harten opheffen, mitsgaders de handen, tot God in den hemel, zeggende:

42 Zgrzeszyliśmy i zbuntowaliśmy się, [a] ty nie przebaczyłeś.

Nun. Wij hebben overtreden, en wij zijn wederspannig geweest, daarom hebt Gij niet gespaard.

43 Okryłeś się gniewem i prześladowałeś nas, zabiłeś bez litości.

Samech. Gij hebt ons met toorn bedekt, en Gij hebt ons vervolgd; Gij hebt ons gedood. Gij hebt niet verschoond.

44 Okryłeś się obłokiem, aby nie dotarła do ciebie modlitwa.

Samech. Gij hebt U met een wolk bedekt, zodat er geen gebed doorkwam.

45 Uczyniłeś nas śmieciem i pogardą pośród tych narodów.

Samech. Gij hebt ons tot een uitvaagsel en wegwerpsel gesteld, in het midden der volken.

46 Otworzyli na nas swoje usta wszyscy nasi wrogowie.

Pe. Al onze vijanden hebben hun mond tegen ons opgesperd.

47 Spadły na nas strach i pułapka, spustoszenie i zniszczenie.

Pe. De vreze en de kuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de verbreking.

48 Strumienie wód płyną z moich oczu z powodu zniszczenia córki mojego ludu.

Pe. Met waterbeken loopt mijn oog neder, vanwege de breuk der dochter mijns volks.

49 Z moich oczu bez przerwy spływają [łzy], bo nie ma żadnej ulgi;

Ain. Mijn oog vliet, en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;

50 Póki nie spojrzy i nie zobaczy PAN z nieba.

Ain. Totdat het de HEERE van den hemel aanschouwe, en het zie.

51 Moje oczy trapią moją duszę z powodu wszystkich córek mojego miasta.

Ain. Mijn oog doet mijn ziele moeite aan, vanwege al de dochteren mijner stad.

52 Moi wrogowie polowali na mnie nieustannie jak na ptaka, bez powodu.

Tsade. Die mijn vijanden zijn zonder oorzaak, hebben mij als een vogeltje dapperlijk gejaagd.

53 Wyniszczyli moje życie w lochu i przywalili mnie kamieniem.

Tsade. Zij hebben mijn leven in een kuil uitgeroeid, en zij hebben een steen op mij geworpen.

54 Wezbrały wody nad moją głową i powiedziałem: Już po mnie!

Tsade. De wateren zwommen over mijn hoofd; ik zeide: Ik ben afgesneden!

55 Wzywałem twego imienia, PANIE, z głębokiego lochu.

Koph. HEERE! Ik heb Uw Naam aangeroepen uit den ondersten kuil.

56 Usłyszałeś mój głos, nie zakrywaj swego ucha przed moim wzdychaniem i przed moim wołaniem.

Koph. Gij hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn roepen.

57 Zbliżyłeś się [do mnie] w dniu, kiedy cię wzywałem, i powiedziałeś: Nie bój się.

Koph. Gij hebt U genaderd ten dage, als ik U aanriep; Gij hebt gezegd: Vrees niet!

58 Broniłeś, Panie, sprawy mojej duszy, wybawiłeś moje życie.

Resch. HEERE! Gij hebt de twistzaken mijner ziel getwist, Gij hebt mijn leven verlost.

59 PANIE, widzisz moją krzywdę, osądź moją sprawę.

Resch. HEERE! Gij hebt gezien de verkeerdheid, die men mij aangedaan heeft, oordeel mijn rechtzaak.

60 Widzisz całą ich zemstę i wszystkie ich zamysły przeciwko mnie.

Resch. Gij hebt al hun wraak gezien, al hun gedachten tegen mij.

61 Słyszysz ich urąganie, PANIE, [i] wszystkie ich zamysły przeciwko mnie;

Schin. HEERE! Gij hebt hun smaden gehoord, en al hun gedachten tegen mij;

62 [Słyszysz słowa z] warg tych, którzy powstają przeciwko mnie, i ich zamiary, [jakie obmyślają] przeciwko mnie przez cały dzień.

Schin. De lippen dergenen, die tegen mij opstaan, en hun dichten tegen mij den gansen dag.

63 Zobacz – gdy siedzą i gdy wstają, jestem [treścią] ich pieśni.

Schin. Aanschouw hun zitten en opstaan; ik ben hun snarenspel.

64 Oddaj im zapłatę, PANIE, według dzieła ich rąk.

Thau. HEERE! geef hun weder die vergelding, naar het werk hunner handen.

65 Daj im zatwardziałe serce i [ześlij] na nich twoje przekleństwo;

Thau. Geef hun een deksel des harten; Uw vloek zij over hen!

66 Ścigaj ich w gniewie [i] zgładź ich spod niebios, PANIE!

Thau. Vervolg ze met toorn, en verdelg ze van onder den hemel des HEEREN.